ریک گلداستون
نخستین دور تحریم های ایالات متحده، پس از پیروزی یک روحانی میانه رو در انتخابات ریاست جمهوری، از روز دوشنبه به مرحله اجرا در آمد، بر مبنای آن تعداد صنایع تحت مجازات افزایش یافته و قوانینی وضع شده است که روی کاغذ می تواند کل تجارت طلا و ارز در کشور را متوقف کند.
حامیان آخرین دور تحریم های می گویند این مجازات ها به ویژه ممنوعیت جدید تجارت طلا، می تواند مانع دسترسی ایرانی ها به میلیاردها دلار پولی شود که از تحریم های پیشین جان به در برده است. معامله گران شمش طلا در کشورهای دیگر که از این ممنوعیت ها تخطی کنند، خطر مجازات های آمریکا را به جان می خرند، از جمله اینکه ازتجارت در بازار فلزات ایالات متحده خارج می شوند.
ایران به طور فزاینده ای معاملات نفتی و گازی اش را با کشورهایی همچون ترکیه در مقابل طلا انجام می دهد، بدین خاطر که تحریم های پیشین، ایرانی ها را از استفاده از روش های معمول داد و ستد بانکی بازداشته است. مقامات ایرانی از طلا برای خرید دلار و یورویی که برای واردات لازم است بهره می گیرند یا از آن برای جلوگیری از کاهش ارزش واحد پول ملی ایران – ریال- استفاده می کنند.
مارک دوبویتز مدیر اجرایی بنیاد دفاع از دموکراسی – سازمانی در واشنگتن که طرفدار اعمال تحریم های شدید علیه ایران است، می گوید: “این فقط یک راه خروجی را می بندد.”
داریوش زاهدی، بازرگانی که این روزها در دانشگاه برکلی کالیفرنیا تدریس می کند بر این باور است که “ممنوعیت تجارت طلا دور زدن تحریم های مالی را برای ایران دشوار تر خواهد کرد.”
آقای زاهدی می گوید ایران احتمالا بیشتر به مبادله کالا به کالا وابسته خواهد شد و بیش از گذشته از تورم بالا و بیکاری رنج خواهد برد.
تحریم های جدید همچنین صنعت خودرو سازی و هرگونه “معامله قابل توجه” ریالی توسط بانک های خارجی را در بر می گیرد، این تحریم ها را باراک اوباما رئیس جمهور ایالات متحده در ماه ژانویه امضا کرد و دستور اجرای آن پیش از انتخابات ایران داده شده بود.
شورای ملی ایران و آمریکا، یک گروه مخالف تحریم ها، روز دوشنبه با انتشار مقاله ای تحلیلی در الجزیره نوشت: “مردم ایران به دلایل زیادی علیه محافظه کاران ایران رای دادند؛ و لازم نبود برای آنکه قانع شوند چنین تصمیمی بگیرند تحریم شوند.”
نویسندگان این مقاله تریتا پارسی، رئیس این شورا و رضا مرعشی مدیر تحقیقاتی آن، می گویند که حامیان تحریم ها از آنچه آن ها “نابینایی متغیر” نامیده اند رنج می برند؛ امری که باعث شده آن ها بیش از اندازه به این تحلیل اتکا داشته باشند که تحریم ها موجب تحولات مطلوب سیاسی در ایران شده است.
منبع : نیویورک تایمز – اول ژوئیه
