خانواده های 17 زندانی سیاسی که از هفته گذشته دست به اعتصاب غذا زده اند در مصاحبه با “روز” اعلام کردند اگر امروز خبری از وضعیت عزیزان دربند خود نگیرند و اجازه ملاقات به آنها داده نشود، قطعا دست به اعتصاب غذا خواهند زد.همزمان پروین تاجیک، خواهر عبدالرضا تاجیک که روز گذشته به دادسرای اوین احضار شده بود موفق شد با این روزنامه نگار به صورت حضوری ملاقات کند.
احتمال آزادی عبدالرضا تاجیک
پروین تاجیک روز گذشته در حالی در دادسرای اوین موفق به حضور با عبدالرضا تاجیک شد که تاکنون دادستان تهران و مقامات مسئول، هیچ پاسخ و توضیحی درباره “هتک حرمت” این روزنامه نگار که به گفته خانواده اش در حضور نماینده دادستان و بازپرس پرونده صورت گرفته بود نداده اند.
آقای منصوری، همسر پروین تاجیک روز گذشته در گفتگو با “روز” در خصوص احضار همسرش به دادسرای اوین گفت: خوشبختانه مورد خاصی نبود و دادیار شعبه اوین به ایشان گفته است که شما نامه ای نوشته بودید و ما در حال بررسی این نامه هستیم.
همسر خانم تاجیک افزود: دیروز، عبدالرضا را نیز آورده بودند دادسرای اوین و همسرم موفق شد با ایشان به صورت حضوری ملاقات کند. خوشبختانه حال ایشان هم خوب بود و گفته اند که با کفالت ایشان را ازاد خواهند کرد و ما منتظر هستیم تا در روزهای آینده خبرهای بهتری بشنویم و امروز نیز برای پی گیری قضیه کفالت به دادسرا مراجعه خواهیم کرد.
آقای تاجیک در پاسخ به این سئوال که آیا درباره “هتک حرمت” توضیحی داده شد یا خود آقای تاجیک حرفی زدند؟ گفت: نه در این خصوص هیچ توضیحی نداده اند و ملاقات هم چندان آزادانه نبوده و عبدالرضا هم در این زمینه حرفی نزده است.
هشدار خانواده ها
پروانه رضا، مادر حسین نورانی نژاد در مصاحبه با “روز” اعلام کرد اگر تا امروز ـ دوشنبه ـ اجازه ملاقات او با فرزندش را ندهند دست به اعتصاب غذا خواهد زد.او گفت سایر خانواده ها نیز چنین قصدی دارند.
یک هفته از آغاز اعتصاب غذای 17 زندانی سیاسی در زندان اوین می گذرد اما تا کنون هیچ یک از مقامات مسئول حاضر به پاسخگویی به خانواده های این زندانیان نشده و تنها مقام قضایی که حاضر به ملاقات با این خانواده ها شده، علیرضا آوایی، رئیس دادگستری استان تهران است که روز گذشته با مادر حسین نورانی نژاد، همسر محسن میردامادی و مادر علی پرویز دیدار کرد.
پروانه رضا، مادر حسین نورانی نژاد دیروز پس از ملاقات با رئیس دادگستری استان تهران که به نیابت از سوی خانواده های 17 زندانی سیاسی و به اتفاق خانم مجردی و خانم پرویز انجام داده بود به “روز” گفت: آقای آوایی قول مساعدی به ما ندادند. با روی خوش ما را پذیرفتند و ما درباره وضعیت بچه ها صحبت کردیم و خیلی متاثر شدند و گفتند که هیچ اطلاعی نداشتند. ما همان جا بودیم که آقای آوایی شخصا به دیدار دادستان تهران رفت اما وقتی برگشت خبر خاصی برای ما نداشت و فقط گفت که دادستان گفته مساله مهمی نیست و موضوع کوچکی بوده که بزرگش کرده اند و…
مادر حسین نورانی نژاد افزود: ما گفتیم نگران بچه هایمان هستیم و تا جواب ندهید بیرون نمی رویم. باید بگویند چرا چنین کاری با بچه های ما کرده اند و باید صدای بچه هایمان را بشنویم که آقای آوایی گفتند شما به من اعتماد کنید من پی گیری میکنم.او در حضور ما زنگ زد و خواست رئیس زندان اوین به دفتر ایشان بیاید و جواب بدهد. من هم گفتم توی کوچه می نشینم تا شما جواب بدهید و نمی روم؛ اما آقای آوایی گفتند شما اعتماد کنید من پی گیر هستم و بروید و ساعت 5 به من زنگ بزنید. سپس شماره موبایلی به ما دادند. ما هم برگشتیم و ساعت 5 به شماره ای که داده بودند زنگ زدیم اما یک آقایی جواب داد و خیلی عصبانی و پرخاش کرد که شما چرا به این شماره زنگ زده اید و آقای آوایی اینجا نیست و… گفتم که ما نگران بچه هایمان هستیم که گفت به ما مربوط نیست و بیخود کردید که زنگ زدید و اگر خبری بود به شما خ میدهیم و…
خانم رضا که به شدت نگران و متاثر بود افزود: به شدت کلافه ایم؛ نمیدانیم چه کار باید بکنیم و از کجا از بچه هایمان خبر بگیریم. من سه روز است که غذا نخورده ام. نمیتوانم وقتی بچه ام گرسنه و تشنه است چیزی بخورم؛ آب می بینم یاد تشنگی بچه ها می افتم. من یک مادرم حداقل یک خبری از وضعیت بچه ها به ما بدهند. ما نگرانیم امروز متوجه شدیم که 4 نفر از بچه ها را برده اند بهداری و گفتند وضعیت شان زیاد حاد نبوده اما ما نمیدانیم بچه ها در چه وضعی هستند. کل تلفن های بند 350 هم که قطع است و کسی به ما پاسخگو نیست. چرا جوابگو نیستند:؟ چرا اینگونه تیشه به ریشه خود می زنند خدا میداند.
مادر حسین نورانی نژاد تصریح کرد: من تا فردا (دوشنبه) صبر میکنم و اگر ملاقات ندهند دست به اعتصاب غذا می زنم و همین طور که سه روز است در خانه هیچی نخورده ام، می روم می نشینم جلو اوین یا دادستانی و اعتصاب غذا میکنم شاید کسی پیدا شود که انصافی داشته باشد و بگوید که این هم یک مادر است و جوابی به ما بدهد.
به گفته خانم رضا، بقیه خانواده ها هم چنین تصمیمی دارند: خانواده های دیگر هم چنین نظری دارند و اعتصاب غذا خواهند کرد؛ چاره ای جز این برای ما نگذاشته اند. باید بدانیم بچه های ما کجا هستند. آیا زنده هستند، انفرادی هستند، در چه شرایطی هستند. چه کسی به عنوان یک مادر جواب مرا می دهد. نه دادستانی، نه دادگستری و نه دادگاه انقلاب کسی جواب نمی دهد. ما واگذار کرده ایم به خدا و نمیدانیم میخواهند خانواده ها را عذاب بدهند یا اینکه بیمار هستند و چنین رفتاری می کنند. آیا خودشان بچه ندارند؟ زندگی ندارند؟ چگونه شب راحت سر به بالین می گذارند؟
اعتراض به بخشنامه دادستان برای ملاقات تک نفره!
وی سپس با طرح این سئوال که “آیا یک قاری قرآن، جوابش این است؟” توضیح داد: پریروز به دادستان نامه دادیم هنوز هیچ جوابی به ما نداده است. ما با پسرم هر چهل روز یکبار ملاقات داشتیم که از دو ماه پیش گفتند به دستور دادستان فقط یک نفر، یا مادر، یا پدر و یا همسر می تواند برای ملاقات بیاید. برای ما برگه ملاقاتی دادند که رویش نوشته بودند فقط مادر و من نرفتم. گفتم من در ذهن خودم بچه ام را به آغوش می کشم، بگذارید همسرش که فقط یکسال است با او ازدواج کرده با او ملاقات کند اما قبول نکردند و گفتند فقط مادر. دیروز همین موضوع را به آقای آوایی گفتیم و ایشان هم با دادستان مطرح کرده بود اما دادستان گفته بود دروغ است و من چنین دستوری نداده ام. این در حالیست که خود من بخشنامه را دیدم که به شیشه چسبانده بودند و برگه ملاقات هم هنوز دستم هست که نوشته فقط مادر. من حتی شاهد بودم خانمی برای ملاقات با همسرش آمده بود و بچه 4 ساله او را راه ندادند و بیچاره بچه را کنار نگهبان گذاشت تا برود و با همسرش ملاقات کند.
مادر حسین نورانی نژاد با بیان اینکه “خیلی انتظارات بیشتری از مقامات داشتیم” افزود: به من گفتند برو برای پسرت آزادی مشروط بگیر چون نصف محکومیت او گذشته. من شب و روز دویدم تا برگه ها را گرفتم اما در آخر قاضی موحد گفت دادستان باید امضا کند. به دادستانی رفتم ولی خود دادستان را ندیدم اما خانم اسدی آمد و با پرخاش گفت دلمان نمیخواهد امضا کنیم و دادستان دلش نمیخواهد و… برای مرخصی اقدام کردیم همه جا رفتیم و پی گیری کردیم اما موافقت نکردند ودر آخر هم این اوضاع ماست و عیدی نیمه شعبانی که دادند. واقعا متاسفم.
خانم رضا سپس با اشاره به اینکه “اگر من دردهای این یازده ماه را بنویسم کتاب قطوری می شود” افزود: بچه من یک ماه دیگر محکومیتش تمام می شود اما بچه های دیگر هم مثل حسین من هستند و من واقعا مانده ام این مسئولان چگونه می توانند خون هموطن را بگیرند و در شیشه کنند؟ باور کنید اینها هم مثل بچه های خود شما هستند. آقای آوایی و دادستان و بقیه مسئولان یک لحظه خودشان را جای ما بگذارند. من دیروز به آقای آوایی گفتم پسر مرا گرفتند. من یک زن خانه دار بودم که اصلا هم سیاسی نبودم اما در این یک سال شما مرا هم سیاسی کردید 500 نفر از دوستان و آشنایان هم با من سیاسی شدند و شما در اصل یک نفر را تبدیل به 500 نفر کردید.
وی آنگاه خطاب به مسئولان گفت: حداقل نگذارید بیگانگان سواستفاده کنند. من امروز بی بی سی را می دیدم یک آقای جوانی از مجریان این شبکه برمیگردد می گوید که اگر بچه ها اعتصابشان را بشکنند، قوه قضائیه پیروز شده و اگر قوه قضائیه کوتاه بیاید یعنی شکست خورده و… آخه چرا قضیه را حیثیتی می کنید که هیچ طرف کنار نکشد و با جان بچه های ما بازی میکنید؟ میخواهید یک نفر از بین برود؟ چرا؟ باور کنید این کارها و این حرفها درست نیست و نه تنها کمکی نمی کند بلکه جان انسان ها را به خطر می اندازد و…
وضعیت نامساعد جسمی زندانیان سیاسی
علی ملیحی فعال دانشجویی و عضو ادوار تحکیم وحدت، بهمن احمدی امویی روزنامه نگار، حسین نورانی نژاد روزنامه نگار و عضو جبهه مشارکت، عبدالله مومنی فعال دانشجویی و سخنگوی ادوار تجکیم، علی پرویز فعال دانشجویی، حمیدرضا محمدی فعال سیاسی، جعفراقدامی فعال مدنی، بابک بردبار عکاس خبری، ضیا نبوی دانشجوی محروم از تحصیل، ابراهیم(نادر)بابایی فعال مدنی و از جانبازان جنگ ایران و عراق، کوهیار گودرزی فعال حقوق بشر و وب نگار، مجید دری فعال دانشجویی، مجید توکلی فعال دانشجویی، کیوان صمیمی روزنامه نگار، غلامحسین عرشی، پیمان کریمی آزاد از بازداشت شدگان حوادث عاشورا و محمد حسین سهرابی راد، از روز دوشنبه گذشته در اعتراض به رفتارهای توهین آمیز ماموران و مسئولان زندان اوین و بند ۳۵۰ به سلول انفرادی منتقل شده و دست به اعتصاب غذا زده اند.
وب سایت کلمه دیروز گزارش داده بود که ضیا نبوی، مجید دری، علی ملیحی و غلامحسین عرشی از زندانیان سیاسی اوین که از چند روز پیش دست به اعتصاب غذا زنده اند، به بهداری اوین منتقل و پس از دریافت خدمات اولیه پزشکی و زدن سرم دوباره به سلول انفرادی بازگردانده شدند و به اعتصاب غذای خود ادامه دادند.
پیش از این نیز پیمان کریمی آزاد، از بازداشت شدگان روز عاشورا که به بیماری دیابت مبتلاست به بیمارستان منتقل شد. از وضعیت سلامتی وی که دچار بیهوشی شده بود خبری در دست نیست، اما شنیده ها حاکی است او همچنان در بیمارستان بستری است.
مجید توکلی، فعال دانشجویی هم وضعیت عمومی نامناسبی دارد اما حاضر نشده برای دریافت خدمات اولیه پزشکی از جمله دریافت سرم به بیمارستان زندان اوین منتقل شود.حال وی و سایر زندانیان اعتصاب کننده از جمله بهمن احمدی امویی و عبدالله مومنی نیز نامساعد گزارش شده و رو به وخامت می رود.
