فریدا قیتیس
زمانی که رهبران کشورهای عربی به قیام مردم مصر و تونس می نگرند، شعله های انقلاب را بر سر قله های کشور خود می بینند. آنها برای حفظ خود، امتیاز می دهند، پول می دهند، سوبسید ها را باز می گردانند و وعده انتخابات جدید می دهند. طبق آمار سازمان حقوق بشر، این دولت ها بجای اینکه خواسته های ملت خود گوش بدهند، برای حفظ خود دست به کشتن مردم زدند.
واکنش ایران به شورش ها در کشورهای دیگر، هراس حکومت را نشان داد. حکومت ایران در ظاهر حمایت شدیدی از اعتراضات ایران کرد. رهبر ایران، آیت الله خامنه ای، این اعتراض ها را “بیداری اسلامی” نامید. وانمود کرد این مشخصا همان چیزی بود که ایران آرزو داشت از این اعتراضات حاصل شود. اما حکومت های عرب سکولار از سوی مردم خود تحت فشار بودند که با حکومت اسلامی ایران مخالفت نکند. هیجان انقلابی می توانست منجر به باز شدن درهایی شود که سی سال پیش مقامات مذهبی را در ایران به قدرت رسانده بود.
با وجود اینکه مقامات ایرانی از اعتراضات حمایت کرده بودند، اما بلافاصله فعالان طرفداران دموکراسی را که قصد داشتند در تظاهرات ضد حسنی مبارک در ایران شرکت کنند، سرکوب کردند. حکومت ایران سایت های مخالفان را مسدود کرد و رهبرانشان را در حصر خانگی قرار داد.
همه دنیا داشتند به مصر نگاه می کردند و حکومت ایران از این موضوع سوء استفاده کرد. یکی از کسانی که در این روزها اعدام شد زهرا بهرامی، شهروند هلندی 45 ساله بود که در جریان اعتراضات سال 2009 دستگیر شده بود. دولت ایران او را متهم به قاچاق مواد مخدر کرده بود و او را بی خبر در روز 29 ژانویه اعدام کرد. دولت ایران جنازه او را تحویل نداد و بی آنکه اجازه حضور خانواده اش را بدهد، دفن کرد. هلند، حکومت ایران را بربر خواند و سفیرش را از تهران فراخواست.
جمهوری اسلامی ایران با ایجاد ترس، قصد دارد مردم را از پیوستن به موج اعتراضاتی که خاورمیانه را گرفته است، برحذر دارد. در عین حال از اینکه قیام در پایتخت های کشورهای عربی پیش درآمد یک انقلاب اسلامی دیگر در منطقه باشد، استقبال می کند.
ایران گزارش نداده است که چند نفر را اعدام کرده است اما خبرهای غیر رسمی و سازمان های حقوق بشری اعلام کردند که تعداد اعدام ها تنها در ماه ژانویه 66 نفر بوده است. گفته می شود تعداد اعدام ها در سال 2010 به 250 نفر می رسد. ایران درحال حاضر رکورد دار تعداد اعدام به نسبت جمعیت در جهان است.
در هفته گذشته دولت ایران بمنظور جلوگیری از اعتراضات مردمی که به دنبال رای دزدیده شده خود هستند، سرکوب ها را افزایش داده است.
دولت ایران فشار ها را همزمان با اعتراضات میدان تحریر افزایش داد زیرا می دانست که مردم ایران بیش از آنکه برعلیه دیکتاتور باشند به دنبال یک حکومت سکولار هستند. ممکن است که انقلاب کشورهای عربی به سکولاریسم منجر نشود اما معترضین بر علیه تبعیض دولتی می جنگند.
تظاهر کنندگان میدان تحریر نقاط مشترک بیشتری با مردم ایران دارند که وحشیانه سرکوب شده بودند، تا کسانی که در ایران حکومت اسلامی را سی و دو سال قبل بنیان گذاشتند و تا امروز بر آن حکومت می کنند.
از زمانی که طرفداران آیت الله خمینی در سال 1979 حکومت ایران را در دست گرفتند، همواره گفته اند که قصد دارند انقلابشان را به کشور های مسلمان صادر کنند. اعتراضات مردمی علیه دولت های عرب این امید را در دل حکومت ایران زنده کرد.
با این حال فعالان جوان دموکراسی خواه در کشور های عرب از اعتراضات مردم ایران در سال 2009 الهام گرفته بودند تا انقلاب سال 1979. موج اعدام ها نشان می دهد که حکومت ایران تا چه اندازه از مردم خودش می ترسد. این هشداری است برای اتقلابیون عرب تا نگذراند که بنیادگرایان اسلامی، انقلابشان را بدزدند.
میامی هرالد، 14 فوریه
