جان کیریاکو، کارشناس سیا
ایران، کشور شروری است با دسترسی به همه جهان با صبری مثال زذنی که بی شرمانه با طرفداران هرج و مرج و تروریسم پیوند مرتبط است و منافع اش در گرو معامله با کشورهای ضد آمریکا است و درست زیر دماغ آمریکا به تاخت و تاز های سیاسی اش ادامه می دهد.
واقعا جالب است. اکثر کشورهای جهان، ایران را بعنوان کشوری قانون شکن می شناسند. مجموعه های نظامی- صنعتی این کشور تحریم شده است و امکان گرفتن ضمانت های بین المللی هم برای این کشورغیر ممکن است. اقتصاد ایران دارد از هم می پاشد. حتی در زمانی که نفت بشکه ای 100 دلار در منطقه معامله می شد، ایران با تکنولوژی قدیمی و عقب افتاده اش نتوانست از این موقعیت استفاده آنچنانی ببرد. در واقع فقط 6 درصد بنزین کشور صادر می شود.
با این حال ایران در طول سال گذشته با سخت کوشی تلاش کرده است تا با میزبانی کشورهای آمریکای لاتین که اکثرشان رهبران پوپولیست دارند و بشدت نسبت به آمریکا بدگمان هستند و به دنبال دوستی قدرتمند می گردند تا از قید نفوذ آمریکا خلاصشان کند، رابطه برقرار کند.
هوگو چاوز، رئیس جمهور ونزوئلا، در حال حاضر برای نشان دادن نمونه ای از کارهایی که انقلابش در منطقه می تواند بکند، روابطش را با ایران محکم کرده است. او می تواند مثال های زیادی بزند که شامل کارخانه مهمات سازی ایرانی، کارخانه مونتاژ اتومبیل، کارخانه سیمان و کارخانه های دیگر که ایران در آن دست دارد. ایران برای اینکه خیالش از بابت دخالت آمریکا راحت شود، پرواز مستقیم ایران ایر را بین تهران، دمشق و کاراکاس برقرار کرده است.
نفر بعدی رئیس جمهور پاراگوئه، فرناندو لوگو مندز است که بعد از اینکه الخاندرو حامد فرانکو، دوست و حامی مالی حزب الله لبنان را بعنوان وزیر امور خارجه تازه پاراگوئه منصوب کرد، در رسانه های ایرانی با عنوان “ دشمن شیطان بزرگ” از او یاد می شود. حزب الله که از سوی ایران حمایت می شود، حضور مستندی در پاراگوئه دارد که بموجب آن وزارت امورخارجه آمریکا ورود او را به آمریکا یا سوار شدن هواپیماهای آمریکایی را ممنوع کرده است.
اوو مورالس، رئیس جمهور بولیوی، حتی قبل از همسایگانش به آغوش ایران پرید و به در مقابل سرمایه گذاری 1.1 میلیارد دلاری ایران در تاسیسات گازی بولیوی به وزارت امورخارجه اش دستور داده است تا درمورد ویزای شهروندان ایران سختگیری نکنند. مورالس فورا درخواست کرد که تنها سفارتخانه بولیوی در خاورمیانه از قاهره به تهران منتقل بشود. تلویزیون دولتی ایران هم برای اینکه بولیویایی ها بتوانند تولیدات خبری و برنامه های مستند ایران را براحتی دریافت کنند موافقت کرد که یک شبکه تلویزیونی به زبان اسپانیولی راه اندازی کند.
خطر اصلی ربطی به این مبارزه سیاسی پنهان ندارد که چه کسی دوستان بیشتری در آمریکای لاتین دارد. مشکل سفر بدون ویزای ایرانیان و احتمال بوجود آمدن یک پایگاه تروریستی درست پشت درهای آمریکاست. اگر هرکسی با گذرنامه ایرانی و بدون ویزا یا هر مدرک دیکری بتواند وارد بولیوی بشود، بزودی این کشور از ماموران وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران که وزارت امورخارجه آمریکا اخیرا آن را ارگانی تروریستی اعلام کرده است، و سپاه قدس، گروه نظامی ایرانی که برای توسعه انقلای اسلامی در همه جای دنیا تلاش می کنند، پر می شود.
خطر زمانی بیشتر می شود که کشورهای دیگر آمریکای لاتین هم قانون ویزا را برای شهروندان ایران، آسان کنند. ایران نشان داده است که حتی با وجود قوانین ویزا، قادر به انجام چه کارهایی در آمریکای لاتین است. در سال 1994، ماموران ایرانی که با گروه تروریستی حزب الله همکاری می کردند، در مرکز یهودیان آرژانتین بمب گذاری کردند که در در نتیجه 85 کشته و صدها نفر زخمی شدند. حضور ماموران اطلاعاتی ایران که بتوانند آزادانه در منطقه سفر کنند، تلاش برای مبارزه با تروریسم را دشوارتر خواهد کرد.
آمریکی یک موقعیت برای متوقف کردن تردد ایرانیان در آمریکای لاتین دارد. اما کاری است دشوار. نفوذ فزاینده ایران که چند دهه پیش حتی قابل تصور هم نبود، نتیجه بی توجهی آمریکا به منطقه است و فقط با تغییر در سیاست های آمریکا، جبران می شود.
ابتدا، رئیس جمهور جدید باید سیاست های بوش مبنی بر بی اعتنایی به آمریکای لاتین را کنار بگذارد و در عوض این کشورها را در گفتمان های سیاسی وارد کند. روابط سیاسی و اقتصادی باید به جایی برسد که دیگر دلیلی برای ادامه رابطه با ایران باقی نماند. دیپلماسی کند، سخت و گران است. ایران میلیارد ها دلار برای این کشورها خرج کرده است و آمریکا هم باید همین کار را بکند. قرارداد های تجاری باید به بحث گذاشته شوند، سیاست های مهاجرت باید تعیین بشود و دولت جدید آمریکا باید توجه لازم را به همسایگانش مبذول کند تا بتواند دلشان را دوباره بدست آورد. این تنها راه حل ایجاد جبهه ای دیگر برای مبارزه با تروریسم است.
منبع: لوس آنجلس تایمز 8 نوامبر