بازداشت انبوه در تهران از بعد از انقلاب سال 1979

نویسنده

» گزارشی از کریستین ساینس مانیتور

دن مورفی

ارعاب مخالفان با بازداشت خانگی یا محکومیت های سخت در ایران تازگی ندارد. اما سرکوب اخیر شهروندان که نسبت به نتیجه انتخابات که به سود محمود احمدی نژاد اعلام شده است، خشمگسن هستند از بعد از انقلاب اسلامی در سال 1979، سابقه نداشته است.

به دلیل  کتک زدن و شلیک کردن به سمت معترضین نتیجه انتخابات 12 ژوئن که به نظر موثر واقع شده است، اکثر خیابان های اصلی شهر های بزرگ ایران در روزهای آخر هفته ساکت بود و درحالیکه احمدی نژاد و طرفدارانش قصد دارند پیروزیشان را محکم کنند، موج دستگیری ها کند تر شده است.

روز شنبه آزانس خبری فارس نیوز که طرفدار دولت است، گزارش داد که هشت کارمند ایرانی سفارت  بریتانیا در تهران به دلیل دست داشتن در اغتشاشت بازداشت شده اند. وزیر امورخارجه بریتانیا، دیوید میلیبند، این بازداشت را “آزار و ارعاب” توصیف کرد و افزود که این ادعا که فارت بریتانیا به گونه در پشت پرده اعتراضات بوده است، کاملا بی اساس است.

کارکنان سفارت بریتانیا هم در مراکز بازداشت سرتاسر کشور به جمع 40 نفره روزنامه نگاران و صد ها  دانشجوی معترض، اساتید دانشگاه و فعالان سیاسی پیوستند.

نیروهای بسیج، که از وفاداران تندرو ترین روحانیون ایران هستند، به خانه کسانی که از پشت بام هایشان فریاد “الله اکبر”- نوعی اعتراض که در دوران انقلاب بکار گرفته می شد- سرمی دهند حمله می کنند و آنان را دستگیر می کنند.

بابک رحیمی، استاد دانشگاه سن دیه گو در کالیفرنیا و متخصص امور ایران که به تازگی از سفرش به ایران بازگشته است می گوید:« مقیاس دستگیری ها بسیار بالا است” او در سال 1982، بعد از اینکه پدرش به دلیل فعالیت های سیاسی اعدام شد، از ایران رفت. او می گوید:« آخرین سرکوب ها مربوط می شود به شورش دانشجویان در سال 1999 اما در آن زمان فقط دانشجو ها معترض بودند. حالا، صحبت از سیاستمداران سطح بالای اصلاح طلب و بیش از 40 روزنمه نگاراست؛ همه در خطر هستند».

رهبران سیاسی را از حامیانشان دور کرده اند

تریتا پارسی و رضا اصلان، دو استاد دانشگاه که متخصص مسائل ایران هستند، روز جمعه در گزارشی در مجله سیاست خارجی نوشتند که مشخص است که رژیم به هدف کوتاه مدت خود که همان خنثی کردن توانایی های رهبر مخالفان، میر حسین موسوی، برای برقراری ارتباط با معترضین و شاید بدل شدن به رهبری که قادر به تغییر حکومت باشد، شده اند.

آنها نوشته اند:« یک منبع نزدیک به موسوی می گوید که اولین و دومین حلقه اطرافیان موسوی دستگیر شده اند یا در حبس خانگی هستند. خود موسوی هم ارتباط محدود شده ای با اعضای تیم و طرفدارانش دارد. فقدان رهبری در خیابان های شهر مشهود است، جایی که معترضین تظاهرات می کنند اما با کمبود راه کار و خط مشی مواجه هستند».

دولت دائما قصد القای این موضوع  را دارد که اعتراض علیه انتخابات توسط انگلیس و آمریکا طراحی شده است و مخالفان سیاسی اش را ابراز اصلی قدرت های خارجی می دانند و این شامل معترضین و موسوی است.

احمد خاتمی- فرد نزدیک به احمدی نژاد و رهبر ایران، آیت الله علی خامنه ای- در نماز جمعه معترضین را محارب به خدا نامید که این جرمی است که طبق قوانین اسلامی مجازات آن اعدام است. او گفت:« من خواستار تنبیه شدید اغتشاش گران بدون هیچ رحمی هستم تا درس عبرتی برای دیگران باشد».

با وجود اینکه موسوی درمیان کسانی بود که باعث سقوط شاه و ایجاد حکومت اسلامی شدند و با شخص خمینی کار می کرد و در دهه هشتاد نخست وزیر ایران بود، اما خواهان اصلاحات در ایران است. او در نامه ای خطاب به طرفدارانش نوشت:« من آگاهم که این خواسته قانونی شما هیچ ربطی به گروهی که به قداست سیستم جمهوری اسلامی باور ندارند، ندارد».

بازداشت اتباع بیگانه

درمیان بازداشت شدگان خارجی ها هم دیده می شوند، ایاسون اتاناسیادیس، مازیار بهاری ایرانی تبار، مستند ساز و گزارشگر نیوزویک و اردشیر ارجمند، مشاور موسوی، دیده می شوند.

فرانک اسمیت، از کمیته دفاع از روزنامه نگاران  گفت که آقای اتاناسیادیس با سفیر یونان  و خانواده اش دیدار کرده است و بزودی آزاد می شود.

اما آقای اسمیت بطور عمومی درباره وضعیت روزنامه نگاران گفت:« این وسیع ترین سرکوبی است که تا به حال به یاد می آورم، من ده سال است که این سمت را دارم. میزان دستگیری ها بشدت بالاست. در حال حاضر تعداد روزنامه نگاران بازداشت شده در ایران از همه جای دنیا بیشتر است».

آقای رحیمی معتقد است که دستکم در گذشته زندان مخالفان رژیم مشخص بود. اما دوستان او در تهران گفته اند که از وضعیت بسیاری از زندانیان بی خبرند.

او می گوید:« شرایط شبیه به ناپدید شدن افراد در دوران دیکتاتور شیلی، آگوستو پینوشه، در دهه هفتاد است ما هیچ چیز از وضعیت مکانی که در آن زندانی شده اند نمی دانیم. یکی از کسانی که دستگیر شده  و آزاد شده بود به من گفت که در زیر زمین بزرگ وزارت کشور زندانی شده بودند. یک روزنمه نگار دیگر هم زمانی که بسیجی ها برای دستگیر کردنش به خانه اش رفته بودند، پنهان شده بود و حتی همسرش هم از او خبر ندارد. پیام هایی که این روزها دولت نمی فرستد به شدت مافیایی است:” ما تو و خانواده ات را دستگیر خواهیم کرد».

 

منبع: کریستین ساینس مونیتور 28 ژوئن