گسترش جغرافیایی سینما…
مریم رستمی بازیگر نقش “شهربانو” درفیلم “وقتی لیموها زرد شدند” است. با او که اولین تجربه های سینمایی خود را پشت سرمی گذارد گفتگویی صمیمانه ترتیب داده ایم که می خوانید.
شهربانو در فیلم: نامزدی شهربانو و شهرام همزمان با آغاز جنگ تحمیلی است. آنها تصمیم می‌گیرند داوطلبانه برای کمک به جبهه بروند. شهربانو مفقودالاثر می‌شود، شهرام بعد از سال‌ها بی‌خبری و در نهایت ناامیدی از برگشت او با صمیمی‌ترین دوست شهربانو ازدواج می‌کند و صاحب دو فرزند می‌شود. سال‌ها بعد شهربانو همراه با آزادگان به میهن برمی‌گردد و متوجه اوضاع می‌شود. او تصمیم می‌گیرد…
خود را بازیگر تئاتر می دانید یا سینما؟
من سال هاست که در زمینه بازیگری تئاتر کار می کنم وهمواره بازیگری خود را مربوط به خانوداه تئاتر می دانم.
چند سال است به تئاتر مشغولید؟
15 سال است که در شهرستان ساری و شهرهای مختلف استان مازندران کار تئاتر می کنم.
دراین مدت برای شما که درشهرستان کار می کنید،ارزش های اقتصادی تئاتر هم باقی مانده است؟
(می خندد)خیر.این موضوع نه تنها در ساری که در مازندران،تهران وحتی ایران جایگاهی ندارد.تئاتری فقط برای دل وجان کار می کند،والسلام.
این تعریف تا چه زمانی برای شما قائل به بیان است.آیا باموفقیت هرچه بیشتر این فیلم ودریافت پیشنهادات متفاوت بازیگری درسینما خود را همچنان بازیگر تئاتر می دانید؟
بله.قطعا همین گونه خواهد بود.ما در شهرستان با مشقات زیاد تئاترکار می کنیم و به صحنه می بریم. بنابراین گذشته از عشق وعلاقه واین چیزها برای خودمان وکارمان تعریف وارزش قائل هستیم.
فکر می کردید که با توجه به سکونتتان در شهرستان بتوانید فیلمی بلند در سینمای ایران بازی کنید؟
یکی ازمشکلات عمده سینما و تئاتر ایران این است که همه چیز معطوف به تهران شده است.باید با برنامه ریزی مدون وبا بررسی آسیب های جدی این مهم چنان روش هایی را گردآوری نمود که فرصت های اجرایی بهتری در شهرستان ها به وجود بیاید.با این کار استعداد های فراوانی هم کشف و رشد می کنند.
قبل از بازی در این فیلم بازیگری در سینما را تجربه کرده بودید؟
تجربه بازی تصویر را داشتم اما به این شکل حرفه ای تقریبا اولین بار است که انجام می دهم.
انتخاب شما برای این فیلم چگونه اتفاق افتاد؟
آقای وطن دوست نوع کار مارا می شناختند.آقای وطن دوست از تئاتر به سینما رفتند وقبل از اینکه به سینما بروند درشهرستان ساری از علاقمندان به تئاتر و بازیگر تئاتر بودند. بنابراین درطول این چند سال ارتباطات قطع نشد.ایشان هم انسان ناسیونالیستی هستند وعلاقه به سرزمین مادری را درهمه کارهایشان می بینید.بنابراین این همکاری به جریان افتاد وکارانجام شد.
تا به حال تجربه بازی درنقشی این چنینی را داشتید؟
خیر.اول بار بود که این نقش را با این ظرافت ها بازی می کردم.
سخت بود؟…
به هرحال درک موضوع برای هرکسی سخت است.پرداخت های موقعیت بسیار عالی بود و به بازیگران کمک می کرد.نقش ها جای بحث و تبادل نظر داشتند وهریک از بازیگران اتودهای مختلفی را ارائه می دادند تا بهترین لحظه هاش کار شوند.
گریم شما نسبت به بازیگران دیگر کمی متفاوت بود. این عنصر درارائه نقش شما کمک می کرد؟
یقینا. کار خانم مهری شیرازی بر صورت من استادانه بود.گریم ایشان نوع نگاه بازیگر به دوربین وبازیگران دیگر را تغییر می دهد و امکاناتی را فراهم می آورد که مثال زدنی است.
پس از اینکه شنیدید کار درجشنواره مونترال شرکت کرده چه عکس العملی داشتید؟
هم من وهم دوستان دیگرمن در ساری بسیار خوشحال شدیم. به هرحال این یک موفقیت کم نظیر محسوب می شود.
هیات داوران وتماشاگران بازی شما را روان وقابل قبول توصیف کردند. فکر می کنید بتوانید جایگاه خود را درسینمای ایران محکم کنید؟
همه سعیم همین است که از فرصت ها به بهترین شکل ممکن استفاده کنم وکمترین خطاها را انجام دهم.