لورنتزو کرمونزی
در مسجد قدیمی با گنبد طلایی و ضریح نقره ای اش که حرم عبدالعظیم یکی از امامزاده های شیعه را در بر گرفته است، ملاها از مومنان می خواهند که رای بدهند:« رفتن به پای صندوق های رای یک وظیفه شرعی است و ما را در برابر دشمنان خارجی متحد می کند» این ها توضیحات شهاب الدین عظیمی است که روی یکی از فرش های بزرگ حرم نشسته است. وی که در یکی از مدرسه های حوزه قم درس خوانده است و تنها 38 سال داشت که از او خواسته شد در یکی از مهم ترین حرم های پایتخت به منبر برود. صحبت های او تکرار حرف هایی بود که دو روز قبل آیت الله خامنه ای، رهبر ایران، گفته بود. با شنیدن صحبت های او براحتی قابل پیش بینی بود که نهمین انتخابات مجلس بعد از انقلاب سال 1979 در ایران چه مفهمومی دارد: برخورد مستقیم بین خامنه ای و محمود احمدی نژاد. یک نبرد واقعی دردرون اردوگاه مذهبی ها در نبود اصلاح طلبان. گروه از ملاهای سی ساله، می گویند: “زمان آن رسیده است که رئیس جمهور عزل شود. خامنه ای بزودی کاندیدای بهتری برای انتخابات سال 2013 انتخاب خواهد کرد”. مسلم است که مردم مومن قبلا انتخابشان را کرده اند: آنها با خواست خامنه ای همراه می شوند. بنابر این عروسک خامنه ای که از سال 2005 رئیس جمهور است و از آن زمان بدل به پرچم جنگ با غرب و برنامه اتمی شده است دورانش به پایان خود نزدیک می شود. نکته متناقض این است که در آینده همین احمدی نژد ممکن است در میان “شیاطین” اصلاح طلب برای مقابله با خشکه مذهبی های پیروز انتخابات،علیه خامنه ای، به دنبال متحد بگردد.
به همین دلیل کافی است که چند قدم از مسجد دور شویم و وارد بازار قدیمی بشویم و دریابیم که فضا به شدت تغییر کرده است. امیر بازاری که تا همین چند ماه پیش تشک تولید می کرد، اما امروز مجبور شده است که مغازه اش را تعطیل کند و در مغازه عطاری برادرش کار کند. او می گوید: “من قطعا رای نمی دهم. این کار چه فایده ای دارد؟ در سال 2009 دولت و نهاد های حکومتی خواست مردم را در نظر نگرفتند. از آن زمان به بعد فقیر شدیم. آنها با برنامه های اتمی شان با جهان در افتاده اند و اهمیتی به رای ما نداده اد و هر کس که اعتراض کند را به زندان می اندازند و ما مردم عادی هستیم که بهای آن را می پردازیم.” او که نمی خواست نام واقعی اش را فاش کند، گفت: “زندان اوین از مخالفان پر شده است.” با این حال شگفت انگیز بود که وی و بسیاری از مردم پیرو جوان با وجود مترجم- راهنمایی که از طرف حکومت همواره گروه را همراهی می کند، بطور علنی ابراز نارضایتی می کردند. این وضع در میان بازاریان، در قلب تهران نیز تکرار شد. در یک مورد دو بازاری عصبانی مترجم را به باد ناسزا گرفتند: “مقصر شما هستید که آزادی وجود ندارد! میر حسین موسوی و مهدی کروبی را که ما به آنها رای داده بودیم در خانه هایشان زندانی کرده اید. دوستان مبارز آنها در لیست کاندیداها نیستند. اگر غرب به ما کمک کند، تغییراتی بوجود خواهد آمد.” آنها با مشت های گره کرده و با عصبانیت زیاد درباره رهبران جنبش سبز که در سال 2009 سرکوب شدند و از فوریه سال 2011 در حصر خانگی هستند، حرف می زدند.
این جو درمیان دانشجویان پایتخت که سه سال پیش توسط بسیجی ها، باطوم خوردند و دستگیر شدند و برخی از آنان کشته شدند، به مراتب شدیدتر بود. گروهی از دانشجویان پزشکی که تنها نگرانی شان گرفتن بورس تحصیلی برای رفتن به خارج از کشور بود، گفتند: “رای بدهیم؟ مسلما نه. حتی حرفش را هم نمی زنیم.” یک دانشجوی دکترا در رشته جامعه شناسی در لندن که موضوع دکترایش تفاوت میان عادت های جنسی بین دو نسل ایرانیان که یکی در سال 1979 بیست ساله بوده و دیگری در سال 2009 بیست ساله بوده، چنین پیش بینی می کند: “حکومت از قبل تصمیمش را برای انتخاب 290 نماینده مجلس گرفته است. بزودی از طریق رسانه ها اعلام می کنند که بین 50 تا 70 درصد واجدین شرایط رای داده اندو من می گویم که این رقم از 25 درصد تجاوز نمی کند. اما در واقع کسی نمی تواند پیش بینی کند. چه کسی می تواند جلوی تقلب را بگیرد؟ در واقع کشور به دو نیمه مذهبی و لائیک تقسیم شده است. اما روز رای گیری نبرد بین دو جبهه مذهبی ها اتفاق می افتد. رویارویی واقعی وجود ندارد. مخالفان می ترسند. آنها نمی خواهند به خیابان ها بازگردند و بهار عرب هم مضطربشان کرده است.”
ناظر انتخابات وزارت کشور است و خامنه ای موفق شده است 3440 کاندیدایی که “مناسب” تشخیص داده است وارد انتخاباتی کند که بدون هیچ ناظر بین المللی برگزار می شود. میزان مشارکت در شهر های بزرگ بالاتر است. با اینحال شهرستان ها، روستا ها و شهرک های کوچک به نمایندگان مذهبی رای می دهند. تنها نقطه مشترک مبارزه با مشکلات اقتصادی است. در ماه های گذشته، ارزش ریال در مقابل دلاربه شدت کاهش داشته ونرخ بیکاری به 40 درصد رسیده است. عواقب تحریم ها هم که به نظر می رسد افزایش داشته است.
کوریره دلاسرا، 2 مارس
