این روزها نام شهرداری با تفکیک جنسیتی و حضور فعال در بحث و اظهارنظر درباره لزوم حضور زنان در خانه و “غیرت دینی” گره خورده است. برای خیلیها این پرسش مطرح شده که چرا محمدباقر قالیباف، ۹ سال پس از حضور در شهرداری تهران و پس از اعلام نظرات روشنفکرانه درمورد زنان در انتخابات ریاستجمهوری گذشته، ناگهان یاد غیرتمندی و تفکیک جنسیتی افتاده است؟ منبع آگاهی که پیش از این اسناد توافق ۲۰ هزارمیلیاردی شهرداری و سپاه را در اختیار روز گذاشته بود، از ترفند شهرداری برای ایجاد یک جنجال ثانویه به منظور رد گم کنی و جلوگیری از مقاومتهای احتمالی در برابر اجرایی شدن واگذاری پروژههای عمرانی پایتخت به سپاه خبر میدهد. کما اینکه تا این لحظه شهرداری موفق شده یک قرارداد ۱۰۰ میلیارد تومانی با سپاه پاسداران را به امضا برساند. جزئیات این قرارداد را که تلاش شده تا محرمانه باقی بماند، برای اولین بار در این گزارش میخوانید.
قراردادی ۱۰۰ میلیاردی بدون برگزاری مناقصه
قرارداد ۱۰۰ میلیارد تومانی اولین گام از موافقتنامه کلی بین شهرداری و سپاه پاسداران به ارزش ۲۰ هزار میلیارد تومان است. پیش از این و در واکنش به انتشار این موافقتنامه در روزآنلاین و پیگیری رسانهها، شهرداری اعلام کرده بود که “این تنها یک توافقنامه است و اجرایی شدن آن با مجوز شورا صورت خواهد گرفت”. برخی اعضای شورای شهر مانند مهدی چمران هم تاکید کرده بودند که این یک تفاهمنامه بدون ضمانت اجرایی است، روزآنلاین در همان زمان نظر کارگروه تخصصی شورای شهر را منتشر کرد که تایید میکرد این موافقتنامه کاملا شرایط یک قرارداد را دارد اما برای جلوگیری از ایجاد حساسیت، نام قرارداد بر آن نگذاشتهاند.
حالا جنجال خبری ایجاد شده درباره تفکیک جنسیتی این فرصت را به شهرداری داده تا یار غار قالیباف در شهرداری تهران در دفتر قرارگاه خاتم الانبیا واقع در شهرک غرب، امضای خود را پای قراردادی بگذارد که طی آن سپاه پروژه “ادامه کانال سرخه حصار ( حد فاصل میدان بسیح تا جاده معدن)، جمعآوری آبهای سطحی محدود خیابان های خاوران، بزرگراه آزادگان قطعه ۱، ۲ و ۳ و هم چنین کانال هلال احمر و هرنجی” را انجام داده و براساس آن یک هزار میلیارد ریال از شهرداری دریافت کند.
برای این پروژهها هیچگونه مناقصهای برگزار نشده و سپاه طی مذاکرات مخفیانه خود با مدیران ارشد شهرداری، موفق به دریافت آنها شده است.
این در حالی است که شهرداری پیش از این بارها تاکید کرده بود تنها در پروژههایی با سپاه قرارداد بسته میشود که پیمانکاران دیگر قادر به انجام آنها نباشند. طبق استانداردهای شهرداری تهران تمام این پروژهها در رده پروژه های درجه ۲ و ۳ قلمداد می شوند. یعنی این طرحها در حدی هستند که شرکت های دارای رتبه ۲ و ۳ نیز می توانند آنها را انجام دهند.
اولین قرارداد محرمانه شهرداری تهران
در ماده ۶ این قرارداد به صراحت ذکر شده است که “مفاد این تفاهم نامه محرمانه تلقی شده و هیچکدام از طرفین حق افشای مفاد آن را به شخص ثالث ندارد”.
به روشنی مشخص است که طبق این ماده حتی اعضای شورای شهر تهران نیز “ شخص ثالث ” قلمداد شده و مجاز به اطلاع از این قرارداد نیستند. در بخشی دیگر از بندهای این قرارداد نیز طرفین متعهد شدهاند “در مدت اعتبار تفاهمنامه با اشخاص ثالث در موضوع تفاهم نامه مذاکره ای انجام نخواهد داد”.
این برای نخستین بار در شهرداری تهران است که یک قرارداد عمرانی “ محرمانه ” تلقی می شود.
پیش از این و حتی در زمان احمدینژاد نیز تمامی قراردادهای عمرانی با سپاه پاسداران علنی منعقد و اجرا میشده است. هنوز دلایل روشنی درباره این اقدام قالیباف وجود ندارد و تنها میتوان بر اساس بند ۳ این قرارداد گمانه زنی کرد؛ حدس و گمانهایی مبنی بر اینکه رقم ۱۰۰ میلیارد مورد توافق تنها یک عدد پایه است و رقم به مراتب بیشتر از اینها خواهد بود. به همین دلیل مقرر شده که قرارداد تا پایان مدت آن محرمانه دانسته شود.
دلیل غیرتمندی ناگهانی قالیباف
حالا مشخص میشود که دلیل غیرتمندی ناگهانی شهردار و مدیرانش یک تیر و دونشانی بوده که از سوی اتاق فکر محمدباقر قالیباف طراحی و به مرحله اجرا گذاشته شده است. قالیباف با این ترفند همزمان هم دل اصولگرایان را میبرد و حمایت آنها را میخرد و در عین حال از همان مخالفتهای محدود و کمرنگ شورای شهر و پیگیریهای رسانهها نیز خود را خلاص میکند. به این ترتیب پروژه فروش تهران به سپاه، مرحله به مرحله اجرایی میشود و با از دور خارج کردن شرکتهای خصوصی، میلیاردها تومان بین سرداران کت و شلوارپوش سابق سپاه و سرداران فعلی این نیروی نظامی دست به دست میشود.