در حالی که سه روز از بازداشت حسن اسدی زیدابادی و علی جمالی، دو عضو شورای مرکزی سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) می گذرد، هنوز هیچ نهادی مسوولیت بازداشت این دو تن را به عهده نگرفته است. پیگیری های خانواده این دو عضو سازمان ادوار برای مشخص شدن وضعیت این دو تن هم هنوز به نتیجه مشخصی نرسیده است.
حمیدرضا جمالی، برادر علی جمالی، دیگر عضو بازداشت شده سازمان دانش آموختگان، درباره بازداشت برادر خود به “روز” گفت: “ما برای پیگیری وضعیت برادرم به نهادهای مختلف مراجعه کردیم، اما نه دادستانی، نه دادسرای انقلاب و نه دادسری زندان اوین در این باره پاسخگو نبودند وهیچ جواب مشخصی به ما ندادند. پیگیری های ما برای ملاقات مردمی با دادستان هم به نتیجه ای نرسید و اجازه این کار به ما داده نشد.”
وی با اعلام اینکه بی خبری از وضعیت برادرش موجبات نگرانی خانواده و همسر وی را فراهم آورده، افزود: “چند روز پیش علی توسط دفتر پیگیری وزارت اطلاعات احضار شده ودر آن جا اعلام کرده بود که در چارچوب سازمان ادوار که حزبی قانونی است، فعالیت می کند. اما به وی گفته بودند در حال حاضر سازمان ادوار، از اجزای فتنه است و هر حرکتی چه در چارچوب ادوار و چه خارج از آن، قابل تحمل نیست.”
برادر این فعال سیاسی، با اشاره به بی خبری از وضعیت برادرش گفت: “نحوه بازداشت علی و بی خبری از وی ما را بسیار نگران کرده است. ماشین وی در خیابان رها شده و موبایلش هم خاموش است. هیچ نهاد امنیتی هم مسوولیت بازداشت را به عهده نمی گیرد. این بی خبری هم خانواده ما و هم همسرش را به شدت نگران کرده است.”
علی جمالی، مسوول کمیته سیاسی سازمان ادوارتحکیم، در محل کار خود بازداشت شده است. بنا به گفته شاهدان عینی، وی را از داخل ماشین شخصیاش ربودهاند و ماشین وی، با درهای باز، ساعتها در خیابان مانده.
علی جمالی پیش از بازداشت، چندین بار به نهادهای امنیتی احضار و مورد بازجویی قرار گرفته بود. وی در این بازجوییها تهدید شده بود که در صورت اصلاح نکردن رویه خود، بازداشت خواهد شد. گفتنی است سمیرا صدری، همسر علی جمالی، به دلیل فعالیت در سازمان دانشآموختگان از محل کار خود اخراج شده است. وی یکی از بستگان نزدیک داوود صدری، از جمله شهدای جنبش سبز است.
“عاطفه خلفی”، همسر حسن اسدی زیدابادی، مسوول کمیته حقوق بشر سازمان ادوار، هم در همین ارتباط به صدای آمریکا گفته است: “مشخص نیست آقای اسدی توسط چه نهادی بازداشت شده و حتی بعد از بازداشت به کجا منتقل شده است، همچنین هیچ گونه اتهام مشخصی هم به وی اعلام نشده است و به من هم نگفتهاند که همسرم براساس چه اتهامی باید دم افطار بازداشت شود.”
همسر این عضو شورای مرکزی سازمان ادوار، همچنین گفته است: “پیگیریهای ما تاکنون در این زمینه هیچ نتیجه مشخصی نداشته است. وکیل آقای اسدی را به دادستانی راه نداده اند. وقتی هم که به دادگاه انقلاب و شعه ای که اقای اسدی در آن پرونده دارد، مراجعه کردیم، آن ها از بازداشت مجدد وی اظهار بی اطلاعی کردند.”
گفتنی است حسن اسدیزیدآبادی، پیش از این و در آبان ماه سال گذشته نیز بازداشت و بیش از 40 روز را در زندان به سر برده بود. زیدآبادی آن زمان با قید ضمانت از زندان ازاد شد. دادگاه این فعال حقوق بشر، اوایل ماه گذشته، در شعبه 28 دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه برگزار شده بود. حسن اسدیزیدآبادی، متهم به “اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی”، تبلیغ علیه نظام”، “توهین به رییس جمهور”، “شرکت در اجتماعات غیرقانونی” و “تشویش اذهان عمومی” شده بود.نزدیکان این فعال حقوق بشر، ورود ماموران به منزل وی در هنگام بازداشت و تفتیش آن را تکذیب کردهاند.
بیانیه ادوار
از سوی دیگر، هشت شعبه استانی سازمان ادوار، با صدور بیانیه مشترکی، ضمن محکوم کردن بازداشت دو عضو شورای مرکزی این تشکل، این بازداشت ها را بر سازمان متبوع خود بی تاثیر دانستند.
در این بیانیه آمده است: “با گذشت بیش از یک سال از کودتای ننگین بیست و دوم خرداد هشتاد و هشت اینگونه به نظر می رسد که حاکمیت سراسر نظامی-امنیتی شده فعلی، هنوز تصمیمی برای بازگشت به مسیر عقلانی نگرفته است. قصه پر غصه ما و این حاکمیت ماجراجو، اکنون به داستانی ملالت بار میماند که شرح آن تکرار سرنوشت تلخ آزادی خواهی ملت در صد سال گذشته و قشریگری و کج فهمی حکومت است.”
شعب سازمان دانش آموختگان ایران، در این بیانیه وضعیت فعلی کشور را چنین به تصویر کشیده اند: “حکومتی که زنداناش دانشگاه است و دانشگاهاش پادگان، پادگاناش بنگاه بورس بازی و زد وبندهای اقتصادی است و بازارهای مالی و تجاریاش در تسخیر چاکران و ملازمان بارگاه؛ امنیتاش آسایش ناکسان است و آزادیاش رهایی فاسدان، بصیرتاش تملق چاپلوسان است و اصولگرایی اش شعارهای توخالی ودروغ. عدالتاش چپاول ثروتهای نفتی ملت است و پیشرفتاش تعطیلی صنایع وکارخانجات، بیکاری و اعتیاد زنان و مردان، مکتب اسلامیاش در خواهرخواندگی طالبان است و ایرانگراییاش گره خورده با لاف زنیها و گزافهگوییها.”
شعب استانی سازمان ادوار تحکیم با اشاره به برخوردهای حذفی با مخالفان از سوی حاکمیت، افزوده اند: “امروز آنچه بر زنان و مردان این دیار می رود تبلور حقیقت نظامهایی است که شرح حال آنها تنها در رمانها و داستانهای تخیلی آمده است. نظامهایی همانند حکومتهای ایدئولوژیک بلوک شرق که هیچ نداشتند جز دستگاههای امنیتی عریض و طویل و آنها نیز جز پروندهسازی و جستجو در احوال شخصی افراد و محک زدن میزان وفاداریشان به حکومت، کار دیگری نمیکردند. نظام هایی که بازداشت منتقدان و معترضان به خود را مهرورزی مینامیدند و تزریق ترس وایجاد فضای رعب در جامعه خویش را اقناع مخالفان میدانستند و اعترافگیری از مخالفان در دادگاهها با شکنجههای جسمی و روحی را، سند افتخار خویش میدانستند. با جعل آمار و وارونه نشان دادن حقایق به فریب افکار عمومی میپرداختند و حتی دروغهای خویش را باور می کردند که اوضاع بروفق مراد است و ایام به کام!”
شعب آذربایجان غربی، اصفهان، بوشهر، خراسان، زنجان، کرمانشاه، گیلان و همدان این سازمان با اشاره به فشارهایی که در سال های اخیر بر اعضای این تشکل وجود داشته، چنین اظهار نظر کرده اند: “در آغاز هفته اما تعدادی از نیروهای امنیتی دوتن از اعضای شورای مرکزی سازمان دانش آموختگان ایران اسلامی (ادوار تحکیم وحدت) را ربوده و بیهیچ دلیل موجهی به مکانی نامعلوم منتقل نمودهاند. از حواشی امر پیداست که جرم دوستان ما «نیت حضور» - ونه حضور - در منزل دبیرکل دربند سازمان جناب آقای دکتر زید آبادی به قصد دلجویی از خانواده رنج دیده ایشان بوده است. علی جمالی و حسن اسدی زید آبادی به بند کشیده شدند تا حتی مجال همدردی با خانواده دوستانشان نیز از آنها ستانده شود، تا شاید خیال متوهمانه حاکمیت از شکل گیری کوچکترین تجمع مخالفانش آسوده گردد و جماعتی از معترضین به کردار و اعمال حکومت، مرعوب گردند. اما زهی خیال باطل! همانگونه که بارها گفتهایم دیر زمانی است تئوری النصر بالرعب در کوره آتشین اراده ما برای تغییر، ذوب شده است و ما نیز در کنار ملت شجاع ایران هیچ ترسی از به بند کشیده شدن و هزینه دادن بر سر خواستهای به حق مردم نداریم. نهادهای امنیتی تصور میکنند که با بازداشت اعضا و فشار بیشتر بر ارکان سازمان، قادرند در فعالیتهای این تشکل برای ایجاد و بسط دموکراسی و حقوقبشر و پیگیری مطالبات مردم، خلل وارد کنند، اما از این نکته غافلاند که این روش پیشآزموده که بارها و بارها در طی سالیان گذشته در قبال سازمان دانشآموختگان اعمال شده است، نصیبی جز شکست نداشته، که اگر قرار بود این روشهای سرکوبگرانه راهی به موفقیت داشته باشد، میبایست بازداشت، احضار و فشار بر اعضای شورای مرکزی و شعب استانی سازمان، باعث توقف فعالیتها میشد. اما آنچه که شاهد بودیم انسجام روزافزون همه ارکان سازمان و فعالیتهای اعضا در کنار دیگر احزاب و تشکلهای حامی حقوق مردم، بوده است.”
در پایان این بیانیه آمده است: “سازمان دانش آموختگان ایران اسلامی (ادوار تحکیم وحدت) بدینوسیله ضمن محکوم نمودن بازداشت خودسرانه و خلاف قاعده و قانون اعضای این سازمان نسبت به تداوم رویه کنونی از سوی حاکمیت اعلام میدارد که خاموش کردن صدای اعتراض و به انفعال کشاندن فعالان مدنی و معترضان به وضع موجود خیال خامی است که نتیجهای جز دور شدن حاکمیت از حقیقت جامعه ایران نخواهد داشت. ادوار تحکیم وحدت زنده است و همچون گلویی است رسا برای برآوردن فریاد اعتراض به ظلم مضاعف حاکمیت بر مردم ایران.”
گفتنی است در حال حاضر احمد زیدابادی (دبیرکل)، عبدالله مومنی (سخنگو)، علی ملیحی (مسوول روابط عمومی)، حسن اسدی زیدآبادی (مسوول کمیته حقوق بشر) و علی جمالی (مسوول کمیته سیاسی) سازمان دانش آموختگان ایران اسلامی (ادوار تحکیم وحدت) در بازداشت به سر می برند.