در هفته ای که گذشت وضع جسمی عمادالدین باقی در زندان وخیم شد، محمد صدیق کبودوند رنج نامه ای منتشر کرد، اجلال قوامی به مرخصی استعلاجی آمد، سینا پایمرد با پرداخت 150 میلیون آزاد شد وبالاخره دانشجویان بازداشتی کماکان در زندان ماندند.
عماد الدین باقی با خانواده اش تماس گرفت و از”وخامت وضع جسمی” خود خبر داد. حال این فعال حقوق بشر به حدی ”وخیم” بوده که به گفته ی خانواده اش “نتوانسته زیاد صحبت کند”. محمد قوچانی روزنامه نگار و داماد باقی ضمن ابراز نگرانی شدید هشدار داد” اگر اتفاقی برای ایشان بیفتد، مسؤولیت آن برعهده مسؤولان زندان اوین ومسؤولان کل کشور است”.
محمد صدیق کبودوند هم که در انفرادی بند 240 اوین محبوس است خطاب به “مردم ایران” نامه ای نوشت و به شرح فشارهایی پرداخت که به “جرم دفاع از حقوق بشر” بر او اعمال شده است. در جملات پایانی این نامه آمده است ”از 6 ماه پیش تاکنون با احکام زورمدارانه و غیر عادلانه در زندان انفرادی تحت فشار، آزار و شکنجه های روحی و روانی و رفتارهای تحقیر آمیز قرار دارم و طی این مدت تمامی حقوق فردی، مدنی و انسانی ام را سلب نموده اند و ظاهرا این بهای اولیه ای است که باید بپردازم”.
همزمان با انتشار این نامه وبسایت اطلاع رسانی سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان برای ششمین بار طی 3 سال گذشته فیلتر شد.
اجلال قوامی روزنامه نگار سنندجی که 5 ماه است در زندان بسر می برد و به 3 سال و نیم حبس محکوم شده، در این هفته به مرخصی استعلاجی آمد. وی به “عفونت چشم” مبتلا شده و در هفته های گذشته سازمانهای حقوق بشری با ارسال نامه برای آیت الله شاهرودی خواستار صدور مرخصی استعلاجی برای این زندانی شده بودند و البته با مرخصی وی موافقت هم شد.
انجمن صنفی روزنامه نگاران ضمن تشکر از مقامات قضایی جهت صدور مرخصی برای اجلال قوامی، خواستار ادامه ی این شیوه در مورد سایر روزنامه نگاران شد.
از سوی دیگر هفتاد فعال فرهنگی ایرانی به ادامه ی بازداشت دانشجویان اعتراض کردند و در نامه ای سرگشاده در حمایت از دانشجویان نوشتند “خواست آزادی نه ویژه دانشجویان، که خواست همه مردمی است که از سانسور و سرکوب و آزار به جان آمده اند”.
این در شرایطی است که شماری از بازداشت شدگان مراسم 16 آذر تماس یا ارتباطی با خانواده هایشان نداشته اند. پیشتر مسئولان کمیسیون امنیت ملی مجلس در پی درخواست اتحادیه ی اروپا قول آزادی “بیشتر دانشجویان ” را داده بودند. قولی که هنوز عملی نشده.
در همین حال سه هفته از بازداشت سعید حبیبی دانشجوی چپ دانشگاه تهران گذشت و “عدم تایید یا تکذیب بازداشتش” و “بی خبری مطلق از وی” خانواده ی این زندانی را بسیار نگران کرده است. “پیمان پیران” و “کریم زاده” هم دو دانشجویی هستند که بدنبال دستگیریشان در مراسم 16 آذر امسال، سرنوشتشان مشخص نیست.
در این ارتباط خانواده ی برخی از این دانشجویان روز یکشنبه در مقابل ساختمان مجلس تجمع کردند تا نسبت به “عدم تماس ” فرزندانشان و عملی نشدن وعده های نمایندگام مجلس اعتراض کنند.
در هفته ای که گذشت، وزیر کشور در پاسخ به منتقدان طرح “ارتقای امنیت اجتماعی” که کم هم نیستند خاطر نشان ساخت که” نیروی انتظامی غیر از زبان قانون هیچ حرف دیگری نباید بفهمد، هرکس حرفی دارد برود با قانون مطرح کند، اگر قانون مشکل دارد از مجرایش وارد عمل شود”.
در این هفته، سپیده پور آقایی پس از تحمل 111 روز بازداشت با قید کفالت از زندان آزاد شد و قاسم شیرزادیان، عباس خرسندی و کوروش فرهادخانی سه زندانی دیگری که همزمان با سپیده پور آقایی بازداشت شده بودند همچنان در زندان ماندند. جلوه ی جواهری ومریم حسین خواه دو فعال زن زندانی به دلیل نسپردن وثیقه در زندان ماندند.
و در پایان، سخنگوی قوه ی قضاییه در پیوند با اعدام نوجوانان در ایران گفت” اعدام وقتی حکم قرآنی قصاص است، قوه قضاییه نمی‌تواند از آن جلوگیری کند”. این بدان معناست که مرگ و زندگی نوجوانان محکوم به قصاص در دست اولیای دم مقتول است و بر طبق قانون، اولیای دم مقتول هر مبلغی که دلشان بخواهد می توانند به عنوان دیه طلب کنند.
آخرین مورد از ایندست هم آزادی یک نوجوان است که برای رهایی از مرگ 150 میلیون تومان دیه داد و رضایت گرفت. سینا پایمرد که در 16 سالگی یک دلال مواد مخدر را به قتل رسانده بود و پس از بازداشت، یکبار پای چوبه ی دار رفته بود با پرداخت دیه از زندان آزاد شد. او اکنون 19 سال سن دارد.