میلاد مهر

نویسنده

gholamrezaemami.jpg

و عیسی چون در بیتاللحم زاییده شد ناگاه مجوسی چند از ناحیه مشرق به اورشلیم آمده گفتند: کجاست آن ‏مولود؟ زانکه ما ستاره او را در طرف مشرق دیدهایم…(انجیل متی)

ما را با مسیح پیامبر مهر پیوندی دیرینه و دیرپاست. در درازنای تاریخ از پس دیوار ستبر زمان مریم مقدس ‏را مینگریم، چهرهای به پاکی شبنم و به بلندای آسمان، تنها و غمگین کنار تنه درخت نخل خشکیدهای ایستاده ‏است. درد زایمان بر جانش میپیچد؛ نگران و خسته ندایی آسمانی می شنود: غمگین مباش، زیرا پروردگار ‏پایین پایت چشمه آبی گوارا جاری ساخته، به بالا دیده دوز و بنگر که چگونه ساقه خشکیده، جان گرفته و ‏جوان شده و بنگر که میوه های خرما درخت را پوشانده اند.


درخت را تکانی ده تا خرمای تازه بر تو فرو ریزد، بهره از این غذای لذیذ برگیر و از این آب گوارا جرعهای ‏بنوش و دیده به دیده پر مهر نوزادت روشن دار.


اگر انسانها را دیدی به اشارهای بگو: من به فرمان بخششگر مهربان روزه سکوت نذر کردهام. سخن نخواهم ‏گفت، نوزادم مسیح سخن خواهد گفت و به پاکی من و خود گواهی خواهد داد…

نیاکان ما ایرانیان از حرکت ستارگان دریافته بودند که در شبی سرد، مسیح چون خورشیدی گرم، جهان و جان ‏سرد مردمان را روشن میسازد. نوری تاریکی را میزداید. دلها را شادان و پرمهر میدارد، با تولد او ستمدیدگان ‏دلگرم میشوند و با ستمگران می ستیزند.


آنان از راهی دور، از پارس به فلسطین سفر کردند، میخواستند این کودک را بنگرند، و آن شب آنچنانکه در ‏انجیل آمده:


‏”ناگاه ستارهای که در ناحیه مشرق دیده بودند در پیش رویشان میرفت تا آنکه آمده بر جایی که طفل بود ‏ایستاده شد. پس چون ستاره را دیده بودند. در انتهای غایت خرسند گشته و داخل در خانه شده، طفل را با مادر ‏وی مریم یافتند… پس مخازن خود را گشوده از طلا و کندر و مربا پیشکش گذرانیدند.”

ما را با مسیح و مسیحیان مهری دیرینه است، پیوندی پاک و پایدار. سالهای بسیاری است که زاده شدن مسیح ‏به نمایش در میآید، ماکتی که ایتالیاییها آن را ‏Presepe‏ مینامند. در همه روستاها و شهرهای مسیحی ‏بازآفرینی میلاد مسیح به زیبایی و چیرهدستی پدید آمده است. من سالها در ایتالیا زیستهام بیش از ربع قرن و ‏از این شاهکارهای شگفت که به برکت ایمان و به شور عشق پدید آمده بسیار دیده ام.


زندگی دو هزار سال پیش بیتاللحم و زادگاه مسیح آنچنان به زیبایی و هنرمندی شکل گرفته که بیش از هر ‏سروده و داستان و نغمهای دل میلرزد و دیده از شوق می گرید.


اما در این بازآفرینیها، مردانی پارسی، دستاری زیبا و رنگین بر سر دارند و هدیههایی بر دست. کمتر کسی ‏در مییابد که این مردان با هاله و هیبتی شرقی، پدران ما هستند که به پیشباز مسیح این راه دراز را پیمودهاند. ‏امروز روز نخست سال نوی میلادی است. از خدا میخواهیم که به نور پاک مسیح جهان روشن شود و شب ‏ستم پایان گیرد.


فغان جغد جنگ خاموش گردد، کبوتر عشق و شادی و دوستی در جهان به پرواز در آید. از او میخواهیم که به ‏برکت او در این سال، کودکی برای آب و نان نگرید و شب خسته و گرسنه نخسبد.


بر سر مردمی بیپناه، آتش خشم و کینه شعله نکشد.


مسیح پیامآور صلح، آزادی و شادی و امید است.


قرنها پیش پدران ما به شوق دیدار مسیح ره سپردند و اکنون ما ایرانیان، فرزندان آنان که بسیاریمان مسلمانیم، ‏برادرانه در کنار مسیحیان هممیهنمان قرنها به مهربانی زیسته ایم.


در این روز نو و سال نو از خدای مسیح میخواهیم که به مبارکی درخت دلمان را پر بار کند، نوید عشق را در ‏سرمان سر دهد. از خرمای شادی، جانمان را شیرین سازد و از چشمه گوارای دادگری و آزادی و صلح، ‏جامی جهانیان را بنوشاند.


ایمان بیاوریم که به گفته حافظ:


فیض روحالقدس ار باز مدد فرماید/ دگران هم بکنند آنچه “مسیحا” می کرد