نگاه

جشنواره لوکارنو که همواره توجه ویژه ای به سینمای ایران داشت، امسال بدون فیلمی از سینمای ایران برگزار خواهد شد و تنها فیلمی از یک جوان ایرانی ساکن لندن را به نمایش می گذارد.

لوکارنو: نه به سینمای ایران

جشنواره بین المللی فیلم لوکارنو در سوئیس که پس از جشنواره های گروه A یعنی کن، ونیز و برلین، جزو مهمترین جشنواره های فیلم جهان محسوب می شود و هر ساله توجه ویژه ای به سینمای ایران داشته و گاه بزرگ ترین جوایزش را نصیب فیلم های ایرانی کرده است، امسال با بی توجهی کامل به سینمای ایران برگزار می شود و هیچ فیلم کوتاه یا بلندی از سینمای ایران را در بخش های گوناگون خود نپذیرفته است. چندی پیش هم یک جشنواره فیلم های کوتاه در آلمان، در یک اقدام عجیب، به دلیل فضای موجود در ایران و روابط دو کشور ایران و آلمان، جوایز خود را از سینماگران ایرانی پس گرفت!

اما به نظر می رسد بجای سینماگران ایرانی که در فضای سانسور و خفقان دولت احمدی نژاد مجالی برای خودنمایی ندارند، این فیلمسازان جوان ایرانی مقیم خارج هستند که کم کم جای سینمای دولتی داخل ایران را در جشنواره های جهانی می گیرند.

جشنواره لوکارنو امسال فیلمی از یک جوان ایرانی ساکن لندن به نام بابک جلالی را در بخش مسابقه بین المللی خود پذیرفته است. این فیلمساز جوان از دانشجویان مدرسه فیلم لندن از مدارس سینمایی معتبر بریتانیاست که اولین فیلم بلند خود را به تازگی ساخته است. این فیلم “بلوز مرزی” نام دارد و داستان آن در افغانستان می گذرد.[عکس مقاله، صحنه ای از این فیلم است.]

شصت و دومین دوره جشنواره لوکارنو که از قدیمی ترین جشنواره های سینمایی جهان محسوب می شود، از پنج تا پانزدهم اگوست در شهر زیبای لوکارنوی سوئیس برگزار می شود.

در این جشنواره 14 فیلم جهانی برای اولین بار به نمایش در خواهند آمد. 18 فیلم در بخش مسابقه بین المللی برای دریافت یوزپلنگ طلایی رقابت خواهند کرد و 37 فیلم کوتاه نیز در بخش “یوزپلنگ آینده” به نمایش در خواهند آمد.

فردریک مایور استراتژی جشنواره را بر اساس انتخاب فیلم های کمتر و گزیده تر نسبت به سال قبل اعلام کرده است. این آخرین سالی است که مایور ریاست جشنواره را به عهده دارد و از سال بعد سمتش را به  اولیویه پره، مسئول هنری بخش دو هفته کارگردانان جشنواره کن واگذار می کند.

جشنواره لوکارنو بخاطر نمایش شبانه فیلم ها در “میدان بزرگ”(پیاتزا گرانده) مشهور است، چرا که این پرده سینما و این تعداد تماشاگر(5000)، بزرگ ترین سینمای روباز اروپا را رقم می زند.

بخش های ویژه ای چون انیمیشن های ژاپنی، سینمای امروز ایتالیا، سینمای امروز سوئیس،بهترین تهیه کننده مستقل و جایزه افتخاری(امسال برای ویلیام فردکین) از دیگر بخش های جشنواره لوکارنوی امسال است که شاید مهمترین ایرادش فقدان نام های بزرگ در آن باشد که شاید این یکی از دلایل تغییر و تحول در مدیریت آینده این جشنواره است.