کارلوش کی روش، مربی پرتقالی ۶۰ ساله، سه سال پیش به سر مربیگری تیم ملی فوتبال ایران منصوب شد تا باعث انتخاب این تیم برای جام جهانی برزیل شود.
کی روش در اولین هدف خود موفق شد و اکنون هدف دیگری در سر دارد: بالا بردن شأن تیم ایران و ایجاد افتخار در کشوری که از شهرت خوبی برخوردار نیست. انتخاب ایران برای جام جهانی باعث بروز خصومت هایی، ازجمله ازسوی کره جنوبی شد.
کی روش در مصاحبه ای با فولیا دسائوپائولو در تهران می گوید که این مبارزه را به جان خریده، و تنها گلایه او بخاطر مشکلاتی است که قبل از مسابقات برزیل با آنها روبروست. تیم ایران در گروه تیم های آرژانتین، نیجریه و بوسنی هرزگوین قرار دارد.
او تنش های قبل از جام جهانی را کم اهمیت قلمداد کرد و گفت که تظاهرات انجام شده در برزیل کاملاً طبیعی اند. ازنظر او، تأخیر در ساخت استادیوم ها نباید نگرانی ایجاد کند، زیرا این گونه مسایل در تمامی رویدادهای بزرگ دیده می شود. این مصاحبه را در زیر می خوانید.
درست است که فدراسیون ایران نسبت به انتقاد شما دایر بر اینکه هیچ تدارکاتی برای جام جهانی پیش بینی نشده واکنش نشان داده؟
بدون بازی و تمرین امکان پیشرفت وجود ندارد. به همین دلیل لازم بود که این مسأله مورد توجه قرار گیرد. اکنون اراده برای انجام این کار بیشتر شده. و این تنها راه برای داشتن یک حضور شایسته و پرافتخار در جام جهانی است.
تجربه بازیکنان ایرانی به مانند دیگر کشورها نیست، ولی ما می توانیم تیم را خیلی خوب آماده کنیم. و این تنها راهی است که می تواند ما را به تنها هدف مان برساند: بالا آمدن از گروه خودمان و حضور در یک هشتم نهایی.
آیا کار کردن در ایران سخت است؟
فوتبال ایران بازتاب مستقیم مشکلات مشترک در جامعه است. وضعیت مالی در شرایط بحرانی قرار دارد. و همان طور که می دانید در فوتبال، پول حرف اول را می زند. اگر شما بتوانید فردی مانند نیمار را به قیمت ۹۰ میلیون یورو بخرید، مطمئناً سریعتر و بهتر حرف خواهید زد.
نبود پول بر زیرساخت ها، اردوهای آموزشی، سفرها، حقوق و برنامه ریزی ها تأثیر می گذارد. دیگر تأثیر منفی آن بر کیفیت بازی های تدارکاتی است. تیم های برتر جهان زیاد خرج می کنند. کسی که برای بازی های شخصی اش پول ندارد، باید در خانه بنشیند و از هیچ کس چیزی یاد نگیرد. مسلماً بازی با تایلند و کویت نمی تواند وضعیت و عملکرد ما را بهتر کند.
منظورتان این است که تحریم های اعمال شده علیه ایران بر وضعیت فوتبال این کشور تأثیر گذاشته؟
بدون شک همین طور است. البته تصویر این کشور در جهان نیز متفاوت است. جهان یک ارزیابی اشتباه از این کشور دارد. باید اینجا زندگی کنید تا درنهایت به این مسأله پی ببرید که ایران کشوری به مانند دیگر کشورهاست. مردم گریه می کنند، می خندند، بچه هایشان را به مدرسه می برند، پشت ترافیک می مانند…
انسان ها همه یکسان و برابرند. این برای من منبع الهام بوده و معتقدم مبارزه برای تأیید کشوری که یکی از پرشورترین هواداران را در فوتبال دارد، ارزش دارد. علاقه ایرانیان به ورزش تصنعی نیست. فوتبال در خون ایرانیان است. این برای من یک چالش است که علی رغم داشتن امکانات کمتر و مشکلات بیشتر نسبت به دیگر تیم ها، تلاش کنم تا این تیم را کمی دورتر از دیگر تیم ها ببرم. برایم بسیار جالب است اگر بتوانم در این راه موفق شوم.
آیا تفاوت های های فرهنگی برای شما مشکلی در تطبیق دهی ایجاد نکرده؟
خیر. برای من خیلی ساده بوده. یافتن شیوه تطبیق با داشتن درک از فرهنگ و هویت اشخاص به راحتی امکان پذیر است.
آیا ممکن است که تیم ایران بازی یکی از بازیکنان مطرح جهان را خنثی کند؟ اگر این امکان وجود دارد، چه مانعی بر سر راه است؟
پای چپ مسی و پای راست رونالدو. من دوست دارم بازیکنانم نسبت به آنچه مورد انتظار ۸۰ میلیون طرفدار است آگاه باشند. دوست دارم بدانند که جهان با دقت نظاره گر حضور ایران است که البته این حضور مورد خوشایند برخی کشورها نیز قرار نگرفت.
منبع: فولیا د سائوپائولو، ۲۰ فوریه
