دنیلا پلتکا
سناتور اوباما درکنفرانس سالانه کمیته روابط عمومی آمریکا و اسرائیل (آیپاک)سخنرانی کرد و این جایی بود که او برای آشنا شدن با مردم در ماه های آینده دست به حرکات ماهرانه ای زده و چهره ای دیگررا به نمایش بگذارد. این یک چرخش آشکار به راست است تا وی بتواند برگزیدگان حوزه دموکراتیک را از خود راضی کند.
داستان از نه ماه پیش و با بحث در باره آنچه اصلاحیه کایل- لیبرمن خوانده می شود شروع شد. این دو خواهان اقدامات تنبیهی علیه سپاه پاسداران انقلاب و تعیین آن به عنوان سازمان تروریستی خارجی و اطلاق نام تروریست جهانی برای آن شدند.
این عناوین از حد کلمات فراتر می روند: برگزیدن نام سازمان تروریستی برای سپاه پاسداران، این گروه را در معرض تحریم های سختی قرار می دهد وامکان بهره برداری آن را از سیستم مالی جهانی محدود می سازد.
اولین دستمایه اصلاحیه کایل- لیبرمن بر شواهد و مدارک فزاینده ای استوار بود که از سوی ژنرال دیوید پتراوس و رایان کروکر مبنی بر نقش سپاه در تامین مالی، آموزش، تسلیح و هدایت تندروها در عراق و عوامل مسئول در کشتار صدها تن از سربازان و شهروندان عراقی و آمریکایی ارائه شده بودند.
واضح است که این تمام مساله در مورد نفوذسپاه پاسداران نیست. این گروه در عین حال به عنوان پشتیبان تروریسم (واقعیتی که حتی سناتور اوباما بر آن صحه گذاشت)، آموزش، تامین مالی و تسلیح حزب الله، حماس، جهاد اسلامی فلسطین و به تازگی طالبان نیز به حساب می آید. سپاه پاسداران در داخل کشوربا تسخیر 9 صندلی از 21 صندلی کابینه، چهره قالبی در دولت احمدی نژاد دارد؛ کابینه ای که شامل اعضای فعلی و قدیمی این سازمان می شوند. سپاه همچنین بازیگر اصلی اقتصاد مشروع و نامشروع ایران محسوب می شود و بخش های افتصادی مهمی نظیر ساخت و ساز را در اختیار دارد.
لازم به ذکر نیست که اصلاحیه کایل- لیبرمن با 76 رای موافق در برابر 22 رای مخالف از حمایت گسترده سنای آمریکا برخورداراست. سناتور هیلاری کلینتون و سناتور هری رید -رهبر اکثریت سنا-، سناتور چاک اسکامر و سناتور دیک دوربین همگی به آن رای مثبت دادند.
با اینحال، سناتور اوباما جزو آن عده بود که به این اصلاحیه رای منفی داد و خشم جناح چپ را در تمام وبلاگ ها بر انگیخت. از دید این وبلاگ ها اصلاحیه کایل- لیبرمن،چیزی جز اعلان یک جنگ خزنده نبود.
بر اساس یکی از ماده های تهاجمی این اصلاحیه (که از دید سنا الزام آور هم نیست) حضور نظامی ایالات متحده در عراق «اثرات درازمدت حیاتی بر خلیج فارس به همراه خواهد داشت.» این نه آنچنان که وب سایت اوباما به نادرستی نوشته لزوماً به معنی «استفاده نظامی از حضور آمریکا در عراق برای رویارویی با تهدید ایران» است، و نه آنطور است که سناتور اوباما می گوید: “ما باید به حضورمان در عراق ادامه دهیم تا بتوانیم با تهدید ایران مقابله کنیم.»
این اصلاحیه برای بسیاری از افراد، از جمله دوربین- سناتور ایلینوی و یکی از پشتیبانان اصلی اوباما- قابل درک نبوده است. او گفته بود: «به ندرت پیش می آید من و باراک در مورد مسائلی از این دست اختلاف نظر داشته باشیم. من هم مانند باراک اوباما از این دولت و اینکه آنها با قدرتی که در اختیار دارند چه خواهند کرد، نگران هستم. اما من در عین حال فکر نمی کنم این اصلاحیه برای انجام هر کاری به آنها چراغ سبز نشان دهد.»
با این حال، سناتور اوباما که از این مخالفت به عنوان یک موضع کلیدی در رقابت با کلینتون استفاده می کرد، نه ماه بعدی را به سخنان ضد جنگ و موضع شجاعانه خود برای شنوندگان سپری نمود.
سناتور اوباما در مناظرات و سخنرانی های بعدی اش نیز به حملات خود ادامه داد. او در وب سایتش، تنها به ذکر سه نمونه درباره سیاست خود در قبال ایران اکتفا می کند: یکی از آنها هم مخالفت با کایل-لیبرمن است.
گروه اوباما در پاسخ به انتقادات مک کین –نامزد جمهوری خواهان در انتخابات ریاست جمهوری- به سیاست اوباما در قبال ایران، ناگهان متوجه شدند اوباما علیرغم تمرکز نه ماهه بر مخالفت با کایل- لیبرمن، «مدام از سپاه پاسداران به عنوان گروهی یاد کرده که می تواند به عنوان یک سازمان تروریستی خوانده شود.»
اوباما اخیرا با روشی مشابه سعی کرد مساله گفتگوی مستقیم با محمود احمدی نژاد- رئیس جمهور ایران- را هم تا حدی رفع و رجوع کند. در جولای سال گذشته و در جریان مناظره دموکرات ها، از او درباره تمایلش برای اینکه «شخصاً با رهبران ایران، کره شمالی، سوریه و سایر کشورهای متخاصم بدون هیچ پیش شرطی دیدار کند» سئوال کردند و او پاسخ داده بود: «دیدار می کنم.» و سپس ادامه داده بود «مایه شرمساری است که تا حالا با آنها حرف نزده ایم.»
سناتور اوباما ده ماه بعد با تاکید گفت: «من نگفتم بدون پیش شرط ملاقات می کنم.» درست است او نگفت بدون پیش شرط، بلکه گفت پیش شرطی ندارم! درست مثل اینکه اوبا اطلاق نام تروریست به سپاه پاسداران مخالفتی نداشت امابا اصلاحیه کایل-لیبرمن مخالف بود و این چیزی است که او برای رسیدن به میز ریاست جمهوری از خود نشان داده است.
منصفانه نیست بگوییم سناتور اوباما قبل از پشتیبانی از تروریست خواندن سپاه پاسداران، با آن مخالفت کرده است. به هر حال تغییر مواضع این نامزد در مذاکره رو در رو با رهبران کشورهای تروریست، شنوندگان سخنان او را به این فکر فرو می برد که آیا اوباما از موضع مخالف «لیبرمن-کایل» به یک طرفدار این موضع ونامیده شدن سپاه به عنوان تروریست تبدیل شده است؟ آیا این همان تغییری است که قرار است شنوندگان اوباما باور کنند؟
منبع: ویکلی استاندارد- 4 ژوئن