ویکتورخارا
آخرین ترانه ای که ویکتور خارا قبل از اعدام در زندان روی تکه ای از روزنامه نوشته بود و توسط یکی از افرادی که از استادیوم سانتیاگو جان به در برد، به دست همسرش رسید.
پنج هزار تن اینجاییم
در این بخش کوچک شهر
چه دشوار است سرودی سر کردن
آن گاه که وحشت را آواز می خوانیم
وحشت آن که من زنده ام
وحشت آن که می میرم من
خود را در انبوه این همه دیدن
در میان این لحظه های بی شمار ابدیت
که در آن سکوت و فریاد هست
لحظه پایان آوازم رقم می خورد.
