منصور حاتمی راد کارشناس وزارت خارجه اعلام کرد “ میشل فوکو غربی در مورد آیت الله خامنه ای گفته است، محبوبیت آیت الله خامنه ای پهلو به افسانه می زند.” با توجه به گذشت 28 سال از مرگ این فیلسوف فرانسوی، بر آن شدیم تا نظر سایر بزرگان تاریخ که احتمالا در سخنرانی های آینده حسن عباسی یا برادر حاتمی راد یا سایر دیپلمات های دیپلم ردی نقل قول خواهد شد، جویا شویم.
موریس مترلینگ: “ آیت الله خامنه ای مثل زنبور عسل است، او دائما در بیت خودش است و تولید انبوه می کند.”
توماس ادیسون: “ موفقیت آیت الله مثل موفقیت همه انسانهای بزرگ است، یک درصد نبوغ، 99 درصد سماجت و پافشاری بر حرفی که می زند.”
هلن کلر: “ آیت الله خامنه ای مثل آفتاب است، وقتی به او نگاه کنی چشمهایت کور می شود.”
امیل زولا: “ بگذار آیت الله را در یک جمله تعریف کنم، مردان بزرگ کسانی هستند که هیچ کس از آنها تمجید نمی کند، البته من خودم او را ندیدم.”
آنتوان چخوف: “ من تا به حال رهبری به بزرگی آیت الله خامنه ای ندیدم، حتی استالین را هم ندیدم، چون چند سال قبل از او مرده بودم.”
فیثاغورث: “ آیت الله مثل خطی است که به موازات مردم کشیده شده، آنها هیچ وقت به هم نمی رسند.”
آنتونی رابینز: “ آیت الله مثل عضله ای قوی در دستان یک ورزشکار است که پایش فلج است و نمی تواند به جلو برود، ولی ضربات دستش قوی است.”
توماس کارلایل فیلسوف اسکاتلندی: “ اقدامات آیت الله در ابتدا به نظر دشوار می رسد، ولی وقتی آن را آغاز کند، غیرممکن می شود.”
اشو: “ آیت الله هر وقت به قله می رسد، کنارش یک دره می بیند، بعد آن قله را می کند به زور توی آن دره.”
از نامه چارلی چاپلین به آیت الله خامنه ای: “ وقتی شاد بودی نخند، تا دیگران امیدوار نشوند و وقتی غمگین بودی سعی کن حال دیگران را بگیری.”
آناتول فرانس: “ خنده های آیت الله مثل لبخند می ماند، او سالی سه بار به شعر می خندد، آورین آورین آورین”
آندره مالرو: “ آیت الله مردی سعادتمند است و سعادتمند کسی است که می تواند بر مشکلات و مصائب دیگران قاه قاه بخندد.”
هربرت اسپنسر: “ مردی که فکر نو دارد، هرگز آرام و قرار ندارد، رمز آرامش آیت الله همین است.”
لارشفوکو: “ آیت الله خامنه ای قدرت فریب دادن دیگران را دارد، یا اینطور خیال می کند.”
از نامه های آلبرت انشتین به دکتر حسابی: “ به پسرت بگو تو در سرزمینی بزرگ می شوی که یک مطلق مثل آیت الله خامنه ای در آن وجود دارد، پس بدان که فرضیه نسبیت همه جا درست نیست، بعدا که برای ناهار آمدم بیشتر حرف می زنیم.”
ویل دورانت: “ آیت الله برای من مثل بخشی از تاریخ است، فصل دوم از جلد سوم یک تاریخ 38 جلدی.”
والت دیسنی: “ برای من سید علی مثل سفید برفی است، ولی با شش کوتوله.”
منتسکیو: “ آیت الله مثل یک رودخانه گل آلود است، هر چه به آن نگاه کنی نمی فهمی آن ته چه خبر است.”
فردریش نیچه: “ به آیت الله گفتم تنهایی در بهشت هم ارزش ندارد، چه رسد به جهنم.”
ناپلئون بناپارت: “ تربیت کودک را باید بیست سال قبل از تولدش آغاز کرد، نه ده سال بعد از اینکه رهبر شد.”
گوستاو لوبون: “ کسی را ندیدم که به خوبی آیت الله حرف بزند و همیشه به او گفتم فهمیدن بهتر از حرف زدن است.”
برناردشاو: “ آیت الله می داند حکومت طلایی آن است که نتوان قوانین اش را با پول خرید، به همین دلیل قوانین را بدون دادن پول خریده است.”
ماکسیم گورکی: “ همیشه آرزو می کردم کاش در حکومت آیت الله شاعر بودم، خانه هایی که استالین می دهد مال خود آدم نیست.”
هاوارد هاوکز: “ بارها به آیت الله گفتم بعد از بررسی همه واقعیت ها تصمیم بگیر، ولی او این توان را دارد که هیچ وقت تصمیم نگیرد، پس نیازی به دانستن واقعیت ندارد.”
دیل کارنگی: “ من یک عمر برای دوست یابی تلاش کردم و آیت الله در یک روز همه دشمنانش را یافت.”
از نامه های برتراندراسل به علامه جعفری: “ تو خوشبختی که در کشوری زندگی می کنی که آیت الله خامنه ای بعدا رهبر آن خواهد شد و خوشبختی بزرگتر تو آن است که وقتی احساس رهبری کرد تو مرده ای.”