صابر مرادی
مجید توکلی،احسان منصوری و احمد قصابان سه دانشجوی دانشگاه امیرکبیرند که از اردیبهشت ماه سال جاری به اتهام انتشار “نشریات موهن” در بازداشت به سر می برند. بعد از دوران سخت انفرادی، و شکنجه، عاقبت دادگاه این سه دانشجو را از اتهام انتشار نشریات موهن تبرئه و دستور آزادی آنها را صادر کرد؛ امری که تاکنون بر اثر مقاومت دادیار و مسئولین زندان اوین اجرا نشده است. در این مورد با برادر مجید توکلی به گفتگو نشسته ایم.
ابتدا در مورد آخرین وضعیت مجید توضیح دهید.
وضیعت روحی او تقریبا خوب است ولی وضعیت جسمی اش چندان رضایت بخش نیست. البته بعد از خروج از بند 209 کمی بهتر شده، اما بعلت اتفاقاتی که در اندرزگاه 8 رخ داد دچار مشکلات جسمی فراوانی شده که هنوز هم اذیتش می کند. اما در هر حال روحیه اش خیلی خوب است و همیشه هم به مادر و پدرم ـ بخصوص مادرم که از تعطیلات نوروز مجید را ندیده ـ می گوید من و دوستانم هیچ کاری نکرده ایم. شما نگران من نباشید. حالم خوب و خدا با من است.
می گویند مجید خیلی مذهبی است. می توانید از او برای ما بگوئید؟
مجید کسی است که از کودکی نمازهایش را به وقت و روزه هایش را مداوم به جا آورده است. همیشه از نفرات ممتاز در قرائت قرآن و احکام و پیشقدم مراسم مذهبی بوده است. از اعضای فعال بسیج مدرسه، محله و عضو فعال شورای انجمن اسلامی مدارس شیراز بوده است. تا جایی هم که من مطلع هستم، دبیر مذهبی انجمن اسلامی امیرکبیر بوده است. حتی خود مسئولین قضایی وقتی با ما صحبت می کردند می گفتند مجید فردی بوده است بسیار معتقد و ما باور نمی کنیم که این کار را او انجام داده باشد. بنابراین من دیگر لازم نمی بینم از خصوصیات اخلاقی و مذهبی مجید چیزی بگویم.
وضعیت خانواده بعد از 8 ماه دوری از مجید چگونه است؟
مجید بیش از 8 ماه است که در زندان به سر می برد. من و پدرم با او ملاقات داشته ایم، اما مادرم از روز 15 فروردین که مجید از او خدا حافظی کرد و مادر او را از زیر قرآن رد و برای او آرزوی موفقیت کرد، دیگر او را ندیده است. آخر مادرم بیمار است و امکان مسافرت ندارد؛ در واقع با توجه به وضعیت عصبی که پیدا کرده، به طور کلی سفر کردن ـ از شیراز به تهران ـ برای او سم است. شاید باور نکنید اما در طول بازداشت مجید تا به حال یکی دو بار شادی در چهره او بیشتر دیده نشده است. وضعیت پدرم هم چندان بهتر از مادرم نیست، ناراحتی پدرم بیشتر به دلیل تهمتی است که به مجید زده اند زیرا مجید فردی بسیار معتقد است.
به نظر شما بعد از صدور حکم دادگاه انقلاب و محکومیت مجید به سه سال حبس، تبرئه وی در دادگاه عمومی، عجیب نیست؟ آیا شما انتظار چنین حکمی را داشتید؟
ما انتظار داشتیم اینها در همان دادگاه انقلاب تبرئه می شدند، چون این بچه ها از همان روزی که این نشریات در دانشگاه منتشر شد اعلام کردند در چاپ و توزیع این نشریات هیچ گونه دخالتی نداشته اند. البته دادگاه انقلاب در دو جلسه برگزار شد و اجازه ندادند که وکیل با مجید و دوستاش ملاقاتی داشته باشد. این دادگاه با سرعت تمام تشکیل و حکم های عجیبی صادر کرد، در حالی که هیچ مدرکی وجود نداشت. در واقع این ماجرا بیشتر شبیه یک انتقام گیری بود زیرا در ملاقاتهایی که با مسئولین و حتی نمایندگان مجلس داشتیم همه می گفتند ما می دانیم بچه های شما این کار را نکرده اند و به زودی آزاد می شوند. حتی در جلسه ای که در دفتر پیگیری وزارت اطلاعات داشتیم، یکی از ماموران به پدرم گفت ما می دانیم که مجید نماز شب هم می خواند.
فکر می کنید چرا برای این سه نفر در دادگاه عمومی به علت توهین به نیروهای امنیتی و بسیج دانشگاه امیرکبیر چهار ماه حبس بریده اند؟
در تماسی که مجید بعد از حکم تبرئه با منزل داشت گفت ما هیچ وقت نگفته ایم این نشریات را، بسیج یا کسی دیگری چاپ کرده بلکه حرف ما این بوده و هست که چنین کاری را دانشجو انجام نمی دهد و به همین دلیل به حکم 4 ماه اعتراض داریم.
فکر می کنید چرا تاکنون این سه نفر آزاد نشده اند؟
دلیل این موضوع برای من هم روشن نیست. شاید به خاطر ترس از برخورد مردم و دانشجویان است . به خاطر اینکه چرا این سه دانشجو را چندین ماه بدون هیچ دلیل و مدرکی در زندان نگه داشته و انواع و اقسام بلاها را بر سر آنها و خانواده هایشان آورده اند. چراعلیرغم اینکه بارها این مسئله توسط آنها مطرح شده که این نشریات و لوگوی آنها جعل شده، گروهی بر اساس قضاوتهای زود هنگام خود، موضوع را به جایی کشاندند که برای خودشان هم یک بن بست است. شاید هم برای سرکوب دانشجویان منتقد است؛ موضوعی که بیشتر به چشم می خورد. پروژه ای که ماه ها برای آن برنامه ریزی شده بود ولی یک باره به شکست انجامید. به هر حال این موضوع دلیلی بود برای برخورد با دانشجویان منتقد.
شما نامه ای به آقای شاهرودی نوشته اید، چقدر به اقدام ایشان امید دارید؟
بسیار امیدوار هستیم.
یعنی فکر می کنید ایشان توانایی حل این مشکل را دارد؟ چون شنیده شده که این سه نفر علیرغم خواست آقای شاهرودی، در زندان نگاهداشته شده اند.
خب هنوز می توان امید داشت که کسانی هستند که دوست دارند عدالت به شکل صحیح در مورد همه به اجرا درآید. البته باید قبول کرد در کار ایشان هم فضولی و سنگ اندازی می کنند ولی به نظر ما ـ خانواده دانشجویان ـ تنها کسی که می تواند به این ماجرا پایان دهد آقای شاهرودی است.
چه اقدامات دیگری می خواهید انجام دهید؟
ما هر روز در حال فعالیت هستیم و به همراه خانواده آقای منصوری و آقای قصابان کارهایی را انجام می دهیم. به زودی وبلاگی را در خصوص همین موضوع راه اندازی خواهیم کرد.
فکر می کنید این وضعیت تا کی ادامه یابد؟
امیدواریم که زودتر به پایان برسد و باتوجه به اینکه مشخص شده نشریات، کار این سه دانشجو نبوده است در دادگاه تجدید نظر حکم تبرئه آنها صادر شود.
مسئولین دانشگاه امیرکبیر تا کنون چه اقداماتی برای مجید کرده اند؟
هیچ.
آیا این درست است که دکتر رهایی ـ رئیس دانشگاه ـ از این سه دانشجو شکایت کرده است؟
این را دقیقا نمی دانم ولی از همان اوایل گفته شد ایشان تلاش زیادی جهت بازداشت و تهیه مدارک برای پرونده دانشجویان کرده اند. البته در دیداری هم که در همان اوایل خرداد با ایشان داشتیم این حق را برای خود قائل بودند.
چه انتظاری از دانشجویان، فعالان سیاسی، مسئولین و… دارید؟
دانشجویان و فعالان سیاسی که تاکنون بسیار ما راشرمنده کرده اند، بخصوص دانشجویانی که چندین بار افتخار میزبانی آنها را داشته ایم. اعضای انجمن اسلامی امیرکبیر، دوستان دفتر تحکیم وحدت و دانشجویان شیراز زحمتهای زیادی کشیده اند. اطلاع رسانی که این عزیزان انجام می دهند بی نظیر است، تا آنجا که یکی از آقایان گفت به دانشجویان خبر ندهید.
اما از مسئولین باید پرسید چه کسی را می گویید؟ یکی مثل آقای مرتضوی که روی صندلی چرخ دار خود بازی می کند و در تمام زمان ملاقات فقط مشغول توهین به خانواده هاست و اجازه نمی دهد کسی حرفی بزند و وقتی خانواده ها حرفی می زنند، می گوید این یک شیر آب است، بخواهم می بندم، نیمه باز و یا بازش می کنم و کسی هم نمی تواند به من بگوید چرا. اما از آقای آوایی که یک طلسم چندین ساله را شکست و وارد بند 209 شد و جمعی از نمایندگان مجلس بسیار متشکریم که لااقل به صحبت ها و مشکلاتی که برای ما به وجود آمده بود گوش دادند.