محمود سرابی
همزمان با صدور مجوز انتشار 11 نشریه برای سازمان ها و نهادهای وابسته به دولت از سوی هیات نظارت بر مطبوعات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی،ماهنامه زنان به صاحب امتیازی شهلا شرکت، بعد از 22 سال فعالیت، لغو امتیاز شد.
ماهنامه زنان در آخرین شماره های خود در گفت و گو با “فروز رجایی فر” که خود را فرمانده ی استشهادیون زن در ایران می خواند، به بررسی وضعیت بسیج زنان پرداخته بود.
خبرگزاری فارس در نقل این خبر از قول یک “منبع آگاه” نوشت: “ماهنامه زنان به مدیر مسئولی شهلا شرکت در جلسه دوشنبه هیئت نظارت بر مطبوعات به دلیل درج مطالب و اخبار به گونه‌ای که موجب سلب امنیت روانی جامعه می‌شد، همچنین به دلیل به مخاطره انداختن سلامت روحی، فکری و روانی مخاطب و القای اینکه در جامعه امنیت وجود ندارد و به دلیل سیاه‌‌نمایی وضعیت زنان در جمهوری اسلامی لغو مجوز شد”.
این منبع آگاه همچنین به فارس می گوید: “این ماهنامه به دلیل اخلال در حقوق عمومی و تضعیف نهادهای نظامی و انقلابی از جمله بسیج مستند به اصل 24 قانون اساسی و صدر ماده 6 قانون مطبوعات و مصوبه نشست 298 شورای عالی امنیت ملی به تاریخ 28/8/79 و تبصره 2 از ماده 5 قانون مطبوعات مبنی بر لازم‌الاجرا بودن این مصوبات به دلیل بی‌توجهی به تذکرات کتبی و شفاهی که پیش از این مکرراً به مدیر مسئول نشریه در باب رعایت قانون مطبوعات و سایر مقررات و دستور‌العمل‌های مربوطه داده شده است، بنا به رأی اعضای هیئت، لغو مجوز شد”.
منبع آگاه فارس همچنین اعلام کرده است:“ پرونده این ماهنامه برای رسیدگی به دادگاه ارجاع شده است”.
این در حالی است که لغو مجوز یک نشریه از سوی هیات نظارت بر مطبوعات، تنها با “دلایل متقن” امکانپذیر است و این روند باید طی جریانی دنباله دار محقق شود.
کامبیز نوروزی، وکیل ماهنامه زنان اعلام کرده است: “توقیف این نشریه از آنجا که در پروسه ی توقیف و لغو امتیاز، مدیر مسوول آن در جریان نبود فاقد وجاهت است و این مساله باید در دادگاه به اثبات برسد”.
شهلا شرکت نیز معتقد است از آنجا که هیچ حکم رسمی به نشریه ارسال نشده است بنابراین کار عادی خود را به روال قبل انجام خواهد داد چرا که ممکن است این مساله برای تضعیف روحیه روزنامه نگاران این نشریه منتشر شده و اساس درستی نداشته باشد.
توقیف مجله زنان در شرایطی صورت گرفت که در همین جلسه هیات نظارت بر مطبوعات، با انتشار 11 نشریه جدید موافقت شد.
معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد اعلام کرد: “دوهفته‌نامه «سفیران نور» به صاحب امتیازی مرکز جهانی علوم اسلامی و مدیرمسئولی محسن رادمرد، ماهنامه «شار» به صاحب امتیازی شهرداری سنندج و مدیرمسئولی رامین روغنی، ماهنامه «رووبار» به صاحب امتیازی مؤسسه فرهنگی روژیا و مدیرمسئولی بهمن زارعی، دوماهنامه «پژوهه» به صاحب امتیازی مرکز جهانی علوم اسلامی و مدیرمسئولی علی عباسی مجوز انتشار گرفتند”.
همچنین با انتشار فصلنامه «کوثر معارف» به صاحب امتیازی مرکز جهانی علوم اسلامی به مدیرمسئولی مصطفی حامی، فصلنامه «ژیوار» به صاحب امتیازی و مدیرمسئولی محمد رحیم غلام‌ویسی، فصلنامه «دانشنامه علوم اجتماعی» به صاحب امتیازی دانشگاه تربیت مدرس و مدیرمسئولی رضا اکبریان،و فصلنامه «همراه صادق» به صاحب امتیازی و مدیرمسئولی محمدعلی نکوئی موافقت شده است.
در این جلسه فصلنامه «کیمیا‌گران» به صاحب امتیازی و مدیرمسئولی محمدرضا رزاقی اصفهانی، فصلنامه «مدیریت اندیشه» به صاحب امتیازی و مدیرمسئولی امیرهمایون ارمی مهرآباد و فصلنامه «فلسفه اسلامی» به صاحب امتیازی مؤسسه آموزش عالی صدرالمتاالهین و مدیرمسئولی رضا اکبریان در این جلسه مجوز انتشار گرفتند.
اعضای هیات، به گفته ی محمد پرویز،معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد در عین حال با احیای نشریات «تیرانداز»، «ره‌آورد نور»، «راه راست» و «بهداشت و سلامت» موافقت کردند.
این در حالی است که در چند ماه گذشته بسیاری از نشریات مستقل توقیف و لغو امتیاز شده اند. روزنامه هم میهن، شرق، آریا، زنان، نامه و… از همین دست است. از سوی دیگر نشریات متعددی مجوز انتشار گرفته اند که همه ی آنها وابسته به مراکز دولتی، کانون های مذهبی و ترویج احکام اسلامی هستند.
لغو مجوز مجله زنان در زمانی صورت می گیرد که نهادهای امنیتی در ایران به شدت پیگیر سرکوب جریان های جنبش زنان و تلاش برای عقیم کردن کمپین یک میلیون امضا هستند. در همین ارتباط دستورالعملی از وزارت ارشاد و نیز دادستانی بطور جداگانه به نشریات ارسال شده است تا از درج اخبار پیرامون جنبش زنان و بازداشت فعالان مدنی و زنان و نیز از درج مطالبی که نارضایتی مقامات و مردم را از رد صلاحیت ها نشان می دهد بپرهیزند. دستورالعمل دادستانی تهران که شدید الحن تر است نشریات را در صورت سرپیچی تهدید به توقیف کرده است.بر اساس این دستورالعمل ها، نشریات باید به درج مطالبی بپردازند که «انعکاسی از وضعیت خوب و مساعد» کشور باشند و نشان دهند که مردم «مشکل خاصی» ندارند.