متن پاسخ دفتر رهبر جمهوری اسلامی به تسلیت چندی پیش مجمع روحانیون مبارز دیروز منتشر شد. این پاسخ که توسط حجتالاسلام محمدی گلپایگانی، رئیس دفتر آیتالله خامنهای امضا شده است اگر چه چند جمله بیشتر نیست، اما مورد توجه رسانههای داخلی ایران قرار گرفته است.
گلپایگانی خطاب به “مجمع محترم روحانیون مبارز” نوشته است: “پیام تسلیت شما به مناسبت درگذشت همشیره گرامی مقام معظم رهبری «مدظله العالی» به استحضار معظم له رسید، ایشان از ابراز تسلیت و همدردی تشکر نموده و برای توفیق و سعادت شما دعا فرمودند.”
تاریخ نامه نیز مربوط به روز سیام فروردین ماه گذشته است.
اوایل فروردین ماه گذشته، و به دنبال درگذشت خواهر سیدعلی خامنهای، مجمع روحانیون مبارز تسلیتی با امضای سیدمحمد خاتمی به وی فرستاد و برای وی “دوام عمر باعزت و برای جامعه و ملت و دولت توفیق برخورداری از برکات” خامنهای را آرزو کرد. این پاسخ در واقع پاسخی به نامه رسمی مجمع روحانیون مبارز تلقی میشود.
دریافت پاسخ خامنهای را اولین بار محمدعلی ابطحی در شبکه اینستا گرام منتشر کرد که مورد انتقاد رسانههای راستگرا قرار گرفت. سایت الف در خبری با اشاره به نوشته ابطحی که “تشکر و دعای آیتالله خامنهای طی نامهای خطاب به مجمع روحانیون ابلاغ شده” نوشته بود: “ابطحی البته اشاره نمیکند که جواب نامه با امضای رئیس دفتر مقام معظم رهبری خطاب به مجمع روحانیون ارسال شده است.” سایت راستگرای سراج نیز در خبری آورده بود: “محمدعلی ابطحی از عوامل فتنه ۸۸ و عضو برانداز مجمع روحانیون در مورد پاسخ پیام تسلیت مجمع روحانیون به رهبر معظم انقلاب با هدف حمایت از خاتمی دروغ گفت.”
اما یک تسلیت برای مردگان و پاسخ آن، شاید تنها در ایران می تواند چنین موضوع خارقالعادهای باشد. پیش از آن و در شهریور ماه گذشته، همزمان با انتشار خبر بیماری رهبر جمهوری اسلامی و عمل جراحی او نیز، مجمع روحانیون مبارز نامهای به امضای سیدمحمد خاتمی، خطاب به خامنهای فرستاده بود. البته نامه پیشین این مجمع پاسخی نداشت و یا اگر هم پاسخی داشت، علنی نشده بود.
تسلیتنامههای مقامات جمهوری اسلامی به یکدیگر، بخشی از بازی سیاست در ایران محسوب میشود. در ماههای گذشته سیدعلی خامنهای در سوگواریهای سیدمحمد خاتمی، تسلیتی به نام او نفرستاده بود و این اقدام او معنیدار تلقی میشد. سیدمحمد خاتمی نیز نامههای خطاب به رهبر جمهوری اسلامی را با عنوان مجمع روحانیون مبارز امضا میکرد و نامهای با عنوان شخصی برای او نفرستاده بود. کافی است توجه شود که فرضا، محمود احمدینژاد، نامه تسلیت خود به خامنهای را بدون هیچ عنوانی فرستاده است.
به دلیل این ظرافتهاست که پاسخ دفتر خامنهای به مجمع روحانیون مبارز اهمیتی ویژه دارد. نباید فراموش کرد که این مجمع بعنوان یکی از اضلاع اعتراضات سال ۱۳۸۸ محسوب میشود و آیتالله خامنهای تاکنون این گروه را نادیده میگرفته است. گروههای هوادار آیتالله خامنهای نیز مجمع روحانیون مبارز را مهمترین گروه “حامی فتنه” میدانند.
برای نمونه در خرداد ماه سال گذشته، پرویز سروری، عضو شورای مرکزی جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی به خبرگزاری فارس گفته بود: “مجمع روحانیون مبارز در فتنه ۸۸ همچون بنزین این آتش را شعلهورتر میکرد.” او تاکید کرده بود: “معتقدم مجمع روحانیون مبارز نقش تقویتی برای فتنه داشت و بیانیه این مجمع سبب خوشحالی نظام سلطه، صهیونیستها و اپوزیسیون خارج از کشور شد. متاسفانه مجمع روحانیون مبارز تاکنون نه تنها این نقطه سیاه در کارنامه خود را جبران نکرده بلکه با رفتارهای بعد از فتنه ۸۸ نیز این نقطه سیاه را حجیم و گستردهتر کرده است.”
در شهریور ماه گذشته نیز، پس از انتشار نامه مجمع روحانیون مبارز درباره بیماری سیدعلی خامنهای، مدیر مسئول روزنامه کیهان در یادداشتی نوشته بود: “نامه سرگشاده مجمع روحانیون مبارز به رهبر معظم انقلاب که با امضای آقای خاتمی منتشر شده و در آن از سلامتی ایشان ابراز خشنودی کرده بودند، همانگونه که انتظار میرفت و برای تهیه کنندگان نامه هم دور از انتظار نبود، در عرصه سیاسی کشور با بیاعتنایی آمیخته به تعجب روبرو شد.” او اضافه کرده بود: “باید از سران و عوامل فتنه آمریکایی اسرائیلی ۸۸ پرسید بعد از آن خیانت بزرگ به اسلام و انقلاب و مردم و نظام که تمامی اسناد و شواهد غیرقابل انکار آن موجود و در میدان دید مردم است، چگونه میتوانید انتظار داشته باشید بدون توبه صریح، اعلام برائت از مثلث آمریکا و اسرائیل و انگلیس که بیپرده در خدمت آن بودهاید و قبل از تحمل مجازات که بیتردید برای برخی از فتنهگران، بسیار سنگین خواهد بود و… نامه کذایی مورد اعتنای مردم باشد؟” مدیر کیهان اضافه کرده بود: “کدام عقل سلیم میپذیرد که با جذب گروه اندک و کمشمار اصحاب فتنه، اکثریت انبوه و چند ده میلیونی مردم دفع شوند؟”
چند هفته پیش و پس از انتشار نامه مجمع روحانیون مبارز در اعتراض به ممنوعالتصویر شدن سیدمحمد خاتمی نیز این حملات همچنان ادامه داشت. روزنامه کیهان در خبری با عنوان “مظلومنمایی مجمع روحانیون برای خائنین به نظام و مردم” و در واکنش به نامه مجمع روحانیون، نوشت: “خاتمی به خاطر صفت رئیس دولت اصلاحات بودن مورد اعتراض یا ممنوعیت نیست، بلکه به اعتبار ایفای نقش عالمانه در آشوب آمریکایی- صهیونیستی سال ۸۸ مورد موأخذه و سرزنش است به ویژه اینکه در محافل داخلی مدعیان اصلاحطلبی اذعان کرده که باور ندارد در انتخابات ۸۸ تقلب (آن هم در حد ۱۱ میلیون) صورت گرفته است. او با این حال یکی از دستاندرکاران اصلی آن آتشافروزی ۸ ماهه بود و بعدها نیز این شجاعت و مروت را نداشت که همان اعتراف در محافل خصوصی اصلاحطلبان را برای اطلاع مردم به شکل علنی در رسانهها مطرح کند. بنابراین، این بزرگواری نظام بوده که برای جرم و جفایی این چنین هنوز مجازاتی اعمال نکرده است.”
کیهان اضافه کرده بود: “در حقیقت استارت آشوبافکنیها با اعلام راهپیمایی مجمع روحانیون کلید خورد و حال آن که سران این گروه در پستوها اذعان داشتند ادعای تقلب دروغ است. با این اوصاف خون قربانیان فتنه و آشوب ۸۸ همچنان بر دوش خاتمی و موسوی خوئینیها و یکی دو نفر از همقطارانشان در مجمع سنگینی میکند اما آنان که بهتر از هر کس میدانند مرتکب فساد فیالارض و محاربه شدهاند، با فرار به جلو میکوشند خود را مظلوم و محروم جلوه دهند.”