گزیده ی فیس بوک به انتخاب هنر روز
از کارتن با طعم لیمو تا صدسالگی نینو روتا…
یک – منیمال هایی برای زندگی :
به پیش پر می کشیم و به پس می نگریم.
چه بهشتی بود !
چه جهنمی بود !
مردم میهن من آینده را مرور می کنند.
آندری وُزنسنسکی _ Andrey Voznesensky
ترجمه :محمد رضا فرزاد.
دو - کارتون با طعم لیمو:
کاریکاتور حمید استیلی
از: شهاب جعفرنژاد
سه – سینما پارادیزو :
تولد ریچارد برتن 10 دسامبر 1925
بازیگر توانای ولزی که توانایی های فوق العاده اش را ابتدا روی صحنه تئاتر نشان داد ولی می توان گفت در ادامه هیچگاه به آن اوجی که انتظار می رفت نرسید،هرچند که بازیهای تحسین شده ای در کارنامه اش دارد.
شاخص ترین ویژگی او شاید صدای خاصش بود و در ابتدای دهه 1950 در هالیوود به شهرت رسید.
همسر و عاشق بازیگر بزرگ تاریخ سینما الیزابت تیلور بزرگ بود و شاید بتوان گفت بهترین و بیادماندنی ترین نقش خود را هم در روبروی تیلور در چه کسی از ویرجینیا وولف می ترسد اجرا کرده است.
چهار – موسیقی متن فیلم:
۱۰۰ سالگی مردی که موسیقی «پدرخوانده» را ساخت
نینو روتا آهنگسازی که در دوران فعالیتش موسیقی متن بیش از 150 فیلم را نوشت، سوم دسامبر 100 ساله شد.
نینو روتا (سه دسامبر 1911 – 10 آوریل 1979) آهنگساز مشهور ایتالیایی بود که موسیقی‌هایش برای فیلم‌های فدریکو فلینی، لوکینو ویسکونتی و والس معروفش برای «پدرخوانده» فرانسیس فورد کاپولا شهرت جهانی دارند.
این آهنگساز در عرصه موسیقی فیلم بسیار پرکار بود و از دهه 1930 تا سال 1979 بطور متوسط در هر سال موسیقی سه فیلم را نوشت. او به ویژه در دهه 1940 و 1950 بسیار فعال بود و حتی سالی 10 موسیقی فیلم نیز نوشته است. رکورد او ساخت موسیقی 13 فیلم در سال 1954 است….
روتا درمورد آهنگسازی گفته بود: «وقتی پشت پیانو مشغول آفریدن هستم، دلم می‌خواهد احساس شادی کنم، اما یک دوراهی جلویم هست؛ چطور می‌شود شاد بود وقتی دیگران شاد نیستند؟ من هرچه در توانم هست انجام می‌دهم تا همه گوشه‌ای از این شادی را حس کنند. ذات موسیقی برای من همین است.»…
او برای موسیقی قسمت دوم «پدرخوانده» جایزه اسکار گرفت و برای موسیقی «پدرخوانده» نامزد اسکار بود.
پنج – کلک خیال انگیز ( به بهانه ی زاد روز احمد شاملو ) :
«چشمانی» آرزو می‌کنم
که چراغ‌ها و نشانه‌ها را
در ظلماتمان ببیند.
«گوشی»
که صداها و شناسه‌ها را
در بیهوشیمان بشنود.
برای تو و خویش، «روحی»
که این همه را
در خود گیرد و بپذیرد.
و «زبانی» که در صداقت خود
ما را از خاموشی خویش بیرون کشد
و بگذارد ار آن چیزها که در بندمان کشیده است
سخن بگوییم.
مارگوت بیکل
ترجمه ی احمد شاملو
نقاشی: اثر زیبای استاد فخرالدین مخبری
شش – کامران رسول زاده:
در من گورهای دسته جمعی زیادی هست
که هرشب
آدمهایی شبیه خودم را…
من،
زیر استخوان هام دفن شده ام…