پاسخ فیلیپ کوشه، رئیس گروه دوستی فرانسه و ایران در مجلس و شهردار کالویر إ کویر
ایران کشور بزرگی است و ایرانی ها مردمی بسیار تیزبین و نکته سنج اند. ابتدا لازم می دانم به این نکته اشاره کنم که باید بین مردم ایران و تصویری که در غرب از رهبران فعلی ایران وجود دارد تفاوت قائل شد.
غرب در حال حاضر مطلقاً قصد تقابل با ایران را ندارد بلکه هدفش اینست که ایران را وادار به تصمیم گیری کند و نتیجه از دوحال خارج نیست: یا ایران علناً متعهد خواهد شد که تنها و تنها به فعالیت هسته ای صلح آمیز بپردازد یا در واکنش به آنچه که خواست جامعه جهانی است یعنی شفافیت بازهم وقت کشی خواهد کرد تا بتواند درمسیر برنامه هسته ای نظامی خود پیش رود.
موضع گیری قاطعانه بین المللی در برابر ایران، برای ممانعت از بروز فاجعه در این منطقه از جهان، نه فقط مطلوب که یک ضرورت است.
عطش مردم ایران برای پذیرفته شدن از سوی جامعه جهانی و نقشی که ایران می تواند و باید در سیاست جهان ایفا کند ارزشش بسیار بیشتر از عزم سران این کشور برای تجهیز به قدرت هسته ای است.
سخنان غیر قابل قبول رئیس جمهور ایران، محمود احمدی نژاد، در مورد اسرائیل و آزمایش موشکی اخیر ایران در پی فاش شدن وجود دومین مرکزغنی سازی اورانیوم درقم به وضوح نشان می دهد که عاقبت تأخیر و تعلل جامعه جهانی چه خواهد بود.
علاوه بر فرانسه و انگلیس و ایالات متحده که جبهه واحدی را تشکیل می دهند، چین و روسیه هم به سرعت تغییر موضع داده و از این به بعد بر میزان فشار برروی این کشور خواهند افزود. ایران به مراتب منزوی تر می شود و اوضاع سیاسی داخلی امروز این کشور مانع از آن می شود که رهبرانش با قاطعیت اظهار نظر کنند.
شرایط ایران بسیار پیچیده است و گاه به دشواری می توان فهمید چه کسی درباره چه چیزی تصمیم می گیرد واغلب این رویدادها هستند که به جای رهبران تصمیم می گیرند.
از این پس آنچه که در دستور روز قرار دارد خاتمه دادن به وقت کشی ها و شرکت نیافتن در جلسات از پیش تعیین شده است زیرا هر مذاکره ای شروع و وسط و پایانی دارد که در این مورد خاص پایان می تواند مداخله نظامی باشد.
تقابل خواست ملّت ایران نیست و به نظر نمی رسد که در شرایط ناپایدار فعلی حکومت قادر باشد رویدادها را به میل خود جهت دهد. پس تنها آرزوئی که در شرایط کنونی می توان کرد اینست که رویدادها به جای رهبران ایران تصمیم بگیرند.
منبع: لوموند 12 اکتبر
