اجتماع اعتراضی سینماگران در تهران

نویسنده

mashayekhi493.jpg

رضا جهانی

سینماگران دیروز صبح در تهران گرد آمدند تا در باره قاچاق فیلم های سینمائی ایرانی که همزمان با اکران عمومی بصورت سی دی در سطح وسیع پخش می شود به دولت هشدار دهند. سینماگران که در برابر موزه سینما اجتماع کرده بودند، اعلام کردند این وضع سینمای ایران را در آستانه نابودی قرار داده است.

به گزارش خبرنگار “روز” اولین مراسم عمومی مبارزه با قاچاق فیلم صبح دیروز درحالی برگزار شد که در آغاز این هفته یک میلیون نسخه از فیلم توقیفی ارشاد که تنهانسخه سانسور نشده ان در اختیار وزارت ارشاداسلامی بود، در سطح گستره در سراسر ایران توزیع شد.

هنرمندان ومشتاقان سینمای ایران درمحل ورودی موزه، گرد پارچه بلندی جمع بودند که برروی آن قطعنامه خانه سینمای ایران درهفت بند برعلیه قاچاقچیان فیلم نوشته شده بود. محتوای این طومار بلند درخواست همکاری از دولت، مجلس، صداوسیما، نهادهای دولتی ووزارتخانه های مختلف بود و همه را برای نجات سینمای ایران از بی بندوباری حاکم و به مبارزه علیه دشمنان سینما می طلبید.

جمشید مشایخی، داوود رشیدی، مسعود کیمیایی، رخشان بنی اعتماد، علیرضا داوود ن‍‍ژاد، کیومرث پوراحمد، رضاکیانیان، پرویز پرستویی، بابک حمیدیان، مریلا زارعی، علیرضاخمسه ودهها تن دیگر از هنرمندان سینما در این گرد هم آئی اعتراضی حضور داشتند.

سیر قاچاق فیلم

جمشید کمالی ـ نویسنده سینمائی ـ در باره سابقه قاچاق فیلم به “روز” گفت: “اواسط دهه هفتاد بود که پس از توقیف فیلم آدم برفی ساخته داود میر باقری نسخه ای با کیفیت بد از فیلم روی نوار ویدئو منتشر شد. این نوار دست به دست گشت و تا زمانیکه فیلم از محاق رهایی یابد تقریبا توسط تمامی مردم ایران دیده شد. از همان زمان تماشای نسخه دزدی فیلم های سینمایی مورد توجه قرار گرفت. این حرکت در سال های اخیر با نوساناتی رو به رو شد. گاهی شدت گرفت و گاهی رو به کندی نهاد. بسیاری از آثار ارائه شده در ابتدا محدود به ساخته های سینماگرانی بود که ساخته های آنها توقیف شده بود. همانند فیلم های عباس کیارستمی و جعفر پناهی. اما ناگهان سال گذشته این روند وارد مرحله تازه ای شد. فیلم یک بوس کوچولو ساخته بهمن فرمان آرا با کیفیت دی وی دی به بازار آمد و همه، از جمله تهیه کننده فیلم را شگفت زده کرد. باز هم حرکت جدی نبود تا اواخر سال گذشته و اوایل امسال که فیلم ها با فاصله کوتاهی از اکرانشان سر از بساط فروشندگان فیلم های دزدی در آوردند. نسخه های سی دی برخی از فیلم ها هم مانند اگه می تونی منو بگیر، ساخته شاهد احمدلو همزمان با نمایش فیلم در سطح کشور به صورت گسترده توزیع شد”.

فیلمی که پخش وسیع آن به شایعات مبنی بر اینکه پخش نسخه های قاچاق کار دولت است قوت بخشید ارائه نسخه کامل فیلم نقاب بود. ( گزارش کامل را در شماره دیروز روز بخوانید)

سخنان جواد شمقدری مشاور هنری رئیس جمهور هم بر شایعات مبنی بر برنامه ریزی دولت احمدی نژاد برای برچیدن سینما دامن زد. شمقدری گفت: “ایران می تواند همانند بسیاری از نقاط دیگر جهان سینما نداشته باشد. چون فقط 20 درصد مردم به سینما می روند می توان خوراک آنها راازطریق صدا و سیما تامین کرد”.

از دیگر سو نسخه کامل فیلم نقاب به دست مراجع قم رسید و آنها بعد از تماشای آن به شدت وزارت ارشاد را بابت صدور مجوز نمایش برای این فیلم مورد عتاب قرار دادند. کار به جایی رسید که ارشاد هم قبل از پایان مهلت قانونی نمایش فیلم در یک بیانیه رسمی از صدور مجوز برای آن عذرخواهی کرد. این داده ها ما را به مسیری تازه رهنمون می شود.

اما سینماگران که در هفته های آینده فیلم هایی چون رئیس و سنتوری را در نوبت اکران دارند و از سرنوشت این فیلم ها بیمناک هستند خود تدابیری اندیشیده اند. اول اینکه قرار شده دیگر هیچ کپی دیجیتالی در اختیار سینما ها قرار نگیرد و تمامی فیلم هایی که برای اکران ارائه می شود کپی 35 میلیمتری فیلم باشد. همچنین نماینده تهیه کننده در طول زمان اکران در سینما حضور خواهد داشت تا از تخلف احتمالی سینما خودداری کند.

حرکت بعدی سینماگران، گرد هم آئی اعتراضی دیروز بود.

سرطان در سینما

برنامه با 45 دقیقه تاخیر شروع شد. مجری برنامه ضمن خیرمقدم به میهمانان به هریک از سخنرانان پنج دقیقه فرصت می داد تا درمورد موضوع مورد نظر سخنرانی کنند. ابتدا رضا میرکریمی به عنوان یکی از اعضای اصلی خانه سینما پشت تریبون رفت وضمن محکوم کردن این حرکت غیرفرهنگی به مسئولین دولتی هشدار داد تا بلافاصله با “جمع آوری این قبیل مسائل، ریشه ازسرطانی که برجان بدنه سینمای ایران افتاده” برکنند.

سپس نوبت به رسول صدرعاملی رسید واو هم همچون میرکریمی توزیع سی دی فیلم هایی راکه درحال اکران هستند عملی غیر انسانی و حرام دانست. صدرعاملی که به نظر می رسید از این اتفاقات دل خوشی ندارد خطاب به مسئولین دولتی هشدار داد تا هرچه زودتر با متوسل شدن به نیروهای کارشناسی خود جبران این مسائل را بکنند.

رضا کیانیان هم از دیگر سخنرانان این مراسم بود که وقتی پشت تریبون ایستاد تقریبا سکوتی معنا داربر فضای مجلس حاکم شد. کیانیان ضمن ابراز تاسف از اینکه چرا باید دریک کشور اسلامی چنین مراسمی برای این موضوعات برقرار شود به همه توصیه کرد دست از شعار دادن بردارند. او گفت:اگر توزیع فیلم ها بیش ازاین رواج پیدا کند دیگرهمین اندک تماشاگر هم به سینما نمی رود. سینما اگر تماشاگر نداشته باشد خیلی راحت تعطیل می شود ودراین صورت ما بازیگران هم نمی توانیم فیلم بازی کنیم.

فرهاد توحیدی هم به روی صحنه آمد وبا ارائه یک فیلمنامه کوتاه درمورد بازارداغ سی دی های غیرمجاز، این قبیل کارها را نوعی خیانت ملی وسواستفاده تعدادی انسان بی مسئولیت از صنعت گران سینما دانست.

رخشان بنی اعتماد که تنها کارگردان زن حاضر درجلسه بود، با بغض عجیبی برصحنه آمد، با خواندن مقاله ای کوتاه درمورد نابودی سینما آن هم با صدای آهسته و زود هم صحنه را ترک گفت.

مهندس جعفری جلوه هم به عنوان نماینده سیاست گذاران سینمایی کشور به ایراد سخنرانی پرداخت. او یکی از دلایل اصلی اندک شمردن مخاطبین سینما را دراین روزها توزیع غیرقانونی فیلم های درحال اکران دانست وهمدردی خود با تهیه کنندگان، کارگردانان وهمه اهالی سینما را ابراز کرد.

امیر رضا خادم که نماینده مجلس درکمیسیون فرهنگی است با ایراد سخنرانی کوچکی از طرف همه نمایندگان مردم درمجلس قول رسیدگی به این امور را داد وتاکید کرد که شخصا پی گیر این قضیه به صورت کاملا جدی است.

درمیان این برنامه ها نمایشی کوتاه وموزیکال از طرف یکی از گروههای تئاتری تهران علیه قاچاقچیان فیلم اجرا شد. دراین نمایش، یک کارگردان فیلم اولی را درمقابل یک قاچاقچی سی دی قرار داده بودند. قاچاقچی سی دی لباس شخصیت “شمر” درتعزیه را برتن داشت.

پس از حدود دو ساعت ونیم برنامه وسخنرانی که نتیجه آن محکوم شدن این دست مسائل بود پرویز پرستویی به روی سکو آمد تا متن قطعنامه خانه سینمای ایران را برای حاضران قرائت کند. دراین لحظات حاضرین به پاس واحترام این قطعنامه ایستادند وپرستویی با صدایی بلند ورسا مشغول خواندن آن شد.

بنا بر اعلام کارشناسان اقتصادی گردش مالی سی دی های غیرقانونی در کل کشور چندین برابر فروشی است که می تواند از اکران سینما ها به تهیه کننده برسد. گردش مالی چند صد میلیاردی که در فاصله ای کمتر از چندین ماه قادر خواهد بود اقتصاد سینمای ایران را کاملا فلج کند.