آرش بهمنی
شنیدن نام مسعود ده نمکی برای بسیاری یادآور گروه فشار و اعتراض و شلوغ کاری است. اما مسعود ده نمکی فعلی، بسیار تفاوت دارد با هشت سال پیش خود. این قضیه لااقل در لحن صحبت و استدلال های وی کاملا مشخص است. او امروز اگرچه دیگر به مطبوعات امید چندانی ندارد، اما به تیتر و لید مصاحبه حساس است.
آقای ده نمکی، بعد از پایان دوره دولت آقای خاتمی، آقای احمدی نژاد سیاست های متفاوتی با دولت قبلی در بحث هسته ای ایران در پیش گرفت. فکر می کنید این سیاست ها تا چه حد تامین کننده منافع ملی ما بوده؟
پرونده هسته ای ما یک نقطه آغازین و پایانی دارد و مرحله غنی سازی، دیر یا زود، در این دولت یا دولت قبلی باید طرح می شد. لذا فکر نمی کنم شروع این مساله با دولت فعلی باشد، در دولت آقای خاتمی نیز این بحث بود. فکرمی کنم در کلیت، همه جریان های سیاسی کشور در این بحث، به این نتیجه رسیده اند که منافع ملی ما فارغ از زد و بندهای سیاسی است.
خود شما تاکتیک های کدام دولت را می پسندید؟
آن دوره یک جور تاکتیک و این دوره تاکتیک های دیگری را اقتضا می کرد. البته نوع مطالبات ما در این مرحله فرق می کند و فکر می کنم اگر آقای خاتمی هم در این دوره سر کار بود به همین نتیجه می رسید.
یعنی تفاوتی دیده نمی شود؟
من فکر می کنم خیر، تفاوتی وجود نمی داشت.
بحث هایی که اصلاح طلبان در مورد بعضی دیگر از مواضع آقای احمدی نژاد مطرح می کنند چطور؟
بحث دو طرفه است. ممکن است دوستداران آقای احمدی نژاد هم بگویند موقعی که دنیا دنبال جنگ تمدن ها است شما می گویید گفتگوی تمدن ها. این ها سلیقه ایست. به هر حال دعواهای سیاسی می طلبد که یکدیگر را نقد کنند.
مثلا شما بین گفتگوی تمدن ها و زیر سئوال بردن هولوکاست تفاوتی نمی بینید؟
به هر حال غرب هر روز دارد برای ما یک پرونده جدید درست می کند و چند تایی هم ذخیره دارد. طرح این مساله باعث می شود آن ها در موضع تدافعی بیفتند و توپ در زمین آن ها باشد
یعنی خود شما به شخصه با این موضوع موافقید؟
در حقیقت سلیقه ای است. کش و قوس است. عرصه دیپلماسی مثل شطرنج است. شاید من با یک زبان دیگر می گفتم ولی خب موارد دیگری هم بود.
مثل چه مواردی؟
خیلی موارد. کمک آمریکا به عراق در جنگ، سلاح های شیمیایی، مجازات صدام که باید در دادگاه بین المللی صورت می گرفت. و موارد دیگری که می شد از بایگانی بیرون کشید.
آقای ده نمکی، شما در دوره آقای خاتمی به شدت از سیاست های فرهنگی انتقاد می کردید. الان سیاست هارامی پسندید؟
همه دولتها قابل نقدند. اما فرهنگ عرصه زود بازده نیست و باید در سال های بعد تاثیر گذاری فرهنگ را دید. متاسفانه در حال حاضر سیاست بر فرهنگ غلبه دارد.