رهیار شریف - هنرمندان و روشنفکران ایرانی همچنان در کنار و همراه مردم از این جنبش حمایت می کنند. بررسی حمایت هنرمندان ایرانزمین از اعتصاب غذای سمبولیک ایرانیان و تجمع اعتراض آمیز جهانی در روز سوم مرداد، موضوع صفحه ی تازه چه خبر این هفته است.
تو را سبز می خواهم…
پس از حمایت های دلگرم کننده ی، محمد رضا شجریان شهرام ناظری و فرهاد فخرالدینی اساتید موسیقی ایرانی ساکن در ایران که موجی از امید و دلگرمی همراه موج سبز مردم کرده بود، این بار چهره های موسیقی پاپ که سالهاست جلای وطن کرده و در سرزمینی دیگر سکنی گزیده اند نیز همراه این جنبش مردمی شده اند.
در پی اعلام حمایت هفته ی گذشته گوگوش و ابراهیم حامدی، دو تن از برجسته ترین خواننده های تاریخ موسیقی پاپ ایران، طی روزهای اخیر عده ای دیگر از اهالی هنر و اندیشه نیز به این جمع پیوسته اند.
چند روز پیش پیام کوتاه گوگوش که در وبلاگش به چاپ رسیده بود، در میان کاربران اینترنت دست به دست شد. گوگوش در نامه اش از اعتصاب غذا حمایت کرده و از ایرانیان مقیم آمریکا درخواست کرده بود تا در روزهای 22 تا 24 جولای مقابل ساختمان سازمان ملل حضور به هم رسانند. حمایت بانوی موسیقی پاپ ایران باعث شد تا دیگر هنرمندان نیز همراه و همگام شوند.
ابی دیگر خواننده ی محبوب ایران هم در نامه ای از مردم خواست تا برای آزادی زندانیان سیاسی دست در دست هم دهند. او در قسمت انتهایی نامه اش اینگونه نوشته:
” من هم به عنوان یک ایرانی که قلب اش با ایران و ایرانیان است، در سومین روز اعتصاب غذا(۲ مرداد، ۲۴ جولای) شرکت می کنم تا همراه شما صدای اعتراض مردم ایران را به گوش جهانیان برسانیم. باید دستها را در دست یکدیگر گذارد و در برابر ظلمت و تاریکی ایستاد. “
پس از این دو چهره، عده زیاد دیگری از اهالی موسیقی نیز به اعتصاب غذا پیوستند. شهریار قنبری ترانه سرا و خواننده نامی ایران هم یکی از افرادی بود که در روزهای گذشته از این حرکت اعتراض آمیز حمایت کردند.او در نامه ای سرگشاده، پیامش را اینگونه نوشته:
” من هستم، اما آزاد نیستم.
چرا که بال پرواز همه را، دیر زمانی است در سرزمین ام بریده اند.
آزاد نیستم چرا که زندانبان ، قافله سالار است.
آزاد نیستم چرا که قفس ساز، پر پروانه ها را سوزانده است.
آزادی شیدایان ایران، اما، شادا، که در برابرش ایستاده اند.
از اینجا که هستم، دستم را دراز می کنم به سمت آفتابی اکبر گنجی و دیگر روشنفکران و مبارزان هم سرزمین ام تا فریادشان در برابر سازمان ملل متحد، به گل بنشیند.
کاری کنیم که از ۲۲ تا ۲۴ جولای ، نیویورک از آن ما باشد.
به همه ی عاشقان رهایی ایران هم پیشنهاد می کنم که به این حرکت عاشقانه وصل شوند.
روزی نزدیک ، من و تو هم به آزادی خواهیم رسید. اگر که حتی یک پرنده ی دیگر در قفس ایران زمین، اسیر نباشد.
سبز باشید، سبز و آفتابی “
شاهین نجفی و فرامرز اصلانی هم در کنار آرش سبحانی و گرو کیوسک از آلمان و آمریکا به این حرکت اعتراض آمیز مردم پیوسته اند. شاهین نجفی خواننده رپ ایران که پیشتر ترانه ای را برای ندا اجرا کرده و در سایت یوتیوپ گذارده بود این بار با نگارش بیانیه ای حمایت دوباره اش را اعلام کرده است. در بیانیه ی این هنرمند از جمله آمده است:
” اما آنها که 30 سال پیش وعده ی ساختن بهشت بر روی زمین می دادند، اینک زمین خدا را به جهنم برای ایرانیان تبدیل کرده اند. ما هم چون شما انسانیم و همچون سایر انسان ها حق داریم که نظام سیاسی خود را برگزینیم، نه آنکه متقلبان را نماینده ی ما به شمار آورید. “
وی همچنین در قسمت انتهایی پیامش به اتحاد مردم اشاره کرده و نوشته :
” تفاوت های فکری و عملی به هیچ وجه نافی این اصل نخواهد بود که خواست ما آزادی بی قید و شرط همه ی زندانیان سیاسی و عقیدتی است. “
دو تن از نخبگان سینمای ایران نیز همراه جنبش سبز و اعتصاب غذای نیویورک شده اند. سوسن تسلیمی که بسیاری او را بزرگترین هنرپیشه ی زن تاریخ سینمای ایران می دانند، چندی پیش در جمع معترضین استکهلم سخنانی را در بیان حمایتش از جنبش سبز ایراد کرد و گفت رویای مشترک ما دموکراسی است. او در سخنانش با بیان خاطراتی از روزهای پرشور انقلاب 57، از جمله گفته بود:
من از نسل آن ایرانیانی هستم که سی‌سال پیش با تظاهرات آرام در خیابان‌های تهران، رویای جامعهای آزاد را در سر می‌پروراند. جامعهای که در آن انسان‌ها بتوانند بدون ترس دیدگاه‌های خود را ابراز کنند. خواست ما، ایجاد رسانه‌های گروهی بی‌طرف، قوه‌ی قضاییه مستقل، احزاب آزاد و تساوی حقوق سیاسی و اجتماعی همگانی بود. ما جمع وسیعی با نظرهای مختلف در مورد مسائل بزرگ و مهم بودیم ولی آنچه اکثریت ما را به هم می‌پیوست جست‌وجو در پیدا کردن راهی بود که به ایجاد دمکراسی در ایران می‌انجامید. “
وی همچنین در شرح چگونگی بر باد رفتن یک رویای گروهی نیز چنین گفته بود:
“ انقلاب ما پیروز شد. حکومت شاهنشاهی با دو هزار و پانصدسال سابقه‌ی دیکتاتوری به پایان رسید اما رویای ما برای دستیابی به یک جامعه آزاد به حقیقت نپیوست. مسیر انقلاب به سوی دیکتاتوری دیگری تغییر جهت داد. آن سنت هزاران ساله باردیگر پایه و اساس خود را برقرار کرد که: حکومت دیکته کند، ملت اطاعت کند… “
پس از سوسن تسلیمی این بار نوبت به شهره آغدشلو، کاندیدای جایزه اسکار رسید تا با نوشتن بیانیه ای از اعتصاب غذای اکبر گنجی حمایت کند. او در پیامش خطاب به ایرانیان ساکن آمریکا چنین گفته است:
” دختران و پسران ایران زمین را به خاک و خون کشیده اند، مادران و پدران را داغدار کرده اند. صدها تن را بازداشت کرده اند، بازجویان را بر سر آنها ریخته اند، باید اعتراف کنند، به چه چیز؟ به کارهایی که نکرده اند: به ارتباط با دشمن، به انقلاب مخملی، به براندازی رژیم. این است داستان غم انگیز مردم کشور من. می خواستند و می خواهند کشور سربلند ایران را خوار و خفیف سازند. اما مردم ایران در یکماه گذشته، نشان دادند که ایران کشوری بزرگ است، با مردمی شجاع و آزادیخواه. هیچ فیلم و تصویری قادر به بیان آنچه مردم کردند، نیست. آن تاریخی که مردم ایران آفریدند،حقیقت محض بود،نه داستان و شعر. آن واقعیت، حقیقتی است که در وصف آن کتاب ها نوشته خواهد شد، شعرها سروده خواهد شد،و فیلم ها ساخته خواهد شد.
اما واقعیت تلخ دیگری در حال وقوع است: وضعیت وحشتناکی که زندانیان در آن به سر می برند. بازجویان ورزیده ای که سه دهه تجربه ی سرکوب را در انبان دارند، با صدها بازداشت شده، چنان می کنند که گویی از فضائل اخلاقی هیچ چیز باقی نمانده است. ما، همه ی ما، هر جا که هستیم، باید به یاری آنها بشتابیم. باید به دنیا بفهمانیم که انسان چونان انسان مهم است. دولت ها حق ندارند نقض سیستماتیک حقوق بشر در ایران را به دلیل منافع اقتصادی و منطقه ای نادیده بگیرند. مردم ایران انسان اند. انسان هایی که تحت سلطه ی یکی از ستمگرترین رژیم ها قرار دارند. من از همه ی ایرانیان مقیم آمریکا دعوت می کنم تا در اعتصاب غذای سه روزه ای که اکبر گنجی در برابر سازمان ملل متحد در نیویورک برپا کرده است شرکت کنند. من هم در اولین روز اعتصاب غذا در میان شما خواهم بود. هدف همه ی ما، آزادی کلیه ی زندانیان عقیدتی – سیاسی است. “
دیگر هنرمندی که با اعتصاب غذا کنندگان همراه شده از جامعه ادبیات ایران است. رضا براهنی، نویسنده، شاعر و منتقد ادبی ایران نیز، دیگر هنرمند حاضر در جمع است. او نیز با نوشتن پیامی به این حرکت اعتراضی پیوسته است. متن پیام او که در اکثر شبکه های اجتماعی اینترنتی به چاپ رسیده، اینگونه است:
” بر سر آنم که گر ز دست برآید
دست به کاری زنم که غصه سرآید
خلوت دل نیست جای صحبت
دیو چو بیرون رود فرشته درآید (حافظ)
افتخار بزرگی است که همراه دوستان آزادیخواه کانادا به جمع اعتصاب غذای ایرانیان که به همت مبارز خستگی ناپذیر، اکبر گنجی، و سایر آزادیخواهان در نیویورک در برابر بنای سازمان ملل تشکیل می شود، می پیوندم.
مردم آزادی می خواهند. حکومت ایران آدم می کشد. امروز ملت ایران از هر قوم و تبار و زبان و فرهنگ و نسل، آزادی می خواهد. حکومت ملت را سرکوب می کند. ظلمی که این چند روزه بر مردم ما رفته به ویژه بر زنان و مردان جوان، در تاریخ ایران بی سابقه بوده است. انگار دشمنی خارجی، تهران و شهرستان ها را اشغال کرده، آتش به روی مردم بی سلاح می گشاید.
نسل جوان امروز ایران دیگر جانش از این همه زورگویی به لب رسیده، می گوید مرگ یک بار، شیون یک بار. مردم دیگر این رسوایی خونین به نام حکومت و دولت را نمی خواهند. حاکمیتی که سلاح به سوی مردم می گیرد، جوانان را از دم تیغ می گذراند، از بیخ و بن فاقد صلاحیت است. اگر طبق ادعا، ملت طرفدار دولت است، چرا دولت این همه آدم می کشد؟ به گونه ای دیگر دولت خودکشی می کند. هیچ ملتی حاکم قاتل را نبخشیده است. و ملت ایران، به رغم نجابتش، این همه ظلم را نخواهد بخشید.
چرا دولت مثل دزد سر گردنه بر قافله ی ملت می تازد؟ چرا جوان بیست ساله را روانه ی خاک می کند؟ چرا در روز روشن دختر بیست ساله را می کشد؟ چرا شهر را قرق می کند؟
کدام مردم شما را انتخاب کرده اند که شما با مردم روبرو می شوید؟ در کجا تربیت حکومت دیده اید که حکومت می کنید؟ آیا حکومت یک جفای مستدام برملت است؟ این که جنایتی بیش نیست! کسانی که مردم انتخابشان نکرده اند چرا خود را در رأس جامعه قرار می دهند؟ و چرا از آبرو، حرمت، آزادگی و شأن و مقام ملت ایران در جهان هزینه می کنند، و دست های خون آلودشان را بر فراز سر مردم ایران بنام حکومت نگاه می دارند؟
معنای اعتصاب غذای ما یک حرف بیش نیست: آزادی! آزادی! آزادی! “
در کنار اعتراض غذای نمادین ایرانیان در آمریکا، کمپین بین المللی حقوق بشر درایران، سازمان عفو بین الملل، فدراسیون بین المللی حقوق بشر، سازمان گزارشگران بدون مرز، سازمان دیده بان حقوق بشر و نهاد ها و سازمان‌های دیگر حقوق بشری نیز در اقدامی هماهنگ روز سوم مرداد، برابر با ۲۵ ژوئیه، را روز جهانی اقدام برای حقوق بشر در ایران نامیده‌اند.
به همین منظور، قرار است از سوی این نهادهای مدافع حقوق بشر، تظاهراتی دربیش از ۵۰ شهر جهان دربرابر دفاتر نمایندگی جمهوری اسلامی برگزار شود.
گذشته از شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل، اسماعیل خوئی و سیمین بهبهانی دو تن از شاعرانی که در تمام سالهای فعالیت ادبی شان هیچگاه به اوضاع سیاست و احوال مردم بی اعتنا نبوده اند نیز از جمله ی حامیان این تظاهرات می باشند. داریوش اقبالی خواننده مشهور ایران که سابقه ای طولانی در اجرای ترانه های اجتماعی و سیاسی دارد نیز در کنار دیگر هنرمندان به این جنبش پیوسته‌است.