پریسا حافظی
همه آنها در یک کلان شهر زندگی می کنند اما دنیاهای متفاوتی دارند.
یکی از آنها مادر بیوه ای از طبقه کارگر است که برای سیر کردن شکم چهار فرزندش به انجام دو شغل مشغول است. دیگری یک زن خانه دار ثروتمند است که در ویلای شمال شهر زندگی می کند.
این دو زن در انتخابات مجلس روز جمعه، به گروهی از نامزدهای مشابه اما با دلایل متفاوت رای خواهند دادند. چیزی که آن دو و همچنین بقیه را به هم شبیه می سازد، سرخوردگی شان از رییس جمهوری تندرو – محمود احمدی نژاد- و یا از مخالفان اصلاح طلب اوست.
مریم فدایی 36 ساله، صبح ها در یک کارخانه کار می کند و بعد ظهرها به نظافت منازل مشغول است. او در سال 2005 به احمدی نژاد رای داد زیرا او قول داده بود که درآمد نفت را با تساوی بیشتری تقسیم می کند، اما حامیان او این دفعه زیر بار طرفداری از او نخواهند رفت.
او در حالیکه در خانه ای با دو اتاق تنگ و کوچک در تهران و در فرصت میان دو شغلش که به آشپزی و انجام کارهای خانه اختصاص دارد سخن می گفت، ادامه داد: “من به احمدی نژاد رای دادم، اما هیچ چیز عوض نشد.“
تصمیمات اقتصادی دولت همزمان با افزایش نرخ تورم به حدود 20 درصد، تحت شدیدترین انتقادات قرار گرفته است. این تصمیمات باعث شده علیرغم درآمد سرشار نفت، بسیاری از ایرانی ها احساس فقر بیشتری کنند.
تحلیلگران معتقدند نارضایتی چشمگیر از عملکرد اقتصادی دولت می تواند باعث سوق اغلب کرسی های نمایندگی تهران به سمت گروه محافظه کار میانه رومی شود که توسط محمد باقر قالیباف، شهردار پایتخت، تشکیل شده است.
فدایی که بعد از شیفت کاری کارخانه، برای رسیدن به شغل دومش در عجله است، می گوید: “من به گروه قالیباف رای خواهم داد… من می خواهم در زندگی ام تغییراتی اتفاق بیفتد.“
”من احساس می کنم سرم کلاه رفته است، زیرا به محافظه کارها رای دادم تا زندگی بهتری داشته باشم. آیا دارم؟”
ساناز حشمتی 42 ساله که همسرش یک تاجر ثروتمند است، نیز به قالیباف رای خواهد داد. قالیباف فرمانده سابق پلیس است که گروه محافظه کار میانه روی وی به اننقاد از احمدی نژاد پرداخته است.
حشمتی در اتاق پذیرایی راحتش گفت: “نه محافظه کارها و نه اصلاح طلب ها، وقتی اکثریت مجلس را در اختیار داشتند موفق نبودند. حالا بگذارید به افراد قالیباف یک شانسی داده شود.“
وفای به عهد
انتظار می رود انتخابات جمعه تخمینی از شانس احمدی نژاد برای انتخاب مجدد به این مقام در سال آینده باشد. اما این انتخابات اثر مستقیمی بر روی روابط خارجی، نفت و یا سیاست های کلان دیگر نخواهد گذاشت.
برای خیلی از ایرانی ها مانند فولادی، مهم نیست محافظه کارها برنده شوند یا اصلاح طلب ها. آنها از قانونگذاران می خواهند “به عهد خود وفادار بمانند.“
حشمتی در شمال تهران –جایی که مردم ثروتمند شده بعد از انقلاب سال 1979 در خانه های متری ده هزار دلار روزگار می گذرانند، می گوید گروه های اصلاح طلب و محافظه کار ایران، دو روی یک سکه هستند.
او گفت: “هر گروه سیاسی که به جای عمل کردن، شعار می دهد برای ایران مضر است.“
تحلیلگران می گویند این انتخابات می تواند محافظه کاران میانه را به پیروزی برساند. اینها به طور مرتب احمدی نژاد را به خاطر تمرکز قدرت حول اطرافیان نزدیک خودش و ندیده گرفتن جناح گسترده محافظه کار مورد سرزنش و انتقاد قرار داده اند.
راست میانه به آزادی بیشتر اقتصادی و بهبود روابط با غرب – که در کشمکش برنامه هسته ای ایران گیر افتاده است- علاقه دارد اما از به چالش کشیدن سیستم قدرت روحانیون ایران خودداری می کند.
حسین فروتن، یک تحلیلگر سیاسی، گفت: “مردم خواهان میانه روی و اقدامات محسوس هستند، و نه شعارها و استراتژی های پوپولیستی. این انتخابات بسیار شبیه انتخابات شوراهای شهر خواهد بود که در آن طرفداران احمدی نژاد بازنده شدند.“
طرفداران قالیباف در انتخابات شورای شهر تهران در سال 2006 برنده اکثریت آراء شدند که به عنوان علامت تغییر در ذائقه مردم به سیاست های میانه رو تر نسبت به آنهایی که احمدی نژاد در پیش گرفته، محسوب می شود.
یک تحلیلگر دیگر که نخواست نامش فاش شود گفت: “اگر احمدی نژاد قصد دارد برای دومین بار نامزد ریاست جمهوری شود، باید نتایج این انتخابات را به عنوان علامت هشدار ببیند.“
”ولی از یاد نبریم که هنوز احمدی نژاد در استان های کشور محبوب است.“
منبع: بوستون گلوب – 10 مارس