مسولان سفارت جمهوری اسلامی در دمشق و خبرگزاریهای حکومتی از ربوده شدن ۴۸ ایرانی در مسیر فرودگاه دمشق در سوریه خبر دادهاند. خبرگزاری فارس با تشریح جزئیات این حادثه به نقل از یک مقام سوری اعلام کرده مسولیت ربوده شدن این افراد به عهده “تروریست”های وابسته به ارتش آزاد سوریه است.
این خبر را ایرنا، خبرگزاری دولتی ایران با تردید گزارش کرده و نوشته است ربوده شدن مسافران ایرانی از سوی منابع رسمی سوریه تائید نشده، اما “مراجع رسمی” مرتبط با “امور زائران در سوریه در حال برسی موضوع هستند.”
با این حال، ربوده شدن این تعداد از زائران ایرانی، صبح دیروز، شنبه در تلویزیون دولتی سوریه از سوی مجید کامجو، سرکنسول سفارت جمهوری اسلامی در دمشق تائید شد.
اندک زمانی بعد از انتشار خبر این رویداد، سفارت جمهوری اسلامی در دمشق در اطلاعیهای با اشاره به اینکه طبق تصمیم اتخاذ شده از جانب نهادهای ذیربط در کشور اعزام رسمی زائرین به سوریه متوقف شده است، اعلام کرد که زائران مذکور در قالب کاروانهای آزاد راهی سوریه شده بودند.
در این بیانیه تاکید شده که بخش کنسولی سفارت جمهوری اسلامی “با هماهنگی جهات ذیربط امنیتی در سوریه” پیگیر تعیین سرنوشت افراد ربوده شده است.
به گزارش خبرگزارهای حکومتی ایران این افراد روز شنبه، ۱۴ مرداد، هنگام تردد با اتوبوس در منطقه زینبیه توسط افراد مسلح ربوده شدند.
خبرگزاری فارس نوشته است: “لحظاتی بعد از این حادثه نیروهای امنیتی دولت سوریه فوراً وارد عمل شده و با ردیابی دقیق از تروریستهای باقی مانده در محله زینبیه دمشق که وابسته به ارتش آزاد سوریه هستند، آنها را شناسایی و تحت پیگرد قرار داد.”
در گزارش این خبرگزاری، به نقل از یک شاهد عینی گفته شده که صبح روز شنبه اتوبوس حامل ۴۸ زائر ایرانی از منطقه زینبیه به سمت فرودگاه دمشق در حرکت بود که از نیروهای مسلح ناشناس مورد هجوم قرار گرفت و به سوی مکان نامعلومی هدایت شد.
منطقه زینبیه که در ده کیلومتری جنوب شهر دمشق واقع شده، در هفتههای گذشته شاهد درگیریهای شدید میان گروههای مسلح مخالف دولت و نیروهای نظامی سوریه بوده است.
هویت افراد ربوده شده و جزئیات حادثه منتشر از سوی هیچ یک از منابع رسمی دو کشور اعلام نشده نشده اما وزارت خارجه جمهوری اسلامی پیش از این به اتباع این کشور هشدار داده بود به سوریه سفر نکنند.
همه زائران ربوده شده
بر اساس گزارشهای خبرگزاریهای رسمی از جمله ایرنا، سالانه حدود ۷۰۰ هزار نفر زائر ایرانی برای زیارت اماکن مقدس شیعیان در سوریه، به دمشق سفر میکنند اما به پس از شدت گرفتن درگیریهای سوریه این میزان تا حدودی زیادی کاهش یافته است.
پیش از نیز مقامات رسمی جمهوری اسلامی گزارشهایی مبنی بر ربودن شماری از زائران ایرانی در سوریه خبر داده بودند.
روز ۱۲ بهمن ماه گذشته مسئولان سازمان حج و زیارت، کنسول جمهوری اسلامی در سوریه و رسانههای رسمی، از ربوده شدن ۱۱ ایرانی زائر در سوریه توسط “گروههای مسلح و ناشناس” خبر داده بودند.
وزارت امورخارجه جمهوری اسلامی روزششم بهمن نیز تایید کرده بود که یازده شهروند ایرانی در سوریه توسط افراد مسلح ربوده شدهاند. در آن هنگام هم گفته شد این افراد که برای “زیارت” از طریق زمینی به سوریه سفر کرده بودند در مسیر مشابه “حلب به دمشق” ربوده شدهاند.
روز ۳۰ سال آذر ماه سال گذشته هم گزارش شد که پنج ایرانی در شهر حمص ربوده شدهاند.
در یک مورد ارتش فاروق که از جمعی از نظامیان جدا شده از ارتش سوریه تشکیل شده اعلام کرده که این هفت نفر را در اختیار دارد.
این گروه فیلمی در اینترنت منتشر کرد که در آن پنج نفر اعتراف میکردند که از درجه داران نیروهای مسلح جمهوری اسلامی هستند و “تحت حمایت و پشتیبانی نیروهای امنیتی و اطلاعاتی سوریه به سرکوب و شلیک به مردم عادی” میپرداختند.
در موردی دیگر یک گروه ناشناس سوری به نام “جنبش ضد گسترش شیعه در سوریه” مسولیت ربایش ۵ ایرانی را که به زعم آنها از عوامل سپاه قدس، شاخه برون مرزی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هستند به عهده گرفت.
همان زمان خانوادهها و همکاران ربوده شدگان در مصاحبه با روز اعلام کردند که آنها هیچ ارتباطی با دستگاه امنیتی، سپاه و نهادهای حکومتی نداشتند و در پروژه برق نیروگاه حمص کار میکردند و نباید قربانی دعواهای سیاسی شوند.
هر چند تلویزیون پرس تی وی، مدتی بعد از انتشار این اخبار از آزدی هفت مهندس برق ایرانی در سوریه خبر داد، اما خانواده برخی از آنها به روز گفتند که بستگان آنها آزاد نشدهاند و هیچ خبری از سرنوشت آنها در دست نیست.
سوریه مهمترین متحد جمهوری اسلامی در منطقه است؛ مقامات ارشد دو کشور به طور مرتب با یکدیگر ملاقات میکنند و در سطوح مختلف سیاسی، نظامی و امنیتی نیز با یکدیگر همکاری دارند.
مقامات جمهوری اسلامی در یک سال گذشته از تحولات اخیر کشورهای عربی، از جمله تونس، مصر، یمن، لیبی و اخیرا بحرین، به نوعی حمایت کرده و آنها را “موج مقاومت و بیداری اسلامی در منطقه” خوانده اما نسبت به اعتراضات سوریه برخورد متفاوتی داشته و آن را به دخالت خارجیها نسبت دادهاند.