درست همان روز که یکی از وبسایت های اصولگرا، نسبت به سیاست “زمین سوخته” دولت هشدار داد و نوشت که “حتی دولت های آینده هم نمی توانند میراث فساد مدیریتی و اقتصادی این دولت را تحمل کنند” نماینده ولی فقیه و مدیر کیهان در مراسم بزرگداشت شهدای هسته ای در شهرستان خمین، دوران کنونی را “درخشان ترین دوران حیات و تاریخ ایران” خواند و انتقادهای مهار ناشدنی این روزها را “هیاهو، عملیات روانی و تفرقه افکنی و بزرگنمایی برخی از ناهنجاری ها و توهم پراکنی” توصیف کرد و مژده داد که با “نقشه راهِ ابرحریفی مثل آیت الله خامنه ای در برابر استکبار جهانی” آینده خوبی در پیش است و این سخنان را در روزنامه اش منتشر کرد.
این “ابرحریف” محبوب کیهان اما دو مشکل جدی دارد؛ یک اینکه دولت “نحرافی” کنونی را خود “دولت با بصیرت” نامیده و به قیمت “خونها و خشونت ها” در دوره دوم نیز آن را ابقاء کرده است. دوم اینکه در “مدارا” که لازمه ی جدایی ناپذیر “مدیریت” است چنان ضعیف و ناتوان است که نتوانسته مطالبات متراکم منتقدانش از خرداد 88 تا کنون را جز با زندان و سرکوب پاسخ گوید.
تعبیر روشن میرحسین موسوی و مهدی کروبی در بیانیه دعوت به راهپیمایی ۲۵ بهمن ۸۹ از “جنبش علیه فرعون” تصویر روشنی از این ابرحریف را به جامعه نشان داد؛ آنها زیرکانه نشانی “فرعون” را دادند و به حصر رفتند.
فرعون خود را پاسخگو نمیدانست و ولایت مطلقه داشت (سوره نازعات- آیه بیست و چهارم)؛ وحی آمد که باید با فرعون گفتگو کرد (سوره طه- آیه چهارم) اما وقتی پاسخ گفتگو، خشونت شد چاره در عصای موسی بود و رود نیل، تا غرق شود.
ابرحریف، مخالفانش را “میکروب سیاسی” خواند و رئیس دولت منصوبش نیز آنها را “خس و خاشاک” خطاب کرد چنان که بشار اسد، اعتراض را “بیماری” خواند و پیش از او معمر قذافی، وعده “اکسازی لیبی از موش ها” را داد که البته أجل، امانش نداد.
مدیر کیهان می تواند با ستایش مدام و مستدام از آیت الله خامنه ای او را ابرحریف معرفی می کند اما نمی تواند آنچه این روزها ایرانیان از مدیریت تحقیرآمیز کشورشان احساس می کنند را “توهم پراکنی” بداند؛ بحران اقتصاد در داخل و فقدان اعتبار و افتخار در خارج، مستندتر و ملموس تر از آن است که بتوان آن را توهم نامید؛ باید راه دیگری برای فریب افکار عمومی جُست.
آقای خامنه ای اگر بتواند برای رهایی از وضع موجود، در حد یک رهبر متوسط با مخالفانش گفتگو کند به عاقبتِ خود و آینده کشورش خدمت کرده است؛ مبارزه با استکبار جهانی و در برابر آنها نقش “ابرحریف” را ایفا کردن پیشکش!