ایران و فشار از طریق آمریکای لاتین

نویسنده

ahmadilatin.jpg

جان کیریاکو، کارشناس سیا

ایران، کشور شروری است با دسترسی به همه جهان با صبری مثال زذنی که بی شرمانه با طرفداران هرج و مرج و ‏تروریسم پیوند مرتبط است و منافع اش در گرو معامله با کشورهای ضد آمریکا است و درست زیر دماغ آمریکا به ‏تاخت و تاز های سیاسی اش ادامه می دهد.‏

واقعا جالب است. اکثر کشورهای جهان، ایران را بعنوان کشوری قانون شکن می شناسند. مجموعه های نظامی- ‏صنعتی این کشور تحریم شده است و امکان گرفتن ضمانت های بین المللی هم برای این کشورغیر ممکن است. اقتصاد ‏ایران دارد از هم می پاشد. حتی در زمانی که نفت بشکه ای 100 دلار در منطقه معامله می شد، ایران با تکنولوژی ‏قدیمی و عقب افتاده اش نتوانست از این موقعیت استفاده آنچنانی ببرد. در واقع فقط 6 درصد بنزین کشور صادر می ‏شود.‏

با این حال ایران در طول سال گذشته با سخت کوشی تلاش کرده است تا با میزبانی کشورهای آمریکای لاتین که ‏اکثرشان رهبران پوپولیست دارند و بشدت نسبت به آمریکا بدگمان هستند و به دنبال دوستی قدرتمند می گردند تا از قید ‏نفوذ آمریکا خلاصشان کند، رابطه برقرار کند.‏

هوگو چاوز، رئیس جمهور ونزوئلا، در حال حاضر برای نشان دادن نمونه ای از کارهایی که انقلابش در منطقه می ‏تواند بکند، روابطش را با ایران محکم کرده است. او می تواند مثال های زیادی بزند که شامل کارخانه مهمات سازی ‏ایرانی، کارخانه مونتاژ اتومبیل، کارخانه سیمان و کارخانه های دیگر که ایران در آن دست دارد. ایران برای اینکه ‏خیالش از بابت دخالت آمریکا راحت شود، پرواز مستقیم ایران ایر را بین تهران، دمشق و کاراکاس برقرار کرده است.‏

نفر بعدی رئیس جمهور پاراگوئه، فرناندو لوگو مندز است که بعد از اینکه الخاندرو حامد فرانکو، دوست و حامی مالی ‏حزب الله لبنان را بعنوان وزیر امور خارجه تازه پاراگوئه منصوب کرد، در رسانه های ایرانی با عنوان “ دشمن ‏شیطان بزرگ” از او یاد می شود. حزب الله که از سوی ایران حمایت می شود، حضور مستندی در پاراگوئه دارد که ‏بموجب آن وزارت امورخارجه آمریکا ورود او را به آمریکا یا سوار شدن هواپیماهای آمریکایی را ممنوع کرده است.‏

اوو مورالس، رئیس جمهور بولیوی، حتی قبل از همسایگانش به آغوش ایران پرید و به در مقابل سرمایه گذاری 1.1 ‏میلیارد دلاری ایران در تاسیسات گازی بولیوی به وزارت امورخارجه اش دستور داده است تا درمورد ویزای ‏شهروندان ایران سختگیری نکنند. مورالس فورا درخواست کرد که تنها سفارتخانه بولیوی در خاورمیانه از قاهره به ‏تهران منتقل بشود. تلویزیون دولتی ایران هم برای اینکه بولیویایی ها بتوانند تولیدات خبری و برنامه های مستند ایران ‏را براحتی دریافت کنند موافقت کرد که یک شبکه تلویزیونی به زبان اسپانیولی راه اندازی کند.‏

خطر اصلی ربطی به این مبارزه سیاسی پنهان ندارد که چه کسی دوستان بیشتری در آمریکای لاتین دارد. مشکل سفر ‏بدون ویزای ایرانیان و احتمال بوجود آمدن یک پایگاه تروریستی درست پشت درهای آمریکاست. اگر هرکسی با ‏گذرنامه ایرانی و بدون ویزا یا هر مدرک دیکری بتواند وارد بولیوی بشود، بزودی این کشور از ماموران وزارت ‏اطلاعات و سپاه پاسداران که وزارت امورخارجه آمریکا اخیرا آن را ارگانی تروریستی اعلام کرده است، و سپاه قدس، ‏گروه نظامی ایرانی که برای توسعه انقلای اسلامی در همه جای دنیا تلاش می کنند، پر می شود.‏

خطر زمانی بیشتر می شود که کشورهای دیگر آمریکای لاتین هم قانون ویزا را برای شهروندان ایران، آسان کنند. ‏ایران نشان داده است که حتی با وجود قوانین ویزا، قادر به انجام چه کارهایی در آمریکای لاتین است. در سال 1994، ‏ماموران ایرانی که با گروه تروریستی حزب الله همکاری می کردند، در مرکز یهودیان آرژانتین بمب گذاری کردند که ‏در در نتیجه 85 کشته و صدها نفر زخمی شدند. حضور ماموران اطلاعاتی ایران که بتوانند آزادانه در منطقه سفر کنند، ‏تلاش برای مبارزه با تروریسم را دشوارتر خواهد کرد.‏

آمریکی یک موقعیت برای متوقف کردن تردد ایرانیان در آمریکای لاتین دارد. اما کاری است دشوار. نفوذ فزاینده ‏ایران که چند دهه پیش حتی قابل تصور هم نبود، نتیجه بی توجهی آمریکا به منطقه است و فقط با تغییر در سیاست های ‏آمریکا، جبران می شود.‏

ابتدا، رئیس جمهور جدید باید سیاست های بوش مبنی بر بی اعتنایی به آمریکای لاتین را کنار بگذارد و در عوض این ‏کشورها را در گفتمان های سیاسی وارد کند. روابط سیاسی و اقتصادی باید به جایی برسد که دیگر دلیلی برای ادامه ‏رابطه با ایران باقی نماند. دیپلماسی کند، سخت و گران است. ایران میلیارد ها دلار برای این کشورها خرج کرده است ‏و آمریکا هم باید همین کار را بکند. قرارداد های تجاری باید به بحث گذاشته شوند، سیاست های مهاجرت باید تعیین ‏بشود و دولت جدید آمریکا باید توجه لازم را به همسایگانش مبذول کند تا بتواند دلشان را دوباره بدست آورد. این تنها ‏راه حل ایجاد جبهه ای دیگر برای مبارزه با تروریسم است.‏

منبع: لوس آنجلس تایمز 8 نوامبر‏

‏ ‏

‏ ‏

‎ ‎

‏ ‏

‏ ‏


‏ ‏

‎ ‎

 

‏ ‏

‏ ‏