چهره دیگری از اوباما

نویسنده

obama719.jpg

دنیلا پلتکا ‏

سناتور اوباما درکنفرانس سالانه کمیته روابط عمومی آمریکا و اسرائیل (آیپاک)سخنرانی ‏کرد و این جایی بود که او برای آشنا شدن با مردم در ماه های آینده دست به حرکات ماهرانه ‏ای زده و چهره ای دیگررا به نمایش بگذارد. این یک چرخش آشکار به راست است تا وی ‏بتواند برگزیدگان حوزه دموکراتیک را از خود راضی کند.‏

داستان از نه ماه پیش و با بحث در باره آنچه اصلاحیه کایل- لیبرمن خوانده می شود شروع ‏شد. این دو خواهان اقدامات تنبیهی علیه سپاه پاسداران انقلاب و تعیین آن به عنوان سازمان ‏تروریستی خارجی و اطلاق نام تروریست جهانی برای آن شدند. ‏

این عناوین از حد کلمات فراتر می روند: برگزیدن نام سازمان تروریستی برای سپاه ‏پاسداران، این گروه را در معرض تحریم های سختی قرار می دهد وامکان بهره برداری آن ‏را از سیستم مالی جهانی محدود می سازد.‏

اولین دستمایه اصلاحیه کایل- لیبرمن بر شواهد و مدارک فزاینده ای استوار بود که از سوی ‏ژنرال دیوید پتراوس و رایان کروکر مبنی بر نقش سپاه در تامین مالی، آموزش، تسلیح و ‏هدایت تندروها در عراق و عوامل مسئول در کشتار صدها تن از سربازان و شهروندان ‏عراقی و آمریکایی ارائه شده بودند. ‏

واضح است که این تمام مساله در مورد نفوذسپاه پاسداران نیست. این گروه در عین حال به ‏عنوان پشتیبان تروریسم (واقعیتی که حتی سناتور اوباما بر آن صحه گذاشت)، آموزش، تامین ‏مالی و تسلیح حزب الله، حماس، جهاد اسلامی فلسطین و به تازگی طالبان نیز به حساب می ‏آید. سپاه پاسداران در داخل کشوربا تسخیر 9 صندلی از 21 صندلی کابینه، چهره قالبی در ‏دولت احمدی نژاد دارد؛ کابینه ای که شامل اعضای فعلی و قدیمی این سازمان می شوند. سپاه ‏همچنین بازیگر اصلی اقتصاد مشروع و نامشروع ایران محسوب می شود و بخش های ‏افتصادی مهمی نظیر ساخت و ساز را در اختیار دارد. ‏

لازم به ذکر نیست که اصلاحیه کایل- لیبرمن با 76 رای موافق در برابر 22 رای مخالف از ‏حمایت گسترده سنای آمریکا برخورداراست. سناتور هیلاری کلینتون و سناتور هری رید -‏رهبر اکثریت سنا-، سناتور چاک اسکامر و سناتور دیک دوربین همگی به آن رای مثبت ‏دادند. ‏

با اینحال، سناتور اوباما جزو آن عده بود که به این اصلاحیه رای منفی داد و خشم جناح چپ ‏را در تمام وبلاگ ها بر انگیخت. از دید این وبلاگ ها اصلاحیه کایل- لیبرمن،چیزی جز ‏اعلان یک جنگ خزنده نبود.‏

بر اساس یکی از ماده های تهاجمی این اصلاحیه (که از دید سنا الزام آور هم نیست) حضور ‏نظامی ایالات متحده در عراق «اثرات درازمدت حیاتی بر خلیج فارس به همراه خواهد ‏داشت.» این نه آنچنان که وب سایت اوباما به نادرستی نوشته لزوماً به معنی «استفاده نظامی ‏از حضور آمریکا در عراق برای رویارویی با تهدید ایران» است، و نه آنطور است که ‏سناتور اوباما می گوید: “ما باید به حضورمان در عراق ادامه دهیم تا بتوانیم با تهدید ایران ‏مقابله کنیم.» ‏

این اصلاحیه برای بسیاری از افراد، از جمله دوربین- سناتور ایلینوی و یکی از پشتیبانان ‏اصلی اوباما- قابل درک نبوده است. او گفته بود: «به ندرت پیش می آید من و باراک در ‏مورد مسائلی از این دست اختلاف نظر داشته باشیم. من هم مانند باراک اوباما از این دولت و ‏اینکه آنها با قدرتی که در اختیار دارند چه خواهند کرد، نگران هستم. اما من در عین حال فکر ‏نمی کنم این اصلاحیه برای انجام هر کاری به آنها چراغ سبز نشان دهد.» ‏

با این حال، سناتور اوباما که از این مخالفت به عنوان یک موضع کلیدی در رقابت با کلینتون ‏استفاده می کرد، نه ماه بعدی را به سخنان ضد جنگ و موضع شجاعانه خود برای شنوندگان ‏سپری نمود. ‏

سناتور اوباما در مناظرات و سخنرانی های بعدی اش نیز به حملات خود ادامه داد. او در وب ‏سایتش، تنها به ذکر سه نمونه درباره سیاست خود در قبال ایران اکتفا می کند: یکی از آنها هم ‏مخالفت با کایل-لیبرمن است. ‏

گروه اوباما در پاسخ به انتقادات مک کین –نامزد جمهوری خواهان در انتخابات ریاست ‏جمهوری- به سیاست اوباما در قبال ایران، ناگهان متوجه شدند اوباما علیرغم تمرکز نه ماهه ‏بر مخالفت با کایل- لیبرمن، «مدام از سپاه پاسداران به عنوان گروهی یاد کرده که می تواند به ‏عنوان یک سازمان تروریستی خوانده شود.»‏

اوباما اخیرا با روشی مشابه سعی کرد مساله گفتگوی مستقیم با محمود احمدی نژاد- رئیس ‏جمهور ایران- را هم تا حدی رفع و رجوع کند. در جولای سال گذشته و در جریان مناظره ‏دموکرات ها، از او درباره تمایلش برای اینکه «شخصاً با رهبران ایران، کره شمالی، سوریه ‏و سایر کشورهای متخاصم بدون هیچ پیش شرطی دیدار کند» سئوال کردند و او پاسخ داده ‏بود: «دیدار می کنم.» و سپس ادامه داده بود «مایه شرمساری است که تا حالا با آنها حرف ‏نزده ایم.»‏

سناتور اوباما ده ماه بعد با تاکید گفت: «من نگفتم بدون پیش شرط ملاقات می کنم.» درست ‏است او نگفت بدون پیش شرط، بلکه گفت پیش شرطی ندارم! درست مثل اینکه اوبا اطلاق ‏نام تروریست به سپاه پاسداران مخالفتی نداشت امابا اصلاحیه کایل-لیبرمن مخالف بود و این ‏چیزی است که او برای رسیدن به میز ریاست جمهوری از خود نشان داده است. ‏

منصفانه نیست بگوییم سناتور اوباما قبل از پشتیبانی از تروریست خواندن سپاه پاسداران، با ‏آن مخالفت کرده است. به هر حال تغییر مواضع این نامزد در مذاکره رو در رو با رهبران ‏کشورهای تروریست، شنوندگان سخنان او را به این فکر فرو می برد که آیا اوباما از موضع ‏مخالف «لیبرمن-کایل» به یک طرفدار این موضع ونامیده شدن سپاه به عنوان تروریست تبدیل ‏شده است؟ آیا این همان تغییری است که قرار است شنوندگان اوباما باور کنند؟‏


منبع: ویکلی استاندارد- 4 ژوئن ‏