بزرگترین مشکل این است که گاهی اوقات آدمها تصمیم دارند کارهایی بکنند، و موفق می شوند آن کارها را بکنند یا موفق نمی شوند. مشکل اینجاست که گاهی اوقات آدمها همینطوری یک چیزی می گویند، همینطوری کاری را شروع می کنند و همینطوری کاری را رها می کنند. اول همه احساس می کنیم جدی است، بعد شک می کنیم، بعد فکر می کنیم دارند شوخی می کنند و بعد می بینیم انگار مدتهاست همه دارند شوخی می کنند و هیچ کس روش نمی شود که بگوید ما چهار سال است داریم بازی می کنیم.
به همین دلیل من سعی می کنم تعدادی از شاهکارهای بزرگی که دولت نهم انجام داد و معمولا یکی از آنها برای سقوط هر دولت یا حکومتی کافی است، برایتان بازگو کنم.
فساد: دولت تمام عوامل فساد را از ادارات بیرون کرد، فساد اداری دو برابر افزایش یافت.
هدف: دولت نهم 12 هدف اصلی داشت که به هیچکدام از آنها نرسید.
پیش بینی: رئیس جمهور پیش بینی کرد نفت زیر صد دلار نمی آید، دلار سقوط می کند، تورم تک رقمی می شود و اوباما رئیس جمهور آمریکا نخواهد شد، او تنها سیاستمدار ایرانی است که تمام پیش بینی هایش غلط بوده است.
انرژی: در شرایطی که قیمت نفت بالای صد دلار بود، در عرض یک ماه 900 نفر بخاطر نداشتن نفت و گاز و برق از سرما مردند.
پورنوگرافی: یک و نیم میلیون زن و دختر و پسر بوسیله پلیس مورد اخطار اخلاقی یا بازداشت قرار گرفتند و رئیس پلیس، روحانی شهر، نماینده مجلس و معاون وزیر پس از تجاوز به دختران آزاد شدند.
میلیونرها: میلیونرها را از دولت و حکومت بیرون کردند، میلیاردرها را به جای شان آوردند.
دشمن عزیز: آمریکایی ها سه سال پشت در توالت رئیس جمهورمان ایستاده بودند تا بیاید بیرون و با او حرف بزنند، حالا سه سال است رئیس جمهور برای رئیس جمهورشان نامه عاشقانه می نویسد، اما کسی جوابش را نمی دهد.
پول پول پول: در عرض چهار سال 250 میلیارد دلار که بودجه ده سال مان بود، خرج کردیم و از نظر اقتصادی در عرض چهار سال به اندازه بیست سال عقب رفتیم.
مدیریت جهان: دولتی که قرار بود مدیریت جهان را در دست بگیرد، تمام سازمانهای برنامه ریزی و مدیریت کشور را از بین برد.
کلمبوس: استاد ایرانی دانشگاه کلمبیا را به ایران آوردند و زندانی کردند و وادارش کردند که در تلویزیون از دولت تمجید کند، در عوض رئیس جمهور به کلمبیا رفت و جلوی چشم 500 میلیون بیننده تلویزیونی بدترین حرف ها را به او زدند.
صندوق بسیار سرخ: دولت ایران به ده کشور پول داد، اما هیچ کشوری در رای گیری سازمان ملل به نفع ایران رای نداد.
انتخابات عادلانه: کسی که با تقلب روی کار آمد، کسی را که متهم به قتل مخالفان بود برای برگزاری انتخابات برگزید، بعد او را برکنار کرد و یک متهم به تقلب و تجاوز را به جای او گذاشت و چون نتوانست از او دفاع کند، یک نظامی که از طریق ارتباطات دولتی میلیاردر شده است، برای برگزاری انتخاب آزاد تعیین کرد.
دولت یکدست: یک دست ترین دولت سی سال اخیر تا به حال نیمی از اعضایش را بخاطر ناهماهنگی برکنار کرده است.
اعدام باید گردد: دولت 200 عامل ناامنی و فساد را اعدام کرد، ناامنی و فساد 20 برابر شد.