آرش سیگارچی
با اینکه تغییرات دولت نهم از یک نظم مشترک بهره برده اند و در جملگی آنها، ابتدا شایعه تغییر مطرح شده و بعد جابجایی صورت گرفته، اما زمزمه برکناری سردار افشار از معاونت وزارت کشور در حالی مطرح می شود که دولت نهم در حال ثبت رکوردی است که براساس آن در طول چهارسال فعالیت وزارت کشور، هرسال یک معاون جدید به ساختمان بلند و بالای خیابان فاطمی راه یافته است. دولت نهم تاکنون هر انتخابات را با یک معاون سیاسی که در حقیقت رییس ستاد اجرایی انتخابات است، به پیش برده است.
هر چند در روزهای اخیر وزیر جدید کشور وقت خود را به معرفی دو استاندار جدید و اظهارنظر درباره “ایجاد شور و نشاط ملی در مردم” و همچنین “امنیتی شدن اقتصاد” اختصاص داده اما دو روز پس از رفتن سید مهدی هاشمی از معاونت عمرانی وزارت کشور، اینک علی کردان با یک استعفای دیگر مواجه شده است. منابع خبری نزدیک به دولت از جمله خبرگزاری فارس، باشگاه خبرنگاران و خبرگزاری برنا روز جمعه اعلام کردند که سردار علیرضا افشار معاون سیاسی وزارت کشور از سمت خود در این وزارتخانه استعفا کرده و از این وزارتخانه رفته است.این خبرگزاری هاچنان از خبر خود اطمینان داشتند که به سراغ معاون وزیر کشور نیز نرفتند و حتی خبر دادند با آنکه هنوز علی کردان موافقت خود را با استعفای سردار افشار اعلام نکرده است، اما گفته می‌شود دانشجو، استاندار تهران که ظرف دو سال گذشته تندترین سخنرانی‌ها را در حمایت از دولت نهم ایراد کرده از بیشترین شانس و اقبال برای تصدی معاونت سیاسی وزارت کشور برخوردار است.
با این حال، روز شنبه علیرضا افشار به خبرگزاری کار ایران (ایلنا) گفت که از سمتش کناره گیری نکرده است. وی همچنین یادآور شد که: “به دعوت آقای احمدی نژاد در دولت نهم توفیق خدمت پیدا کردم و تا هر زمان و هر کجا که ایشان مصلحت بدانند خدمتگزار خواهم بود.“
با اینکه اختلاف سلیقه بین افشار و کردان می تواند چنانکه بیست روز پیش سایت خبری تابناک پیش بینی کرده بود، دلیل کافی برای کناررفتن افشار باشد اما اظهار نظر روزگذشته این فرمانده سابق سپاه در نوع خود قابل توجه بود. چرا که وی با تاکید بر دعوت به کار شدن از سوی رئیس جمهور، حضور در وزارت کشور را امری خارج از اختیارات وزیر کشور جدید کابینه جلوه داد. با این حال روزنامه کارگزاران روز شنبه در این مورد نوشت:” استدلالی که سبب شده تکذیب استعفای افشار چندان جدی گرفته نشود روند برکناری پرتعداد وزرا، معاونان و مدیران در دولت نهم است که از قضا از یک فرمول ثابت تبعیت می کند؛ درز خبر به بیرون، تکذیب از سوی شخص برکنار شده و شایعه خواندن اخبار رسانه ها و سپس قطعی شدن خداحافظی وی از پست دولتی خود. به بیان دیگر سرنوشت مشترک هشت وزیر برکنار شده، رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی، رئیس کل بانک مرکزی، معاونان وزرا، مدیران عامل بانک ها، بیمه مرکزی و… نشان از آن دارد که دامنه تغییرات در دولت ممکن است تا هر سمت و جایگاهی گسترده شود.وزارتخانه کلیدی کشور در سه سال گذشته، رکورد پررفت وآمدترین و خبرسازترین بخش کابینه پرتغییر نهم را به نام خود به ثبت رسانده است.“
سه سال، سه معاون
در حالی به رسم تغییرات دولت، اینک زمزمه تغییر معاون وزارت کشور مطرح است که این معاونت مهمترین معاونت وزارتخانه ها در دولت است چرا که مجری برگزاری انتخابات کشور است و به همین دلیل یکی از سمت های حساس به حساب می آید.
با این حال احمدی نژاد که در طول سه سال بیش از ده وزیر و عضو کابینه را تغییر داده است، درحالی هنوز هیچ واکنشی به رفتن معاون سیاسی وزارت کشور نشان نداده که با تغییر افشار، او سومین معاون وزارت کشور در سه سال گذشته خواهد بود. اولین وزیر کشور دولت نهم در ابتدای کار مصطفی پور محمدی بود که هر چند “علی جنتی” را به عنوان “چهره خوشنام سیاسی” به جای مبلغ، به معاونت سیاسی وزارت کشور منصوب کرد اما وقتی فاش شد که جنتی در انتخابات ریاست حمهوری حامی رفسنجانی بوده است، خیلی زود در دولت حرکت هایی برای تغییر او صورت گرفت. چنین بود که احمدی نژاد شخصا معاون وزیر کشور را انتخاب کرد تا به این ترتیب از یکسو در آستانه انتخابات شوراهای اسلامی دوره سوم، علی جنتی راهی سفارت ایران در کشور بحرین شود و از دیگر سو، یک چهره نزدیک به احمدی نژاد مجری این انتخابات باشد.
اینچنین بود که در آستانه انتخابات شوراهای سوم مجتبی ثمره هاشمی مشاور ارشد و چهره مورد وثوق محمود احمدی نژاد درپنجم مهر ماه 1385 به معاونت سیاسی وزارت کشور منصوب شد.
حضور ثمره هاشمی در پست جدید حاشیه های زیادی همراه داشت و غیر از روابط جنجالی او با خبرنگاران و رسانه ها، ارتباط او با بیت مصباح یزدی بر این حاشیه ها دامنه زد. برکناری ثمره هاشمی با دستور رییس جمهور بود چنانکه مصطفی پورمحمدی در این مورد گفته بود:“ما مایل بودیم همکاری خود را با سید مجتبی ثمره هاشمی در مقام معاونت سیاسی وزارت کشور ادامه‌دهیم ولی با توجه به فشار کار او و بحث مشورت‌دهی به رئیس‌جمهوری، دکتر احمدی‌نژاد با ماندن وی در وزارت کشور موافقت نکرد.”
به این ترتیب در آستانه سومین انتخابات برگزار شده توسط دولت – انتخابات مجلس هشتم –در پنجم شهریور 1386، سردار علیرضا افشار معاون سیاسی وزیر کشور شد. با این حال به نوشته شهاب نیوز، افشار نیزعملکرد نامناسبی داشت که موجی از انتقادات را در پی آورد.
پشت پرده یک استعفا
علی کردان که هفته گذشته با استعفای معاون هماهنگی امور عمرانی وزارت کشور موافقت کرد، هنوز در مورد استعفای افشار واکنش نشان نداده و تنها در جمع خبرنگاران به گفتن جمله “از این موضوع هیچ خبری ندارم”، بسنده کرده است.
با اینکه خود علیرضا افشار در گفتگو با ایلنا این استعفا را تکذیب کرده اما سایت خبری تابناک در مطلبی با عنوان ”پشت پرده ماندن یا رفتن سردار افشار از وزارت کشور” نوشته: “در صورت وقوع این امر و رفتن افشار از وزارتخانه مستقر در میدان فاطمی، استعفایی از جانب وی صورت نگرفته، بلکه همان گونه که وی در مصاحبه‌اش خدمت خود را با اشاره آقای احمدی نژاد اعلام داشته است، به نظر می‌رسد این تصمیم از جانب مقامات ارشد دولت گرفته شده است. یعنی در هر صورت استعفایی تقدیم مقامات نشده است.”
در کنار این تحلیل، روزنامه کارگزاران نیز روز گذشته به علل این استعفا یا برکناری اشاره کرده و نوشته است: ”برخی ناظران مخالفت افشار با معرفی کردان به عنوان وزیر کشور را از جمله دلایل بی رغبتی وی به ماندن در ساختمان خیابان فاطمی عنوان کردند. کردان چند روز قبل با مهر «موافقت می شود» با استعفای مهدی هاشمی نیز موافقت کرده بود. گویی نزدیکان رئیس جمهور علاقه چندانی به شنیدن «دستورات» کردان ندارند و او هم چندان به این همکاری علاقه مند نیست.”