وکیل قربانیان: چرا علایم هشداردهنده نصب نکرده بودند؟

نیوشا صارمی
نیوشا صارمی

» مرگ دو دانشجو در دریاچه شورابیل اردبیل

صحنه‌های دلخراش تلاش بی‌ثمرشان و دست‌هایی که بیرون از آب در انتظار کمک مانده، آخرین تصاویر ثبت شده از دو دختردانشجویی است که چهارشنبه گذشته در دریاچه شورابیل استان اردبیل غرق شدند؛ تصاویری که بارها در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته شده است. دانشجویانی که برای تفریح و رفع خستگی پس از امتحانات‌ به آنجا رفته بودند و فکرش را نمی‌کردند درست در هنگام عکس گرفتن، یخ دریاچه بشکند و ۱۰ تن از دانشجویان در آن فرو بروند. از این تعداد الهامه سلیمان‌زاده و لیلا یونسی، اهالی پارس‌آباد مغان و مراغه بودند که نجات پیدا نکردند و جان باختند. بهروز سلیمان‌زاده، وکیل خانواده‌های این دو دختر جوان و عموی الهامه در گفت‌وگو با “روز” از ثبت شکایت علیه سازمان گردشگری، شهرداری و شبکه امور آب خبر می‌دهد و می‌گوید که تحقیقات بازپرسی آغاز شده است: “در مکانی که به عنوان منطقه تفریحی معرفی می‌شود، هیچ گونه تابلو و علائم هشداردهنده برای جلوگیری از ورود مردم به سطح یخ زده دریاچه نصب نشده است. از سوی دیگر هیچ نجات غریق و یا وسیله‌ای که با آن بشود غریق را نجات داد هم در محل حادثه نبوده است.” این وکیل دادگستری همچنین می‌گوید در این مدت هیچ یک از مسئولین شهری و کشوری با خانواده‌های داغ‌دیده تماسی نگرفته‌ و در مراسم شرکت نکرده‌اند و تنها مسئولان دانشگاه بوده‌اند که با آنها همکاری داشته‌اند.

 

علائم هشدار دهنده نبود، دانشجویان غرق شدند

“با وجود آنکه از شوری آب دریاچه کاسته شده است با این حال به خاطر وجود نمک در دریاچه شورابیل، آب آن نمی تواند به شکل صد در صد یخ بزند. برای همین همیشه این دریاچه حتی در حالت یخ زدگی هم احتمال شکستگی دارد و نمی شود مانند دریاچه های آب شیرین بعد از یخ زدن بدون نگرانی روی آن گام برداشت.” این را حمید ساعدیان، مسئول کمیته جست‌وجو و نجات فدراسیون کوهنوردی به روزنامه هفت صبح گفته و ادامه داده است: “ با این وجود باز هم خطر راه رفتن روی دریاچه یخ زده آب شیرین هم وجود دارد چون ضخامت و وزن روی یخ را هم باید در نظر گرفت. پس به خاطر وجود اماکن تفریحی در کنار این دریاچه و وجود دانشگاه‌های متعدد در حوالی آن، باید به اندازه لازم تدابیر امنیتی جهت ورود پیدا نکردن مردم در محوطه دریاچه وجود داشته باشد.”

فضیلت ابراهیمی، مدیرعامل سازمان آتش نشانی شهرداری اردبیل اما در تشریح جزییات این حادثه به خبرگزاری ایرنا گفته است: “ساعت ۱۶:۲۰ دقیقه روز چهارشنبه با اطلاع نیروهای آتش نشانی از وقوع این حادثه، تیمی از نیروهای امدادی به همراه غواصان به محل اعزام شدند و پس از سه ساعت عملیات جست وجو موفق شدند جسد دو دختر دانشجو که در عمق سه متری دریاچه و در کنار هم قرار داشت، از آب بیرون خارج کنند.”

ابراهیمی همچنین عنوان کرده این دانشجویان بوده‌اند که “بی‌احتیاطی” کرده‌اند: “توجه به تذکرات و توصیه های ایمنی و رعایت احتیاط برای حضور در دریاچه شورابیل به ویژه در زمستان ضروری است. بنابراین می توان بی توجهی دانشجویان به توصیه های ایمنی را به عنوان مهم ترین علت وقوع این حادثه دانست.”

این در حالی است که روزنامه اعتماد از قول شاهدان ماجرا می‌گوید که علایم هشدار دهنده‌ای در محدوده دریاچه شورابیل علایم وجود ندارد و در روز حادثه نیز هشداری مبنی بر نازک بودن سطح دریاچه به دانشجویان داده نشده بود. کریم، یکی از شهروندان اردبیل در همین خصوص به این روزنامه گفته است: “این افراد از دانشجویان دانشگاه پردیس نمین بودند که برای پاس کردن یکی از واحدهای امتحانی خود به دانشگاه محقق اردبیلی آمده بودند. آنها بعد از اتمام امتحان شان برای تفریح به دریاچه شورابیل رفته بودند که این اتفاق برای آنها افتاد. متاسفانه علایم هشداردهنده مناسبی، خصوصا در قسمت هایی از دریاچه که دسترسی به ساحل سخت است وجود ندارد.”

 بهروز سلیمان زاده، عموی الهامه دانشجوی ۲۳ سالهٔ غرق شده نیز در ادامه با تاکید بر سهل‌نگاری و کوتاهی مسئولان می‌گوید: “روز قبل از حادثه در شبکه استانی برنامه‌ای پخش می شد که در آن اسکی بازی و دوچرخه سواری روی یخ‌های دریاچه را نشان می داد. قبلا هم مسابقات اتومبیل‌سواری روی این یخ‌ها انجام شده بود.” او به روزنامه هفت صبح هم گفته است: “حتی در تبلیغات گفته شده بود یخ های این دریاچه فشرده سازی شده اند تا جرم های آنها بالا رفته و امکان شکستگی یخ ها وجود نداشته باشد. اما در عمل چنین اتفاقی رخ نداده است…”

وکیل خانواده‌های یونسی و سلیمان‌زاده در گفت‌وگو با “روز” دلیل شکایت و درخواست خانواده‌ها را هم این‌طور عنوان می‌کند: “توقع خانواده‌ها و همه مردم این است که این سهل انگاری‌ها که باعث مرگ دو جوان شده تکرار نشود. اماکن تفریحی باید استانداردها را رعایت کنند تا چنین اتفاقاتی به داغداری خانواده‌ها نیانجامد.”

این وکیل دادگستری می‌گوید: “هدف ما اصلاح است نه دریافت نه دیه و خسارت. امروز نوبت فرزند ما بود، ممکن است فردا نوبت بچه‌های دیگر و فرزندان خود مسئولان باشد هرچند که می‌دانم فرزندان مسئولان برای تفریح به چنین اماکنی نمی‌روند و خود آنها که از وضعیت امنیت این مراکز تفریحی خبر دارند اجازه نمی‌دهند فرزندانشان به این قبیل مکان‌ها بروند.”

عموی الهامه در توضیح وضعیت خانواده به هفت صبح گفته است: “پدر و مادرش به هیچ عنوان حال مساعدی ندارند و تمام مدت در حال گریه و زاری هستند. نامزد او هم کاملا شوک زده است و نمی تواند این حادثه را هضم کند. آنها مدتی بود نامزد کرده و قرار بود قبل از عید مراسم ازدواج‌شان برگزار شود. الهامه حتی جهیزیه خود را نیز خریداری کرده بود…”