حملات تریبونهای محافظه کار به شیخالاسلام مولوی عبدالحمید، رهبر مذهبی اهل سنت سیستان و بلوچستان همچنان ادامه دارد. پنجم اردیبهشت خبر ترور یکی از کارمندان ثبت احول در شهرستان سرباز منتشر شد. روز بعد روزنامه وطن امروز در خبری با عنوان “ترور در قلب سرباز” آورده بود: “اینبار دیگر خبری از گروگانگیری نیست تا عبدالحمید وارد شود و ارتباطات خود با تروریستهای تکفیری را نشان دهد. اینبار تروریستهای وحشی در کلات سرباز با خیالی آسوده به اداره ثبتاحوال رفتند و پنج گلوله در سینه یکی از کارمندان این اداره خالی کردند.” این روزنامه اضافه کرده بود: “درحالی که مطالبه عمومی از دولت رایزنی با پاکستان برای برخورد با اشرار و تروریستهاست، عبدالحمید که رسانههای مخالف نظام طی چند هفته اخیر تلاش زیادی برای برجستهکردن چهره وی داشتهاند، معتقد است پاکستان نمیتواند بهصورت جدی با این گروهها مقابله کند. وی در پاسخ به این سوال که آیا روابط نزدیک ایران و پاکستان میتواند موجب مهار تروریستهای باقیمانده از ریگی شود، پاسخ داد: خیر! من گمان نمیکنم. نه افغانستان و نه پاکستان هیچکدام از چنین توانایی برخوردار نیستند.” نویسنده گزارش تاکید داشت: “این اظهارات این گمانه را مطرح میکند که برخی تلاش میکنند یک نقش رابط و واسطه میان خود و تروریستهای وابسته به عربستان سعودی تعریف کرده و از این طریق برای خود ایجاد وجهه کرده و اهداف و مطالبات خود را در استان محقق کنند. البته در ماجرای آزادی گروگانها نیز برخی تحلیلگران معتقد بودند نوعی همپوشانی و همافزایی در اقدام تروریستها و نقش واسطهها وجود داشته است.”
هفتم اردیبهشت روزنامه جمهوری اسلامی در ستون جهت اطلاع خود با اشاره به این ترور آورده بود: “این اقدامات تروریستی موجب شد تا چند تن از ائمه جمعه اهل سنت سیستان و بلوچستان در خطبههای نماز جمعه گذشته با ابراز انزجار، از این رفتارهای ددمنشانه، خواستار همکاری مردم برای شناسایی و معرفی تروریستها شوند. اما سؤال اصلی اینست که امام جمعه اهل سنت زاهدان چرا از نفوذ خود برای جلوگیری از این جنایات استفاده نمیکند؟ “
سایت مشرق نیوز هم در گزارشی با عنوان “ چه کسی به تروریستهای تکفیری گِرا میدهد؟” آورده بود: “عبدالحمید در ظاهر تروریستها را محکوم میکند ولی بهگونهای سخن میراند که مستمع او قانع میشود که کار تروریستها چندان هم بد نبوده است.در حالی که تاکنون بسیاری از رسانههای ضدانقلاب و ضد ایرانی و حتی “احمد شهید” گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران تاکنون با استناد به سخنان عبدالحمید، وجهه جمهوری اسلامی را تخریب کردهاند بسیاری از تروریستهای وهابی نیز در جنوب شرق برای توجیهه برخی جنایات خود در رسانههایشان اظهارات عبدالحمید را برجسته میکنند.”
از طرفی دیگر، سایت راستگرای “نماینده”، در گزارشی درباره گروه جیش العدل نوشته بود: “در جریان مذاکرات، مولوی عبدالحمید با جیش الظلم، از طرف جمهوری اسلامی و بدون هماهنگی با نهادهای امنیتی، وعده پرداخت ده میلیارد ریال پول به تروریستهای گروهک جیش العدل داده بود و طریقه انتقال را از طریق یکی از بانکهای درجه سه شارجه ذکر کرده بود. در جریان این مذاکرات، گروهک تروریستی جیش الظلم مبلغ درخواستی خود را ۵۰ میلیارد ریال اعلام کرده بود.البته برخی منابع نیز از پرداخت بیست میلیارد ریال به این گروهک تروریستی خبر می دهند.”
این ادعا در حالی مطرح می شد که پیش از آن مولوی عبدالحمید هرگونه پرداخت پول یا واگذاری امتیاز در برابر آزادی سربازهان گروگان گرفته شده را تکذیب کرده بود.
فشار محافل تندرو ایران به مولوی عبدالحمید چنان زیاد بود که چندی پیش و در جریان سفر حسن روحانی به سیستان بلوچستان سخنرانی برنامه ریزی شده او لغو شد. خبرگزاری فارس وابسته به سپاه پاسداران، با انتشار خبری در این مورد نوشته بود: “پیش از این به اصرار استاندار بنا بود تا مولوی عبدالحمید پیش از سخنرانی رئیسجمهور در ورزشگاه زاهدان سخنرانی داشته باشد که این برنامه لغو و تنها استاندار سیستان و بلوچستان و نماینده ولیفقیه در استان در این مراسم سخنرانی خواهند کرد.”
چند روز بعد خبرگزاری ایسنا در خبری با عنوان “چرا مولوی عبدالحمید در ورزشگاه زاهدان سخنرانی نکرد؟” از قول حجتالاسلام عباسعلی سلیمانی نماینده آیت الله خامنه ای در سیستان و بلوچستان نوشت: “گفته شده است که من به استاندار سفارش کرده ام که مانع سخنرانی مولوی عبدالحمید در مراسم سخنرانی رئیسجمهور در ورزشگاه ۱۷ شهریور شود در حالی که اصلا اینطور نبوده است و من با استاندار چنین چیزی را مطرح نکردهام.”
نقش پر رنگ مولوی عبدالحمید در آزادی سربازان گروگان گرفته شده، خشم محافل امنیتی-نظامی را به دنبال داشت. همزمان با افزایش توجه افکار عمومی به او، رسانه های وابسته به محافل تندرو امنیتی فشار بر مولوی عبدالحمید را افزایش دادند.
روز اول اردیبهشت ماه، سایت امنیتی “ایران هسته ای”، در گزارشی با عنوان “جزئیاتی جدید از محتوای مذاکرات گروه غیر رسمی مذاکره کننده با گروهک جیش العدل” نوشت: “بخشی از این گفتگوها به برخی بررسی اهداف جیش العدل و مولوی عبدالحمید و شیوه های رسیدن به این اهداف میان دو طرف اختصاص داشته است. عبدالرئوف ریگی در این مذاکرات ضمن مشترک خواندن برخی اهداف، شیوه مولوی عبدالحمید را شیوه ای شکست خورده می داند. وی در ادامه به یک نکته مهم اطلاعاتی اشاره می کند و تاکید می کند در صورت فراهم شدن زمینه های خاص فعالیت مذهبی و سیاسی حاضر به گذاشتن اسلحه و فعالیت مسالمت آمیز است. نکته قابل در این باره این است که ظاهرا نمایندگان مولوی عبدالحمید نسبت به فراهم شدن بخشی از آن شرایط خاص از طرف دولت وعده هایی به وی داده اند.” نویسنده گزارش اضافه کرده بود: “یکی از نقاط و اهداف مشترک دو طرف در این باره داشتن یک مکان تبلیغی و فرهنگی در تهران بوده که عبدالرئوف آن را حیاتی می داند. در این دیدار نمایندگان مولوی عبدالحمید به عبدالرئوف می گویند که دولت جدید برای دادن مکان فرهنگی مذهبی به ما در تهران مشکلی ندارد ولی برخی جریانات تندرو مخالف هستند.”
نویسنده این گزارش توضیح نمی داد که اگر رفتار گروه مسلح جیش العدل تنها با “زمینه های خاص فعالیت مذهبی و سیاسی” به رفتار مسالمت آمیز تبدیل می شود و “داشتن یک مکان تبلیغی و فرهنگی در تهران” یکی از این زمینه هاست، چرا چنین چیزی تاکنون فراهم نشده است.