یاد یاران

همسایه ها، یادی از دوهنرمند ایرانی دارد. عبداله بوتیمار که در غربت وطن مرد در بخش یاد یاران و نیمای بزرگ در جمع مستان.

اجازه دفن بوتیمار در قطعه هنرمندان را ندادند

هنرمندی در پی گوری…..

من هرگز از عشقم دور نبودم و در آلمان هر گاه در کوچه و خیابان می دیدیم که در گوشه ای از شهر پروژکتوری روشن است و عده ای مشغول ضبط تصویر هستند بلافاصله به نزدیکی آنها می رفتم و شیوه کاری کار گردان ها و هنرپیشه ها را زیر نظر می گرفتیم.

این ها سخنان شکسته  مردی است با موهای سپید،چشمانی سبز ، شلوار مشکی، کتی مخملی به رنگ قهوه ای با سیگاری در لای انگشت :عبدالله بوتیمار.

هنرپیشه قدیمی سینمای ایران که  در سال ۱۳۱۱ در شهر بادکوبه (باکو ی فعلی) دیده به جهان گشود و در سال ۱۳۱۵ به ایران مهاجرت کرد. فعالیت هنری خود را در سال ۱۳۳۰ در«تئاتر پارس» به همراه افرادی همچون “منوچهر قاسمی” و”کامل حلمی” اغاز کرد و سپس به به بازی در سینما آمد. او با بازی در فیلم «یک قدم تا مرگ» ساخته ساموئل خاچیکیان در نخستین نقش سینمایی خود ظاهر شد ، پس از ان در ۴۷ فیلم به ایفای نقش پرداخت. و در سال ۱۳۳۸ کار خود را در عرصه ی دوبله آغاز کرد از جمله بازیگرانی که او صدای آنها را دوبله کرده می توان به «برت لنکستر» و «گریگوری پک» اشاره کرد. خیلی ها بوتیمار را به خاطر چهره اش دوست داشتند . او می گفت:

 - متنفرم از اینکه مرا به خاطر چهره ام تحسین کنند؛این یعنی تنها چیزی که در چنته دارم ، ویژگی ظاهری است و از هنر بازیگری بی بهره ام…

دلهره، ضربت، یک قدم تا مرگ، اضطراب، دزد سیاهپوش، کردی از جنوب شهر، بی عشق هرگز، میخک سفید، میخک نقره ای و…از جمله آثار سینمایی است که وی به عنوان بازیگر در آن ها شرکت داشت.

او در سال ۱۳۶۰ با اصرار فرزندانش ایران را ترک و به کشور آلمان مهاجرت کرد. در آن جا پس از مدت کمی زبان آلمانی را فراگرفت و دوبله را ادامه داد. در سال ۱۳۸۹ بوتیمار آخرین سفر خود را به قصد بازگشت و ادامه زندگی در ایران انجام داد:

” این بار آمده ام تا باز هم در کشورم و برای مردم خوب عزیزم که هموطنان واقعی خودم هستند کار کنم.. برایم هم فرقی نمی کند که در کدام بخش فعالیت کنم… دوبله و بازیگری در سینما همه جزو علایق شخصی من است که به آنها عشق می ورزم. در دوبله و سینما برای انجام هر نوع خدمتی آمادگی کامل دارم…”

بوتیمار در حالی در بیمارستان فیروزگر تهران بستری بود که طی چند سال اخیر اوضاع بسامانی نداشت و هرچند تلاش کرد تا با حضور در سینما اوضاع روحی و مالی و شرایط زندگی خود را بهتر کند،امابرخلاف وعده وعید های سجاد پور ،مدیر کل شورای نظارت و ارشیابی سینمای ایران ، متاسفانه مجوز بازیگری‌اش صادر نشد و همین مساله ضربه روحی شدیدی به او وارد کرد. بوتیمار که از جمله رفقای ایرج قادری بود، طی سال‌های اخیر در شرلیط مناسبی زندگی نمی‌کرد.

بوتیمار سال‌ها به‌عنوان بازیگر سینما و دوبلور فعال بود. او که از چند هفته پیش به ‌دلیل سکته مغزی در بخش آی سی یو بیمارستان فیروزگر بستری بود، در تهران از دنیا رفت.او در ایران کسی را ندارد. با دفن وی در قطعه هنرمندان ایران مخالفت شده است.