یک روز پس از انتشار جوابیه مرتضوی و تاکید وی بر اینکه “قول شرف” نداده٬ غلامعلی حدادعادل در پاسخ به وی نوشت: “هر قولی٬ قول شرف است، چه کلمه شرف به دنبال قول بیاید و چه نیاید”.
وی همچنین اضافه کرده در آن دیدار، که منجر به حکمیت وی و منتفی شدن استیضاح وزیر کار شد، مرتضوی خواسته هر چه زودتر محاکمه شود و به قوه قضائیه بازگردد.
مرتضوی در جوابیهای خطاب به ایسنا٬ گفته بود که بحث “قول شرف” را “سوژهای جهت تخریب و انتقامگیری از خدمات گذشته” و همچنین تدارک “جنگ روانی و تبلیغاتی” علیه خود میداند.
در همین حال احمد توکلی نیز٬ در اینباره از “شیر شدن” مرتضوی سخن گفته و تاکید کرده بود در جلسه استیضاح وزیر کار معلوم خواهد شد دروغ گو کیست.
مرتضوی در جوابیه خود نوشته بود: “لفظ قول شرف ساخته و پرداخته آقای توکلی است که از ایشان در این خصوص شکایت کردهام و درخواست دارم نوار مورد ادعای خودشان را برای اطلاع عموم ارائه کنند. متاسفانه این دروغ و انتساب ناروا مورد استقبال رسانههای بیگانه و معاندینی قرار گرفته است که از شرف و شرافت انسانی بویی نبردهاند”.
اکنون غلامعلی حدادعادل٬ درپاسخی به مرتضوی٬ استعفای وی را “مسلم ” دانسته و نوشته است: “آقای مرتضوی با قبول استدلالهای اینجانب، قبول کردند که استعفا کنند و قول دادند که به هر صورت استعفا کنند و در همان جلسه که آقای زاکانی هم در آن حضور داشتند متن استعفای خود را نوشتند و به رؤیت بنده و آقای زاکانی رساندند. آقای مرتضوی در صحبت با اینجانب، استعفای خود را منوط و مشروط به موافقت وزیر کار و رئیس جمهور محترم نکردند”.
به گفته حدادعادل٬ مرتضوی اما پس از بازگشت به کار٬ در پاسخ به حدادعادل پیرامون چرایی بازگشت به محل ماموریت خود٬ چنین توضیح داده است: “ایشان توضیح دادند که چون رئیس جمهور استعفای مرا نپذیرفته و فرد دیگری به جای من انتخاب نشده است و روزانه در حدود هفتاد نفر از کارمندان تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی بازنشسته میشوند و اگر من احکام آنها را امضا نکنم از حیث دریافت مستمری ماهانه از سازمان دچار مشکل میشوند. اینجانب به ایشان گفتم در همین حدود و به شکلی که نمایندگان تصور نکنند آقای مرتضوی بر خلاف قول خود عمل کرده، کار مردم را راه بیندازند تا موضوع عملی شدن استعفای ایشان محقق شود”.
حدادعادل همچنین دادن هرگونه وعده به مرتضوی را انکار کرده و نوشته است: “بعد از آنکه پیشنهاد بنده را پذیرفتند و قول دادند که استعفا کنند و متن استعفای خود را هم نوشتند، به بنده گفتند حال که من تصمیم به استعفا گرفتهام مایلم به قوه قضائیه برگردم و چون در حال حاضر در حالت «تعلیق» قرار دارم، مایلم هر چه زودتر محاکمه شوم و از حال تعلیق و بلاتکلیفی خارج شوم و بتوانم بعد از صدور حکم دادگاه، به قوه قضائیه بازگردم. اینجانب به ایشان قول دادم که برای تأمین مقصود ایشان که تسریع در رسیدگی و محاکمه بود، اقدام کنم و متعاقب آن جلسه تقاضای ایشان را، که معقول و منطقی میدانستم به اطلاع ریاست محترم قوه قضائیه رساندم”.
مرتضوی در جوابیه خود به ایسنا٬ نوشته بود که حداد عادل “قولهایی” به وی داده که اگر چه او نمیتواند آنها را اعلام کند٬ اما تاکنون عملی نشدهاند.
پیش از این با ابقای سعید مرتضوی در جایگاه رئیس سازمان تأمین اجتماعی، علیرضا زاکانی٬ نماینده اصولگرای منتقد احمدینژاد، از جزییات “قول شرف مرتضوی” پرده برداشت و به بیان ماجرای وعده وی برای کنار رفتن از سازمان تامین اجتماعی پرداخت.
زاکانی گفته بود که پس از انتصاب مرتضوی، مسعودی، معاون پارلمانی تامین اجتماعی به توکلی برای “حکمیت” پیشنهاد داد: “مرتضوی گفته اگر زاکانی بیاید و یکی از ادعاهایی که علیه من دارد را ثابت کند من کنار می روم. گفتند شما قبول می کنید؟ گفتم بله از خدای من است که بیایم چون اسناد من کاملا مستدل و قابل ارائه است. گفتند آقای توکلی آدم دینداری است و اگر ایشان حاضر شوند دین شان را بفروشند و برخلاف حق حکم دهند حتما ارزش دین ایشان بیشتر از تامین اجتماعی است و من تامین اجتماعی را رها خواهم کرد. آقای توکلی گفتند آیا شما قبول دارید من بین شما با توجه به اسناد آقای زاکانی و دفاعیات شما قضاوت کنم؟ مرتضوی گفت من قبول دارم. این صحبت را هم آقای اشتهاردی به من گفته بود که آقای مرتضوی در جمع معاونین سازمان هم گفته که اگر یک نفر بین ما حکم بشود و حکم به نفع زاکانی بدهد من کنار می روم. خب جلسه برگزار شد. جلسه اول بیش از 3 ساعت طول کشید و در آن جلسه وقت جلسه دوم برگزار شد”.
نمایندگان مجلس هشتم پس از اعلام انتصاب سعید مرتضوی به سمت مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی٬ اعلام کرده بودند که در صورت عدم استعفا یا برکناری وی٬ وزیر کار را استیضاح خواهند کرد. گرچه وزیر کار اعلام کرد که مرتضوی از سوی احمدینژاد منصوب شده و او باید حکم برکناری وی را امضا کند. این مساله باعث شد که نمایندگان طرح استیضاح وزیر را به مجلس بیاورند٬ اما این استیضاح پس از سخنان غلامعلی حدادعادل و احمد توکلی، که سعید مرتضوی به آنها قول داده بود از سمت خود استعفا دهد٬ منتفی شد. آن زمان برخی چون الیاس نادران و محمد دهقان نیز تهدید کرده بودند که در جلسه استیضاح به بیان ناگفتههایی از پرونده مرتضوی خواهند پرداخت که با افشای آنها، وی قادر به ادامه کار نخواهد بود.
بر اساس اخبار سایت های خبری مرتضوی در جلسات خصوصی با نمایندگان مجلس اعلام کرده در جریان پرونده کهریزک مقصر نبوده است. او صورتجلسه شورای عالی امنیت ملی را به نمایندگان نشان داده که براساس آن سردار نجات دستور انتقال بازداشتشدگان روز 18 تیر به کهریزک را داده است. نجات از اعضای شورای عالی امنیت ملی و رییس سابق سپاه ولیامر ـ– تیم حفاظتی رهبر جمهوریاسلامی ـ– است. اما علاءالدین بروجردی، رییس کمیسیون امنیت ملی مجلس حاضر به تایید یا تکذیب این خبر نشده و تنها گفته است که از این مساله خبر ندارد.
ایرنا همان زمان نوشته بود که احمدی نژاد “در آستانه ورود به صحن علنی” توسط محمدحسن ابوترابی، نایب رئیس مجلس از خارج شدن طرح استیضاح از دستور کار مجلس مطلع شد. احمدینژاد با تأکید بر آمادگی خود برای حضور در مجلس و دفاع از وزیر کار، “سه بار تصریح کرد که دولت هیچ تعهدی در این خصوص[برکناری مرتضوی] نداده است”.
پیش از میانجی گری حدادعادل، سعید مرتضوی پذیرفته بود که احمد توکلی، رییس مرکز پژوهش های مجلس، در زمینه ماندن یا رفتن وی حکمیت کند.
توکلی با اشاره به اسناد ارائه شده توسط علیرضا زاکانی درباره اتهام ها علیه سعید مرتضوی گفته بود: “بعد از دقت در بررسی اسنادی که طرف مورد نظر ارائه داد، رای من به کناره گیری آقای مرتضوی اعلام شد و البته من هیچ مصاحبه ای در این رابطه نداشتم تا فرایند مذکور به نتیجه برسد و کناره گیری آقای مرتضوی محقق شود”. به گفته وی، سعید مرتضوی “قول شرف داده است تا به سازمان تامین اجتماعی باز نگردد.”
اما ایرنا به نقل از سعید مرتضوی دیدار با احمد توکلی را تکذیب کرد: “در پنج روز گذشته توکلی با بنده دیداری نداشته است و من هم با وی دیدار نکرده ام”. وی با بیان اینکه “قویا تکذیب می کنم که بین ما دیداری انجام شده است”، افزوده بود: “بنده تلاش کردم دروغگویی ها خاتمه یابد ولی ظاهرا با وجود این تلاش ها این هدف محقق نشد”.
مرتضوی در جوابیه اخیر خود بحث قول به حدادعادل را نیز تکذیب کرده است. وی با اشاره به نامه غلامعلی حداد عادل خطاب به نمایندگان گفته که در آن نامه “هیچگونه قولی به میان نیامده”٬ ضمن آنکه حداد عادل “قولهایی” به وی داده که اگر چه او نمیتواند آنها را اعلام کند٬ اما تاکنون عملی نشدهاند: “آقای حداد عادل توقع ترک پست و خدمت از اینجانب نداشته و ندارند و تدبیر ایشان این بود که به گونهای اقدام شود که موجب تحریک برخی نمایندگان نشود”.
مرتضوی پیش از این نیز توافق با حدادعادل را تکذیب کرده بود؛ مسالهای که همان زمان در مجلس توسط زاکانی مطرح شد: “من زنگ زدم به آقای حداد که در جلسه کمیسیون مجمع تشخیص بودند. ما رفتیم دفتر ایشان و گزارشی دادم و درخواست آقای مرتضوی را هم مطرح کردم. آقای مرتضوی هم صحبت های خودش را بیان کرد. آقای حداد هم صحبت هایی کردند و جمعبندی ایشان این بود که به آقای مرتضوی گفتند به مصلحت کشور است که شما نباشید و استعفا بدهید. ایشان گفت چشم و با طیب خاطر رفت در اتاق مجاور نشست استعفایش را نوشت و آمد استعفایش را برای ما قرائت کرد و دو سه کلمه آن را جلوی ما بالا و پایین کرد. بعد هم گفت من می روم با وزیر جلسه می گذارم و یک نسخه از استعفا را هم به رئیس جمهور می دهم. خیلی محکم هم دست دادند و رفتند و گفتند اگر آنها هم استیضاح را قبول نکنند من سرکار برنمیگردم”.
حداد پیش از این درباره دیدارش با مرتضوی گفته بود: “نظر مشورتی بنده را درباره این موضوع جویا شدند”.
وی افزوده که “با توجه به ضرورت همکاری و همدلی میان مجلس و دولت و با تاکید بر بیانات رهبر انقلاب اسلامی” به مرتضوی پیشنهاد کرده است که از ریاست سازمان تامین اجتماعی استعفا دهد.
حداد عادل گفته بود: “جناب آقای مرتضوی نیز با قبول مصلحت اندیشی پیشنهاد این جانب را پذیرفتند و آمادگی خود را برای استعفا هم در آن جلسه و هم در تماس مکرر تلفنی بعدی اعلام کردند”.
اما علی مطهری خبر داد که استعفای مرتضوی تنها نصف روز دوام داشته و او مجددا به سر کار خود بازگشته است.
او درباره استعفای مرتضوی و منتفی شدن طرح استیضاح گفته بود: “دوستان ما باید زمانی استیضاح را منتفی می کردند که آقای مرتضوی خودش استعفا و وزیر رسما استعفای او را می پذیرفت نه اینکه به صرف اعلام آمادگی آقای مرتضوی برای استعفا، آن هم به گفته شخص ثالث یعنی آقای حداد، استیضاح را منتفی کنند تا هم سرخودشان کلاه برود و هم جایگاه مجلس تنزل پیدا کند.”
به نظر او حتی وزیر کار هم در پذیرفتن این استعفا نمی توانسته نقشی داشته باشد، “زیرا در دولت آقای احمدی نژاد، وزیران کاره ای نیستند و خود آقای احمدی نژاد تصمیم گیر است و روشن است که ایشان هیچ گاه از راهی که رفته، هر چند اشتباه باشد، بر نمی گردد”.