بازیگری که با کوله باری از تجربیات تئاتری پا به عرصه سینما و تلویزیون می گذارند، از شانس بیشتری برای موفقیت برخوردارند. دانیال حکیمی یکی از این بازیگران است که ویژگی بارز بازی او، تسلط کم نظیرش بر فن بیان است و از این راه بیشترین تاثیر را بر مخاطب می گذارد. وی هم اکنون یکی از پرکارترین بازیگران تلویزیون است و مجموعه های “مرگ تدریجی یک رویا ” و “ترانه مادری” را همزمان روی آنتن دارد. به این بهانه با وی گپ زده ایم.
گفت و گو با دانیال حکیمی
تئاتر خانه اول من است
شما یکی از بازیگرانی هستید که از تئاتر به تلویزیون آمده اید. به نظر شما تئاتر چقدر در روند کاری بازیگری که به تصویر می آید، موثر است؟
تئاتر محملی است برای بازیگر که بتواند خودش را به بوته آزمایش های مختلف بسپارد. کسی که بازیگر تئاتر است طی سالیان متمادی که کار تئاترمی کند در این وادی تجربیات گران بهایی کسب می کند. و وقتی پا به عرصه تصویر یا سینما می گذارد این تجربیات کمک شایانی به بازی او می کنند. من خیلی خوشحال هستم که کارم را از تئاتر شروع کردم و در این چند ساله که در تصویر مشغول به فعالیت بوده ام. همیشه تجربیات تئاتری در شرایط سخت به کمک من آمده اند.
تصویری که مخاطب از شما در ذهن دارد، تصویر یک شخصیت منفی نیست. زیرا شما در اکثر کارهایتان نقش های مثبت ایفا کرده اید. اما در یکی دو سال گذشته چند نقش منفی هم بازی کردید. آیا این تغییر رویه به دلیل دوری از کلیشه شدن است؟
ببینید، من اصلا با این حرف ها موافق نیستم. به نظر من وقتی می گوییم بازیگر، یعنی کسی که از عهده هر نقشی بر بیاید. بازیگری که تنها می تواند یک نقش را بازی کند دیگر بازیگر نیست. اگر هم در کارنامه کاری من بیشتر نقش مثبت به چشم می خورد به این دلیل است که کمتر نقش های منفی به من پیشنهاد شده، متاسفانه یک عادت بد در ایران وجود دارد و آن این است که اگر بازیگری نقشی را خوب بازی کند تمام کارها و نقش های بعدی که به او پیشنهاد می شود همه از جنس همان نقش هستند، و این متاسفانه مشکل و معضل بزرگی است.
به همین انگیزه بود که شما بازی در مجموعه “ ترانه مادری” و نقش “ فرخ” را پذیرفتید؟
بله، یکی از دلایل اصلی شاید این باشد. اما وقتی کاری به من پیشنهاد می شود، بیش از هر چیز نقش پیشنهادی و یلمنامه برایم در اولویت هستند. کارگردان و عوامل در درجه اهمیت های بعدی قرار دارند. وقتی در فیلمنامه با شخصیت “ فرخ” مواجه شدم، احساس کردم باید تجربه خوبی برایم باشد به همین خاطر بدون تامل همکاری در این پروژه را پذیرفتم. البته در ابتدا فیلمنامه کاملی وجود نداشت و آقای سهیلی داستان کل اثر را برایمان تعریف کرد. و چون بنده شناخت کاملی از ایشان داشتم اعتماد کردم و پذیرفتم.
به نظر می رسد “فرخ” با تمام ویژگی هایش شخصیت کاملا منفی و تک بعدی نیست. آیا شما تمایل داشتید بیشتر وجه منفی شخصیت او نشان داده شود و یا ترکیبی از خصوصیات مثبت و منفی؟
به نکته خوبی اشاره کردید. شخصیت فرخ تک بعدی نیست. در واقع فرخ شخصیت منفی نیست، او یک شخصیت خاکستری است. من هم در طراحی هایم به عنوان بازیگر سعی کردم هر دو وجه را مد نظر داشته باشم تا مخاطب با تصویری کلیشه ای از فرخ مواجه نشود. به عنوان مثال وجه مثبت او را در سکانس هایی که در کنار مادرش حضور دارد می توانیم ببینیم. البته ناگفته نماند راهنمایی های آقای سهیلی و فیلمنامه بسیار جذابی که آقای بهبهانی نیا نوشتند هم خیلی تاثیرگذار بود.
با توجه به اینکه شما بازیگر تئاتر هم هستید، امسال در پروژه تئاتری حضور دارید؟
فعلا که درگیر قسمت های پایانی مجموعه “ ترانه مادری” هستم. صحبت هایی با یکی دو گروه شده است اما چون هنوز قطعی نشده، ترجیح می دهم عنوان نکنم. اما خیلی خوشحال می شوم هر سال یک کار در وادی تئاتر انجام دهم. در واقع تئاتر خانه اول من است.
آیا به نظرتان در ایفای نقش “ فرخ” موفق بوده اید ؟
فکر می کنم این نظر را من نباید بدهم. من تنها در هر کاری اشتباهات خودم را به خاطر می سپارم تا در کارهای بعدی آنها را تکرار نکنم. به نظر من بهترین نظر را همیشه مخاطبان می دهند. با توجه به برخوردهایی که در این چند وقت در کوچه و خیابان با من شده، فکر می کنم تا حدودی در کارم موفق بوده ام.