ایو بونه
این خبر مهم بدون اینکه انعکاسی در مطبوعات فرانسوی داشته باشد شنیده شد: ایران هیچ یک از فعالیت های مربوط به برنامه اتمی خود را متوقف نکرده یا کاهش نداده و افشاگری هایی که چند روز پیش در واشنگتن انجام شد، واکنش چندانی را در نزد شخصیت‌های سیاسی، روزنامه نگاران، “فیلسوفان” و دیگر طیف ها ایجاد نکرد. یک بار دیگر شاهد بودیم که مسایل احساسی و “رسانه ای” باعث “تغییر شکل” اخبار شد و ماهیت واقعی آن را ازبین برد. و کسانی که وظیفه شان بررسی امور است، وظایف خود را فراموش کرده یا نسبت به آنها بی اهمیت ظاهر شدند.
بی شک وضعیت سوریه و پیشروی های گروه داعش نباید باعث شود که در سلسله مراتب خطرات دست ببریم یا تشدید دیگر مخاطرات را نادیده انگاریم. حکومتی هست که با آن ارتباطی پیچیده داریم؛ اسلام گرا به نظر می رسد؛ شیوه درستی از احترام و رعایت قوانین بین المللی نمی شناسد؛ مهاجمان به سفارت هایش زبانزدند؛ اعدام ها و قتل‌های سفارش‌شده‌اش بر همگان عیان است؛ منظورم ایران است. دو مورد دیگر نیز از این دست وجود دارند؛ یکی در کابل نشسته و دیگری در اسلام آباد که همان عنوان را یدک می کشند و چندان اهمیتی برای تضمین رعایت حقوق بشر قائل نیستند.
هیچ کس از ایران سخن نمی گوید؛ نه به این دلیل که به شکلی بی اهمیت با مسایل برخورد می کنیم، بلکه به این دلیل که کمبود اطلاعات داریم؛ اطلاعاتی که حاکمیت تهران همواره به دقت مخفی ساخته و همچنان نیز مخفی می سازد.
از سال ها پیش، سخنگویان جمهوری اسلامی درخصوص ادامه برنامه اتمی نظامی این کشور دروغ می گویند، ولی تأسیسات‌شان یکی پس از دیگری به تأیید آژانس اتمی و بازرسان‌اش افشا می شود. اینها همه نشان دهنده قریب الوقوع بودن خطر است.
مرکز اتمی جدید دیگری نیز افشا شد: این یکی در حومه شمالی تهران قرار گرفته. زمینی به مساحت ۲۵ هکتار که تا عمق ۵۰ متری حفاری شده؛ چهار سالن ۴۰۰ متری که مجهز به درب های ضد تشعشع اند و به طور کامل ازنظر صوتی عایق بندی شده اند. سانتریفوژهای IR4، IR3 و IR2M در این سالن ها به غنی سازی اورانیوم مشغول اند. نام این مرکز “لویزان ۳” است.
با توجه به اینکه این مرکز زیرمجموعه وزارت اطلاعات و امنیت جمهوری اسلامی است، طبق قوانین داخلی امکان بازرسی از آن برای آژانس اتمی وجود ندارد. زمانی که مسؤولان جمهوری اسلامی درحال “مذاکره” با گروه شش کشورند، مهندسان در زیر زمین و در عمق ۵۰ متری درحال تحقیق روی سانتریفوژهایی هستند که روز به روز پیچیده تر می‌شوند. اینها همه دلایل محکمی هستند که بر فرضیه دستیابی به تسلیحات اتمی ازسوی ایران صحه می گذارند.
اگر نیت تهران به واقع خیر باشد، تعطیلی فوری مراکز نطنز، فوردو، و اراک باید در دستور کار قرار گیرد و امکان انجام بازرسی‌های ناگهانی از تمامی مراکز و در رأس آنها لویزان ۳ وجود داشته باشد.
بی شک اینجا موضوع خواست سیاسی مطرح است؛ درست به مانند آنکه مشارکت چنین شریکی را در نبرد علیه داعش پس بزنیم.
منبع: هافینگتون پست، ۲ مارس
