بروید اعلام آدم ربایی کنید

فرشته قاضی
فرشته قاضی

» مصاحبه با وکیل گوهیار گودرزی

وکیل کوهیار گودرزی در مصاحبه با “روز” اعلام کرد هیچ نهادی مسئولیت بازداشت موکلش را بر عهده نمی گیرد و مشخص نیست این فعال حقوق بشر درکجا و در چه شرایطی به سر می برد.

کوهیار گودرزی و مادرش از یک هفته پیش بازداشت شده اند. پروین مخترع در زندان مرکزی کرمان است و از کوهیار گودرزی هم هیچ خبری در دست نیست.همزمان رضا خندان، همسر نسرین ستوده از بازداشت چند ساعته خود و فرزندانش به “روز” گفت و اعلام کرد این مساله بر وضعیت روحی دو فرزند کوچکش تاثیر بسیار بدی گذاشته و…

همسر، خواهر و دو فرزند خانم ستوده روز یکشنبه و پس از ملاقات کابینی آنها با این وکیل زندانی، بازداشت و عصر همان روز پس از تفتیش بدنی و تفتیش وسایل شخصی شان با دستور سرپرست دادسرای اوین آزاد شدند.

 

وضعیت کوهیار گودرزی

کوهیار گودرزی، فعال حقوق بشر و عضو کمیته گزارشگران حقوق بشر از یک هفته پیش در حالی در بازداشت به سر می برد که ساعاتی پس از بازداشت او، پروین مخترع، مادرش نیز بازداشت شده است.

مینا جعفری، وکیل کوهیار گودرزی درباره بازداشت و وضعیت موکلش به “روز” می گوید: هیچ اطلاعی از وضعیت کوهیار نداریم اصلا نمیدانیم کجا و در چه شرایطی است. مادر کوهیار یکبار با خواهرش تماس گرفته و خبر داده که او را بازداشت کرده و برخی وسایل شخصی اش را نیز  برده اند و اکنون درزندان مرکزی کرمان است اما از کوهیار هیچ خبری در دست نیست.

خانم جعفری می افزاید: روز گذشته پسرخاله کوهیاربرای پی گیری وضعیت او به دادستانی مراجعه کرده اما گفته اند ما اصلا نمیدانیم کجا و توسط چه کسی بازداشت و اصلا چرا بازداشت شده و الان کجاست. پسرخاله کوهیار سپس به زندان اوین مراجعه کرده آنجا هم گفته اند چنین کسی اینجا نیست و ما خبر نداریم. بعد هم فردی در دادسرای زندان اوین به او گفته بروید اعلام آدم ربایی کنید و…

وکیل کوهیار گودرزی با ابراز نگرانی از سلامت موکلش می گوید: ما الان نگران سلامت روحی و جسمی کوهیار هستیم و تنها اطلاعی که از او داریم از طریق مادرش بود. خانم مخترع قبل از بازداشت خودش خبر از بازداشت کوهیار داده بود و اکنون او در زندان مرکزی کرمان است و کوهیار هم که در تهران بازداشت شده هیچ خبری از او نیست. ما واقعا نگران جان کوهیار هستیم چون هیچ کسی مسئولیتی بر عهده نمی گیرد و پاسخی هم نمیدهد نه زندان نه دادستانی و…

او می افزاید: نه از علت بازداشت مادر کوهیار خبر داریم و نه از وضعیت کوهیار. هر اتفاقی برای کوهیار بیفتد مسئولیتش با کسانی است که او را بازداشت کرده اند؛ حداقل به ما بگویند که کوهیار زنده است و کجا به سر می برد.

کوهیار گودرزی، دانشجوی محروم از تحصیل و فعال حقوق بشر، بعد از انتخابات 22 خرداد 88 بازداشت شد و به زندان رفت. او به یکسال حبس تعزیری محکوم شده و پس از پایان دوران محکومیت خود از زندان آزاد شده بود.

 

بازداشت خانواده نسرین ستوده

خانواده نسرین ستوده، روز یکشنبه پس از ملاقات کابینی با او برای چند ساعت بازداشت شدند. رضا خندان، همسر خانم ستوده در این زمینه به “روز” می گوید: واقعا هنوز نمیدانم چرا اینکار را کردند. برای ملاقات رفته بودیم و ملاقات ها هم که کابینی است و گاهی اجازه میدهند بعد از ملاقات کابینی، بچه ها مادرشان را حضوری ببینند برای همین هر بار بچه ها را می برم که شاید ملاقاتی حضوری به آنها بدهند. قبل از ملاقات متوجه شدم که خانمم نمیخواهد برای ملاقات بیاید متوجه شده بود که کابینی است و اعلام کرده بود که اگر ملاقات حضوری نباشد نمی آید اما بعد که فهمیده بود بچه ها و خانواده پشت شیشه منتظر هستند آمد.

آقای خندان می افزاید: خیلی عادی داشتیم حرف میزدیم که یک دفعه دیدم یکی از مسولان زندان آمده و میخواهد دفتر یادداشت مرا از دستم بکشد. در حالیکه خودکار و کاغذ و دفتر یادداشت ممنوع نیست و همه می آورند تا سفارش ها و چیزهایی که زندانی میخواهد یا پی گیریهایی را که لازم است بنویسد. حتی در ملاقات کابینی، خانواده ها وسایل شخصی شان را نیز می آورند و ممانعتی در کار نیست. ما در حال صحبت بودیم که یکباره متوجه شدم یکی از مسئولان زندان دستش را دراز کرده تا دفتر یادداشت را از دست من بکشد. مهراوه که کنار من نشسته بود یک دفعه شوک به او وارد شد  و برای اولین بار در یکسال گذشته زیر گریه زد. همه اینها هم در مقابل چشمان نسرین که آن سوی شیشه بود اتفاق افتاد. اعتراض کردم و دفتر یادداشت را ندادم؛ رفت و ماموری فرستاد که بگیرد باز ندادم و گفتم فقط با حکم قضایی میدهم. ملاقات تمام شد و خواستیم بیاییم که جلو ما را گرفتند. ساعت حدود 12 بودکه این اتفاق افتاد و ما را تا ساعت 5 با بچه ها و خواهر خانمم نگهداشتند.

همسر خانم ستوده سپس از انتقال خانواده اش به دادسرای اوین خبر می دهد و می گوید: ما را سوار ماشینی کردند و به دادسرای اوین بردند آنجا گفتند باید کیف خواهر خانمم را هم بگردند. هر چه گفتیم بگذارید تلفن بزنیم خانواده و اطلاع دهیم که بازداشت مان کرده اید گفتند نمی شود. خواهر خانمم گوشی تلفنش را از کیف درآورد تا زنگ بزند که به او حمله کردند و با کتک کاری گوشی را از او گرفتند صورتش زخم شده  و مانده ام با یک استاد دانشگاه واقعا چگونه چنین رفتار میکنند؟

او می افزاید: در نهایت سرپرست دادسرای اوین دستور بازرسی و تفتیش نوشت و من و خواهر خانمم را تفتیش بدنی کردند و تمام وسایلمان را گشتند. متاسفانه همه این اتفاقات در حضور بچه ها رخ داد از لحظه ای که آمده ایم نیما همچنان درباره زندان و بازداشت و پلیس می پرسد و کابوس می بیند. مهراوه هم که در تمام این یکسال صبور بوده، یکشنبه اولین بار بود که گریه کرد و وضعیت خوبی نیست. حتما با وکلا مشورت خواهم کرد تا این مساله را پی گیری کنم اگر قرار باشد هر هفته چنین مسائلی رخ دهد بچه های من داغون می شوند. نیما الان معنی ملاقات کابینی را می فهمد و هربار می گوییم میرویم ملاقات مادرت می گوید تلفنی باشد نمی آیم اما مجبورم او را ببرم چون مشخص نیست چه زمانی ملاقات حضوری میدهند و ممکن است بعد از ملاقات کابینی به بچه ها ملاقات حضوری دهند.

به گفته اقای خندان ملاقات های حضوری، ضابطه و قاعده ای ندارد و مسئولان دلبخواهی در این زمینه رفتار میکنند و این مساله آسیب فر اوانی به بچه ها می رساند.

از او درباره وضعیت نسرین ستوده می پرسم؛ می گوید: حال عمومی اش خوب است گاهی دلتنگی های زیادی برای بچه ها دارد و وقتی فاصله ملاقات های حضوری بیشتر می شود دلتنگی تبدیل به نگرانی می شود بخصوص اینکه در 209 اوین که بود هر هفته روز های دوشنبه زنگ میزد اما الان مدتهاست امکان تماس تلفنی ندارد و تنها راه ارتباطی ما همین ملاقات هاست. جز این ما خبری از او و او خبری از ما ندارد.

همسر خانم ستوده می افزاید: بارها درخواست مرخصی کرده ایم اما تاکنون هیچ پاسخی نداده اند. از طرفی از حکم قطعی همسرم هم اطلاعی نداریم و به صورت رسمی به ما ابلاغ نشده فقط برای آقای سلطانی، وکیل همسرم اخطاریه امده که بیایید حکم را بخوانید و چون این غیر قانونی است او نرفته. خانم ستوده هم در چنین مواردی نمی رفت لذا تا این لحظه از محتوای حکم قطعی همسرم بی خبریم.

خانم ستوده، وکیل بسیاری از فعالان سیاسی و مطبوعاتی، از 13 شهریور سال گذشته در بازداشت به سر می برد. او به اتهام “اقدام علیه امنیت ملی، تبانی و تبلیغ علیه نظام و عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر” به یازده سال حبس تعزیری 20 سال محرومیت از وکالت و 20 سال ممنوع الخروجی از کشور محکوم شده است.