امید معماریان
مادرعلی فرحبخش روزنامه نگاری که بیش از ده ماه است درزندان به سر می برد، درگفت وگو با روز از تعویق پیاپی درخواست وی برای استفاده از مرخصی و آزادی مشروط سخن گفت.
به گفته مادر این روزنامه نگار زندانی، براساس ماده 38 قانون مجازات اسلامی، آزادی مشروط شامل علی فرحبخش می شود. اما از زمان صدور حکم وبا توجه به اینکه هم اکنون از مدت زمان شانزده ماهی که برای وی تعیین کرده اند، ده ماه سپری شده است، مسئولان دائما جریان کاررا به تعویق می اندازند: “به ما می گفتند شورا این هفته آن هفته تشکیل می شود. یک هفته گفتند باید برود انگشت نگاری یک هفته گفتند انگشت نگاری گم شده تا بالاخره هفته پیش بعد ازدوماه که گذشت گفتند شورای زندان تصویب کرده که این قانون شامل علی می شود.”
بدری فرحبخش درخصوص تحولات بعد از زمان صدور حکم این روزنامه نگار گفت: “من در این دوماه بیشتر اززمانی که حکمش را نداده بودند زجر کشیده ام…. آن موقع صبور تر بودم. اززمانی که حکم داده اند فکر می کردم کار سریع تر انجام شود…. دادگاه محکوم کرد به شانزده ماه حبس ولی خود دادگاه گفتند ما با آزادی مشروط موافقیم وشما بروید این پروسه را انجام بدهید. قاضی دادگاه موافقت خودش را نیز به این نحو اعلام کردو فکر می کردیم ظرف دوهفته این کار تمام می شود اما باور کنید که حدود یک ماه است این حکم شانزده ماه حبس به زندان رفته است… اینکه رسید یا نرسید یک ماه طول کشید وبعد گفتند باید به شورایی برود که بگویند می تواند ازآزادی مشروط استفاده کند یانه.”
مصاحبه با مادر فرحبخش که به دلیل پیگیری های ممتد وعدم نتیجه گیری طی ماه های گذشته به شدت از لحاظ روحی وفیزیکی تحلیل رفته است، به دلیل وضع روحی نامناسب و تاثرزیاد وی دوبارمتوقف شد : “حالا ما هم باید منتظر بمانیم تا چند هفته طول بکشد که این نامه به دادگاه برود و دادگاه دوباره رای خودش را بدهد که ببینیم می تواند از آزادی مشروط استفاده کند. این پروسه من را داغان کرده اگر کسی قرار است آزاد شود ده ماه را گذرانده وباید آزادی شود آزادی بعد ازاین دیگر ظلم است قانون می گوید باید نصفش را گذرانده باشد…”
مادر این روزنامه نگارزندانی درخصوص وضعیت کنونی علی درزندان گفت: “خوشبختانه اورا از 209 به بند 350 برده اند که بند عادی هاست… به هرحال محیط بازاست وفروشگاه دارد و می تواند با خانواده اش تماس بگیرد… اما خودش درعذاب است. کسی که بچه شیر خوار دارد وزن جوان و دور از شهر دررامسر دارد، به خاطر خانواده اش و به خاطر بیگناهی اش درعذاب است.”
وی درخصوص حکم صادر شده برای فرزندش اظهار داشت: “واقعا برای علی غیرقابل هضم بود این حکم اما ما قبول کردیم تا با پیگیری هایی که گفته بودند انجام بدهیم، هر چه سریعتر آزاد شود. چون الان مرحله فرجام را برداشته اند. قبلا می شد یک اعتراض گذاشت برود برای فرجام. اما الان قانون فرجام را ازاین نوع پرونده ها برداشتند مگر برای جرم های خاصی.”
به گفته مادر فرحبخش علی استحقاق تبرئه داشت وقضات دادگاه نظرشان تبرئه بود: “مطمئن بودیم که نظر اکثرشان تبرئه است اما رایی که درآمد 16 ماه زندان بود. روزی که حکم دادند شوکه شدیم. اما چون گفتند بروید دنبال آزادی مشروط. گفتیم دیگر کاری ازدستمان برنمی آید برویم دنبال همین. الان دو ماه تمام است که دنبال آزادی مشروط هستیم که به نتیجه نرسیده. نهایتش این است که شورای زندان که باید مطرح می شد آنها تصویب کرده اند که به علی آزادی مشروط تعلق می گیرد اما اینکه پروسه بعدی چقدر می خواهد طول بکشد خدا می داند.”
بدری فرحبخش از برخورد مسئولان زندان ابراز رضایت کرد وافزود: “مقامات مسئول زندان برخوردشان خوب است. گروهی که متعلق به قوه قضاییه هستند همیشه برخوردشان خوب بوده اما گروه دیگر برخوردشان همواره توهین آمیز بوده است.. دادستانی گروه دادسرا… مثلا ما برای علی تقاضای مرخصی کردیم الان با یک کارت عروسی می روند تقاضای مرخصی می کنند ومی گیرند. اما بعد ازاین همه مدت که علی یک روز مرخصی استفاده نکرده شورای زندان موافقت کرده بود که علی مرخصی بیاید اما معاونت دادسرا وقتی نامه زندان رفت آنجا، مخالفت کرد. آنها به قاچاق چی ومال مردم خور وبقیه مرخصی می دهند اما پسر من چه کارکرده که پس از ده ماه حق ندارد بیاید به خانواده اش برسد برای یک روز؟”
مادرفرحبخش درآخر ابراز امیدواری کرد که فرزندش تا دوهفته دیگر با مساعدت مقامات قضایی وزندان، آزاد شود: “نمی دانم که این نامه به کجا برسد. اینکه باز بگویند گم شده، نیست…. نمی دانم دلیلش بی نظمی یا سنگ انداختن است… به خدا نمی دانیم علامت سوال است می خواستم از آنها بپرسم مگر پسر من چه کار کرده که باید اینچنین درزندان بماند. به خدا بی گناه است.”
وی درآخر تقاضای خود را ازمسئولین چنین بیان کرد: “من تقاضایم این است که بقیه این جریان زودتر طی شود تا پسرم بتواند برگردد پیش دختر وهمسرش… وضعیت روحی علی خوب نیست وهر روز فکر می کند باید این کار تمام بشود. مخصوصا اینکه می بیند که همه زندانیان به راحتی می روند بیست روز بیست روز می گردند بیرون اما این شامل او نمی شود. کسی که تنها شش ماه از زندانش باقی مانده است. بیشترین سوال من این است که چرا به او مرخصی نمی دهند؟”