گزارشی از فیلم جدید جرج کلونی
فیلم “فرزندان” نامزد اسکار
فیلم “فرزندان” [The Descendants]، ساخته الکساندر پین، در ژانویه ۲۰۱۲ برنده دو جایزه گلدن گلوب شد و در ۳ رشته نیز نامزد دریافت جایزه اسکار گردید: بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، و بهترین بازیگر مرد برای جرج کلونی. اگر موفقیت غافلگیرکننده فیلم “هنرمند” مطرح نشده بود، او و این فیلم بی شک ماه آینده اسکار را دریافت می کردند.
جرج کلونی در این فیلم درام و احساساتی تلخ و شیرین، نقش مردی به سن و سال خود را بازی می کند؛ پدر دو دختر و شوهر زنی که به کما رفته. به گفته جرج کلونی، این نقش یک آدم “زمخت” است، با موهای نامرتب و لباس های کاملاً عادی. این سومین باری است که کلونی نقش یک پدر را بر صحنه می برد [یک بار در فیلم “یک روز خوب” ساخته شده در سال ۱۹۹۶ و یک بار هم در فیلم “سیریانا” در سال ۲۰۰۵]. او قبول دارد که در فیلم “فرزندان” چندان با نقش خود عجین نیست.
او در این باره می گوید: “من خوشحالم که این نقش را بازی کرده ام، ولی نمی دانم آیا می توانم رابطه ای با او داشته باشم. بخشی از کار من این است که آنچه را که در سناریو نوشته شده و از من می خواهند، انجام دهم. و دیگر نگران این نباشم که آیا نقش با من سنخیت داشته یا خیر.”
در کمال تعجب می بینیم زمانی که کسب جایزه اسکار برای جرج کلونی از هر محفلی شنیده می شود، هنر بازیگری بخشی از جذابیت اش را برای او ازدست داده. او در ادامه می گوید: “باید بخاطر داشته باشید که همه چیز فقط این نیست که من یک سری فیلم بازی کرده ام و مدت ها در این حرفه مشغول بوده ام. من در صدها سریال تلویزیونی هم ایفای نقش کرده ام و بازیگری خیلی وقت است که به عنوان حرفه من شناخته می شود.”
او همچنین می افزاید: “بی شک برخی از نقش هایی که بازی کرده ام چندان جالب و جذاب نبوده. من یکی از آن افراد خوش شانسی بوده ام که اشتباهات ام را در همان اوایل بازیگری ام مرتکب شده ام؛ در همان زمانی که کسی چندان به کارهایم توجه نداشت. من در شوهای تلویزیونی بسیاری کار کرده ام و واقعاً در آنها افتضاح بودم، ولی خب خوشبختانه مورد توجه کسی قرار نگرفت.”
کلونی به همراه گرنت هسلاو، همکار خود در زمینه های تهیه کنندگی، نویسندگی و کارگردانی که کارهای زیادی را با او انجام داده به تدریج درحال رفتن به سوی فضای پشت دوربین است.
او می گوید: “من در زمینه های نویسندگی و کارگردانی هم موفقیت هایی داشته ام و این کار را دوست دارم. به نظرم از بازیگری بسیار خلاقانه تر است. ترس بزرگم این است که همان کارهای ۱۰ سال پیش را مجدداً تکرار کنم. این یک شکست است. سینماگری شغلی است که مدام باید مورد بازبینی قرار گیرد و مدام باید از خودت سؤال کنی که برای بهتر شدن چه کار باید کرد؟”
آیا گذر از ۵۰ سالگی میل او را برای تحول در زندگی هنری برانگیخته؟ او می گوید: “پیر شدن روی صحنه به هیچ وجه کار آسانی نیست. برخی ها هستند که این کار را به خوبی انجام داده اند و به نظرم پل نیومن بهترین آنهاست، زیرا او در سنین ۵۵ سالگی نشان داد که چگونه باید به وجوه مختلف یک نقش نگریست.”
او در ادامه می گوید: “همین طور که تعداد موهای جوگندمی تان بیشتر می شود و پیرتر می شوید، این فکر به سراغ تان می آید که شاید دیگر کسی نمی خواهد شما را روی پرده ببیند. به همین دلیل تمایلات من بیشتر به سوی کارگردانی و نویسندگی معطوف شده و این کاری است که درحال حاضر بیشتر و بیشتر انجام می دهم.”
او همچنین نیم نگاهی به سیاست دارد [پدرش نیک کلونی یک روزنامه نگار سابقه دار به عنوان یکی از دموکرات های ایالت کنتاکی در سال ۲۰۰۴ تلاش بیهوده ای برای راه یافتن به کنگره انجام داد] و به طور شفاهی از حامیان رییس جمهور اوباما محسوب می شود. او مصرانه می گوید که علاقه ای به پشت میزنشین شدن ندارد.
او همچنین می افزاید: “در سیاست شما باید به مردم جوابگو باشید، درحالی که در فیلم به ویژه زمانی که کارگردانی می کنید، این شما هستید که همه چیز را دیکته می کنید. شما می توانید طرف این یا آن را بگیرید و تعیین کنید که چه نوع داستانی را نقل کنید و خلاصه تمامی آن کارهایی که در سیاست نمی شود انجام داد را انجام دهید.”
او در پایان می افزاید: “به عنوان مثال خیلی لذت بردم از اینکه در فیلم «مایکل کلیتون» از یک فساد مالی سخن گفتم یا در «سیریانا» به مشکلات نفتی اشاره کردم. یا مثلاً در فیلم «شب بخیر و موفق باشید» از مسؤولیتی که مطبوعات آزاد باید احساس کنند گفتم. من دوست دارم این کار را انجام دهم، ولی به شرطی که به هیچ کس جز کسی که بلیت خریده پاسخگو نباشم. هر وقت آنها بلیت نخریدند، من هم اینگونه فیلم ها را نخواهم ساخت.”
منبع: تلگراف، ۲۴ ژانویه
بیوگرافی مختصری از جرج کلونی:
جرج تیموتی کلونی، بازیگر، کارگردان، تهیه کننده و فیلمنامه نویس، در سال ۱۹۶۱ در ایالت کنتاکی به دنیا آمد. او دانشکده را بخاطر بازیگری رها کرد. در دهه های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ با چندین برنامه و سریال تلویزیونی همکاری داشت و در چندین فیلم مانند “بتمن و رابین” [۱۹۹۷] و “خارج از دید” [۱۹۹۸] نیز ایفای نقش کرد. او در سال ۱۹۹۹ از سریال تلویزیونی ER که یک درام پزشکی را دنبال می کرد خارج و به طور کامل جذب دنیای بازیگری و کارگردانی در سینما شد. او همچنین یکی از طرفداران سیاسی مسایل مربوط به حقوق بشر است و سازمان ملل از سال ۲۰۰۸ او را به عنوان یکی از سفیران صلح این سازمان برگزیده. در بسیاری از فیلم های او به موضوعات و مسایل روزمره سیاسی اشاره شده. او دو بار عنوان “سکسی ترین مرد در قید حیات” را از آن خود کرده است.
جرج کلونی به عنوان بازیگر ۳ جایزه گلدن گلوب و یک جایزه اسکار بخاطر بهترین نقش مکمل مرد در فیلم “سیریانا” دریافت کرده. اوج شهرت او از فیلم موفق “یازده یار اوشن” در سال ۲۰۰۱ آغاز شد. او یک سال بعد یعنی در سال ۲۰۰۲ اولین کارگردانی خود را با ساخت فیلم “اعترافات یک ذهن خطرناک” آغاز کرد و در سال ۲۰۰۵ فیلم “شب بخیر و موفق باشید”، در سال ۲۰۰۸ فیلم “کلاه چرمی ها”، و در سال ۲۰۱۱ فیلم “نیمه ماه مارس” را کارگردانی نمود.
فیلم شناسی جرج کلونی:
۱۹۸۷- “بازگشت به اوج وحشت” [که اولین نقش سینمایی خود را در آن ایفا کرد]
۱۹۸۷- “گریزلی ۲ - غارتگر” [که در سال ۱۹۸۳ در مجارستان فیلمبرداری شد]
۱۹۸۷- “آکادمی مبارزان” [کمدی ساخته شده توسط نیل اسراییل، نویسنده پلیس آکادمی]
۱۹۸۸- “بازگشت گوجه فرنگی های قاتل” [در بخشی از فیلم یکی از گوجه فرنگی های قاتل که به شکل زنی زیبا درآمده، با شنیدن سمفونی شماره ۵ بتهوون به گوجه فرنگی تبدیل می شود و مجدداً با شنیدن موسیقی متن فیلم “بر باد رفته” به حالت انسان درمی آید]
۱۹۹۰- “خیزاب قرمز“
۱۹۹۲- “حباب سحرآمیز“
۱۹۹۳- “خرمن”
۱۹۹۶- “از شام تا بام” [فیلم ترسناک که به همراه کوئنتین تارانتینو، کارگردان معروف، در آن بازی کرده]
۱۹۹۶- “یک روز خوب” [فیلم رمانتیک که به همراه میشل فایفر، بازیگر مشهور، در آن به ایفای نقش پرداخته]
۱۹۹۷- “صلح جو” [به همراهی نیکول کیدمن]
۱۹۹۷- “بتمن و رابین” [در نقش بتمن، به همراهی آرنولد شوارتزنگر]
۱۹۹۸- “خط قرمز باریک” [به همراه جان تراولتا که هیچ یک نقش چندان پررنگی در این فیلم نداشتند]
۱۹۹۸- “خارج از دید” [به همراه جنیفر لوپز]
۱۹۹۹- “سه پادشاه” [فیلم جنگی طنزآمیز]
۲۰۰۰- “اوج طوفان“
۲۰۰۰- “ای برادر، کجایی؟” [اقتباس شده از کتاب اودیسه هومر که در آن جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی را دریافت کرد]
۲۰۰۱- “یازده یار اوشن” [به همراه براد پیت و اندی گارسیا]
۲۰۰۱- “بچه های جاسوس”
۲۰۰۲- “اعترافات یک ذهن خطرناک” [اولین فیلم کارگردانی شده توسط جرج کلونی]
۲۰۰۲- “سولاریس“
۲۰۰۲- “به کالینوود خوش آمدی” [که تهیه کننده آن نیز بود]
۲۰۰۳- “سنگدلی تحمل ناپذیر” [به همراه کاترین زتاجونز]
۲۰۰۴- “دوازده یار اوشن” [به همراه براد پیت، کاترین زتاجونز، جولیا رابرتز و ونسان کاسل، بازیگر فرانسوی]
۲۰۰۵- “شب بخیر و موفق باشید” [دومین فیلم کارگردانی شده توسط جرج کلونی که به صورت سیاه و سفید ساخته شد]
۲۰۰۵- “سیریانا“
۲۰۰۶- “آلمانی خوب” [ساخته شده به صورت سیاه و سفید]
۲۰۰۷- “مایکل کلیتون” [به همراه سیدنی پولاک که یک سال پس از این فیلم درگذشت]
۲۰۰۷- “سیزده یار اوشن” [به همراه براد پیت، آل پاچینو و اندی گارسیا]
۲۰۰۸- “کلاه چرمی ها” [سومین فیلم کارگردانی شده توسط جرج کلونی]
۲۰۰۸- “بعد از خواندن بسوزان” [به همراه براد پیت]
۲۰۰۹- “آقای فاکس شگفت انگیز” [فیلم انیمیشن به شیوه استاپ موشن – جرج کلونی به جای روباه شخصیت اصلی داستان صحبت کرده است.]
۲۰۰۹- “مردانی که به بزها خیره می شوند“
۲۰۰۹- “بالا در آسمان“
۲۰۱۰- “آمریکایی“
۲۰۱۱- “نیمه ماه مارس” [چهارمین فیلم کارگردانی شده توسط جرج کلونی]
۲۰۱۱- “فرزندان” [که دو جایزه گلدن گلوب را دریافت کرده و برای اسکار نیز نامزد شده است]
۲۰۱۲- “جاذبه” [به همراه ساندرا بولاک که قرار است در نوامبر ۲۰۱۲ به روی اکران بیاید]