در این شماره گفت وگوئی داریم با بهرام تشکرکارگردان نمایش دختریانکی. بررسی این نمایش در بخش نمایش روز آمده است.
پای حرف بهرام تشکر
سانسور نکنی طرد می شوی
دلیل انتخاب این متن ازجانب شما چه بود؟
این متن یکی ازنادرنمایشنامه هایی است که پس ازمدتها تاثیرویژه ای روی من گذاشته است. یک نمایشنامه رئالیستی باداستانی که همه فهم وجذاب است. جریان عشقی کلی که درپیرنگ متن وجود دارد به همراه مسائل انتقادی، سیاسی جامعه آمریکا که حتما مشابهات آن درجامعه ماوجود دارد باعث شد که پس ازمدتها تمرین، این نمایشنامه رابه اجرا برسانم.
علت حذف شدن بخش های سیاسی متن چیست؟
خب، مساله سانسورچیزی است که مدتها ست درخانواده های مختلف فرهنگی به ویژه هنری کشورسایه گسترانیده است. درمرحله بازخوانی، متن بصورت کامل قبول شد. اما پس ازبازبینی های متفاوت قراربراین شد که قسمتهایی ازمتن حذف شود. خب اگرسانسورنکنی نمی توانی کارکنی واگرکارنکنی طرد می شوی. حتی الامکان تلاش کردم که رگه هایی از دیالوگهای سیاسی که مربوط به رئیس جمهورو… بود رادراجرا بگنجانم. خوشحالم که با حداقل ها تماشاگرارتباط لازم رابرقرارکرد.
ازچه منظری به متن نگریسته شده که بخش زیادی ازمتن دچارتغییروتفسیرشده است؟
ببینید، نمایشنامه “دختریانکی” نیل سایمون با اجراهای ما تفاوتهایی داشت که با دخل وتصرف های گروه بعنوان مجری خودرا نشان داد. سایمون بیشتردرمتن به مسائل سیاسی پرداخته است. که این متاسفانه به مذاق آقایان خوش نمی آید. اما مسئله جنسیت ومثلث عشقی که سرشارازکمدی بود درلایه های دیگرمتن به سادگی اما ضعیفترازفکراصلی نمایشنامه وجود داشت. تصمیم گرفتم که به جنبه دوم بپردازم تااگرمخاطب به دلایلی که گفتم نتوانست ازآن لذت ببرد. بنابراین تمام هدف اولیه متن رابه دوبخش روابط جنسی جای دهم. به این ترتیب مجبوربه بازنگری درفکراصلی نمایشنامه شدم.
پروسه تمرین وشکل گیری کاربه چه شکل بود؟
گروهی رابه اسم “تئاترگیومه” ازفارغ التحصیلان دوره کارشناسی با هم تشکیل داده ایم ومدتهاست که مشغول کارباهم هستیم. از توماج دانش بهزادی که یکی ازاعضای ثابت این گروه است برای نقش اندی هوبارت دعوت به عمل آوردم ولی خانم میترا وحید که نقش سوفی راش مایررابازی کردند برای اولین باربود که بازیگری راتجربه می کرد. خب، این ریسک یک کارگردان برای چنین نقش سنگینی است اما اعتماد به ایشان درکاراعتماد متقابل رادرکار شکل داد که ازبازی ایشان رضایت کامل رادارم. کاردریک پروسه 3 ماهه تمرین وبه مرحله اجرارسید.
ملاک انتخاب بازیگران چه بود؟
توانمندیهای گذشته بازیگران وشخصیتی که هریک ازآنها بعنوان یک فرد درجامعه ودربرخورد با اتفاقات روزمره داشتند.
علت حضورخودتان بعنوان بازیگردرنقش “نورمن کورنل” که حجم زیادی ازبارنمایش بعهده اوست، چیست؟ وبه نظرمی رسد حضورخودتان لطمه ایی به نقش واثروارد کرده است؟
شاید به نظرخیلی ها این کاریکی ازاشتباهات بزرگ یک کارگردان است که درنمایش خود بازی کند. اما با توجه به اینکه این نقش را خیلی دوست داشتم وعلاقه مند بودم که ببینم چه تاثیراتی دارد تصمیم به تجربه کردن آن گرفتم. الان که اجرا به پایان رسیده به این نتیجه رسیدم که واقعا درآینده درنمایشهای خود بازی نکنم که واقعا سخت است.