حجت الاسلام حسن روحانی در گزارش زنده تلویزیونی در مورد عملکرد ۱۰۰ روزه اش عنوان کرد که “سایه سیاست را از ورزش برداشتیم” و همچنین موفقیتهای والیبال، فوتبال ساحلی و فوتبال نوجوانان را به حساب دولت خود گذاشت. اینجا بود که محمد عباسی، وزیر ورزش دو سال آخر محمود احمدی نژاد وارد شد و موفقیتهای ورزشی در تاریخ جمهوری اسلامی را به حساب خود گذاشت. در راس این افتخارات مدال های المپیک سال پیش در لندن بود؛ مدالهایی که در ورزشهای انفرادی کشتی فرنگی و آزاد، وزنه برداری و دو ومیدانی (پرتاب دیسک) بدست آمد و جمله گیرندگان مدال و سرمربی کشتی فرنگی در اعتراض به بی توجهی وزیر ورزش و مسئولان فدراسیون های مربوطه از رقابتهای جهانی کناره گیری کردند.
محمد عباسی،وزیر احمدی نژاد در اعتراض به سخنان رییس جمهوری اسلامی، نامه ای سرگشاده با عنوان “آقای روحانی! کدام سایه سیاسی را برداشتید؟” نوشته و شرحی بلندبالا و آماری ارائه کرده است.
وزیر پیشین ورزش و جوانان در بخشی از بیانیه طولانی اش مدعی شده که در زمان وزارت او برای نخستین بار تیم ملی فوتبال به عنوان تیم نخست گروه به جام جهانی راه یافته است. این در حالی است که در نخستین صعود ایران به جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین ملی پوشان آن زمان بی شکست به عنوان تنها نماینده دو قاره آسیا و اقیانوسیه به عرصه ۱۶ تیمی رسیدند.
در نامه محمد عباسی که در خبرگزاری فارس انتشار یافته، بیش از همه از نقش ارزنده سیدعلی خامنه ای در این موفقیتها ستایش شده است و ملی پوشان، مربیان و عاشقان ورزش کمترین سهم را داشته اند.
این وزیر پپیشین سپس نتیجه گیری کرده است: “این افتخارات موجب شد که ادعا کنیم ضمن رضایتمندی رهبری عزیز از جوانان این ملت که در چندمین نوبت بزرگواریشان موجب دلگرمی دست اندرکاران ورزشی کشور شد، آیا هیچ رویدادی را در این چندین ساله سراغ دارید که در این حد ملت را شاد کرده باشد؟… همه این افتخارات جوانان رشید این ملت، تقدیم به رهبری فرزانه انقلاب و ایران اسلامی است.”
وزیر پیشین همچنین از پیشینه رییس جمهوری اسلامی کنونی و وزرایش چنین یاد کرده: “همگان می دانند که بر خلاف سابقه خود ایشان و تعداد زیادی از همکارانشان که از صبغه سیاسی امنیتی برخوردارند نه این خادم کوچک ملت و نه برادران عزیزم وزرای سابق اندیشمند فرهنگ و ارشاد اسلامی، علوم و آموزش و پرورش به جز سابقه معلمی و تحقیق و تدریس در مدرسه و دانشگاه و افتخار بسیجی بودن، از آن سابقه هایی که ایشان مردم را می ترسانند، نداشته ایم. اتفاقا ضمن احترام به برادران معرفی شده غالب کسانی را که ایشان به عنوان وزیر ورزش معرفی کردند و مورد استقبال مجلس قرارنگرفت، یا مستقیما شغل امنیتی داشتند یا آنطور که نمایندگان مخالف گفتند در همراهی جریانات سیاسی نزدیک به فتنه متهم شدند. پس ایشان کدام سایه سیاسی را برداشتند و قصد داشتند کدام جبهه را بر ورزش کشور جایگزین کنند؟”
