روزنامه کیهان دیروز در گزارشی از اینکه نشریات زنجیره ای در اقدامی هماهنگ از حق بیان سید محمدخاتمی دفاع کرده اند، ابراز نگرانی کرد و نوشت: “حال آنکه خاتمی با وجود اعتراف به دروغ‌بودن ادعای تقلب در چند محفل خصوصی، بیان و زبانش بند آمده و آن قدر جرأت و حریت ندارد که همین واقعیت را به مردم بگوید.” این روزنامه اضافه کرد: “امثال خاتمی باید به عنوان خائنانی که از نظام مقدس جمهوری اسلامی هتک حرمت کردند و به عنوان جنایتکارانی که باعث کشته‌شدن ده‌ها نفر شدند و خون آنها بر گردن سران فتنه سنگینی می‌کند، مجازات شوند و حداقل مجازات بغی و فساد فی‌الارض و محاربه، اعدام است.”
کیهان در خبری دیگر هم مدعی شده بود: “عبدالله نوری اخیرا گفته است: باید قبول کنیم که جاهایی به جاده خاکی زدیم و تندروی کردیم. الان هم نباید به تقابل با نظام دامن بزنیم، به صلاح نیست و خود ما ضرر می‌کنیم.” این روزنامه افزوده بود: “تعدادی از اصلاح‌طلبان نامه‌ای خطاب به ناطق نوری نوشته‌اند با این مضمون که در انتخابات آینده مجلس شرکت کند. اصلاح‌طلبان ضمن دلجویی از ناطق نوری به خاطر برخی مواضع گذشته طیف اصلاحات مدعی شده‌اند، حالا وقت کناره‌گیری نیست و حتی اگر ناطق نمی‌خواهد نامزد شود، به عنوان میدان‌دار وارد شود چرا که وضعیت حساس است و ناطق باید افراد معتدل اصولگرا را جذب کند.”
مدتهاست که احتمال بازگشت اصلاح طلبان به ساختار قدرت از طریق انتخابات، مهمترین نگرانی راست گرایان است.
حمیدرضا ترقی، از اعضای حزب موتلفه اسلامی چند روز پیش در گفتگویی با باشگاه خبرنگاران وابسته به صدا و سیما گفت: “اصلاح‌طلبان از ابتدا از روی ناچاری از دکتر روحانی حمایت کردند، چرا که متوجه شدند، نامزد آنان در انتخابات رأیی ندارد بنابراین با توصیه کارگزاران تنها راهی که انتخاب کردند، حمایت از روحانی بود.” او تاکید کرد: “آنها تلاش می‌کنند که نقاط مثبت دولت یازدهم را به حساب خود بنویسند و از طرفی بتوانند با استفاده ابزاری از این دولت بار دیگر به قدرت بازگردند به همین دلیل می‌خواهند زمینه عبوری را در انتخابات آینده برای خود فراهم کنند.”
ترقی در همین گفتگو اضافه کرده است: “تندروهای اصلاح‌طلب اخیرا تاکید می‌کنند از دولت نقد، اصولگرایان را تخریب و عملکرد آنها را سیاه نمایی کنید، حتی تندروهای اصلاح‌طلب را نقد و محکوم کنید. که این نشان دهنده استراتژی باطنی اصلاح‌طلبان است؛ استراتژی آنها اعمالی و نه اعلامی برای به دست گرفتن قدرت در آینده است.”
حجت الاسلام محمدتقی رهبر نیز طی سخنانی که هفته پیش منتشر شد، گفت: “در مجموع رای دهندگان به روحانی از طیف های مختلف بودند و این نگاه که دولت روحانی منبعث از اصلاح طلبان است نوعی توهم و مصادره به مطلوب کردن است.” او اضافه کرد: “بهتر است دولت برای رفع این توهم مواضع خودش را با مواضع اصولگرایان بیشتر هماهنگ کنند، تا این برداشت ها رخ ندهد، برخی اظهار نظر ها در عرصه فرهنگ که به مذاق لیبرال ها خوش می آید واقعیتی است که در دولت دیده می شود. بهتر است دولت به جامعه متدین اعتنا باید بیشتر داشته باشید و این امر از طریق شفاف سازی مواضع و دفاع از ارزش ها و رد کردن مواضع لیبرال ها به وجود می آید.”
نزدیکی دولت روحانی و اصلاح طلبان نگرانی راستگرایان افراطی را به دنبال داشته است. آنان به دولت روحانی فشار می آورند که از به کار گرفتن اصلاح طلبان در نهادهای تصمیم گیری خود داری کند. در عین حال نگرانند که با حمایت دولت بتوانند از انتخابات بعدی برای بازگشت به قدرت استفاده کنند.
سعید حجاریان در گفتگویی که چند روز پیش از آن در روزنامه آرمان منتشر شد، درباره رابطه اصلاح طلبان و دولت روحانی گفت: “اصلاح‌طلبان تا آنجایی که توانستند برای آقای روحانی مایه گذاشتند؛ دوستانی مانند آقایان جلایی پور، کرباسچی ومرعشی و خود من چه اندازه در تایید ایشان صحبت کردیم. آقای زیباکلام هم که مقالات زیادی در حمایت از رئیس‌جمهور و دولت داشته است. دوستان دیگر هم هستند، اما یک بحث در اینجا وجود دارد: آیا آقای روحانی خودش باید بخواهد که از او دفاع شود یا نه. او به عنوان اصلاح‌طلب که به میدان نیامد البته شاید هم مقداری تحفظ داشته باشد که ما از او دفاع کنیم. افرادی مانند من بخواهند دفاع کنند، می‌گویند اینها سهم می‌خواهند و سهم‌خواهی می‌کنند.”
او اضافه کرد: “ما تلاش داریم که کمک کنیم تا دولت روحانی زمین نخورد. زمین خوردن دولت روحانی برای ما بد می‌شود کما اینکه ممکن است افرادی بر سر کار بیایند که کاملا برضد ما عمل کنند، بدیل هست اما نمی‌گذارند جز روحانی بیاید، برخی نمی‌گذارند که بدیلی در کار بیاید، لذا بدیل موجود ما آقای روحانی است، بهترین گزینه ما آقای روحانی است و باید از او دفاع کنیم، منتها دفاعی نرم. من اگر دفاع کنم، چون آنها به ما «فتنه» می‌گویند، خواهند گفت که چه خبر شده که فتنه گرها دارند از او دفاع می‌کنند، روحانی چه کار کرده و چه خدمتی به آنها کرده که فتنه گرها از او دفاع می‌کنند.”
هر گونه نزدیکی اصلاح طلبان و دولت روحانی نارضایتی و خشم محافل راستگرای ایران را در پی دارد. آنان گرچه در دوره انتخابات از روحانی حمایت نکرده بودند و صریحا او را نماینده اصلاح طلبان و فتنه گران می دانستند، اما بلافاصله پس از پیروزی او خواستار کنارگذاشتن اصلاح طلبان شدند.
مصطفی پور محمدی، وزیر دادگستری دولت روحانی چند روز پیش در اجلاس دبیران استان‌های حزب موتلفه گفت: “دولت در گزینش‌های خود از طیف های مختلفی استفاده می‌کند، اما با این وجود نباید انتظار داشته باشیم که دولت گروه‌هایی را که از لحاظ فکری به خود نزدیک است را روی کار نیاورد. در فضای عمومی دولت کار جناحی انجام نمی گیرد، اما ممکن است برخی وزرا تمایل جناحی داشته باشند به هرحال دولت باید قانون اساسی و منافع ملی را رعایت کند، اما ما اصولگرایان نباید انتظار داشته باشیم دولت نیروها را جابجا نکند.” او تاکید داشت: “دولت از بدنه اصولگرایان بالا نیامده است، اصولگرایان پشتیبان این دولت برای جمع آوری رای نبودند. ما اصولگرایان در انتخابات نامزد زیاد داشتیم، حالا نباید انتظار داشته باشیم که دولت از اصولگرایان تشکیل شود.”
با اینهمه، در ماه های پس از پیروزی حسن روحانی، راستگرایان تلاش زیادی کردند که فاصله اصلاح طلبان و دولت روحانی را افزایش دهند.
سایت راستگرای مشرق پس از انتشار گفتگوی حجاریان با روزنامه آرمان، طی گزارشی با عنوان “برنامه اصلاح‌طلبان برای جریان اعتدال چیست؟” نوشت: “شرایط حال حاضر و استرتژی اصلاح‌طلبان دقیقاً مشابه زمان ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی و دولت سازندگی است. زمانی که دولت اولویت خود را توسعه اقتصادی و سازندگی قرار داده بود، اصلاح‌طلبان در کنار دولت و در مرکز تحقیقات استرتژیک ریاست جمهوری برای دولت بعدی با اولویت توسعه سیاسی برنامه ریزی می‌کردند. همان کسانی که در سایه دولت هاشمی به روی کار آمدند بعد از مدتی انواع و اقسام اتهامات و حمله‌ها را به دولت قبلی و هاشمی رفسنجانی وارد کردند و وی را تبدیل به عالیجناب سرخپوش کردند. بنابراین با توجه به سابقه اصلاحات، اقدامات، مواضع و برنامه‌های حال حاضرشان دور از ذهن نیست که بعد از گذشت مدتی برای رسیدن به قدرت و روی کار آوردن دولت مطلوب خود، عبور از روحانی و دولت یازدهم را کلید بزنند و حمله‌های شدیدتری به رئیس‌جمهور را در دستور کار قرار دهند.”
نویسنده این گزارش معتقد بود: “با این اوصاف و با توجه به درایت و فراست حسن روحانی و جریان اعتدال، بعید به نظر می‌رسد که اصلاح‌طلبان را تکیه‌گاه مناسب و قابل اعتمادی برای خود در نظر بگیرند؛ همانگونه که تا به حال نیز بر هویت مستقل دولت اعتدالی خود به عنوان جریان سوم تأکید داشته‌اند.”
