در حالی که برگزاری کنفرانس جنبش عدم تعهد در ایران و امکان تعطیلی شهر تهران باعث ایجاد حواشی مختلفی شده٬ یک سایت اصول‌گرا خبر داده که ۲۰۰ دستگاه بنز ضدگلوله٬ که ارزش هر کدام از آن‌ها نزدیک به یک میلیارد تومان است٬ برای این کنفرانس خریداری شده است. برخی زندانیان و فعالین سیاسی نیزاز سران کشورهای عدم تعهد خواسته‌اند در صورت سفر به ایران به زندان‌های جمهوری‌اسلامی سر بزنند.
سایت دی‌نیوز نوشته است که “خاصه خرجی های این مجموعه پیمانکاری تنها در خودرو خلاصه نمی‌شود٬ بلکه اجاره نزدیک به ۷۰۰ سوئیت، خانه و هتل‌های گران‌قیمت آن‌هم در مناطق شمال شهر تهران نیز نمونه‌ای دیگر از این ولخرجی‌های بی‌مورد بوده و در مدت حضور ۳۰۰۰ میهمان خارجی در زمان برگزاری اجلاس تهران تنها ۲۵۰ نفر از آن‌ها هندی بوده‌اند که خود به نوعی سئوال برانگیز است”.
این سایت اصول‌گرا با اشاره به اینکه “برگزاری آبرومند آن به هر مقداری ضروری ولی نه به هر قیمتی”٬ ادامه داده است: “با یک حساب سرانگشتی می‌توان فهمید که قیمت معمولی‌ترین نوع این خودرو در بازار ۲۵۰ میلیون تومان و قیمت سفارشی‌ترین نمونه آن - در صورت ضد گلوله بوده - فراتر از یک میلیارد تومان می‌باشد. حال سوال این‌جا مطرح می‌شود که با توجه با نام نهادن امسال از سوی رهبر معظم انقلاب به نام “تولید ملی” این حرکت پیمان‌کار این مجموعه آقای “ق” چه معنی دارد، در صورتی که با کمی اغماض می توان سمند سریر (که نوع سفارشی سمند می باشد) را با کمی دستکاری و حتی در صورت درخواست در وزرات دفاع به صورت ضد گلوله تبدیل نموده و از خروج نزدیک به ۳۰ میلیون دلار، ارز از کشور آن هم در این شرایط اقتصادی که اکثر مردم کشور ما حتی قدرت خرید معمولی ترین نوع این خودرو را ندارند، جلوگیری شود”.
اجلاس کشورهای غیر متعهد قرار است شهریور ماه جاری در تهران برگزار شود. برخی از رسانه‌های مخالف دولت٬ طی روزهای گذشته به انتقاد از برگزاری این مراسم پرداخته‌اند. آن‌ها نوشته اند با توجه به وضعیت گرانی در تهران و کمبودهایی که برای مردم وجود دارد٬ برگزاری این مراسم می تواند مشکلات اقتصادی را بیشتر کند. سایت‌های اصول‌گرا نوشته‌اند که در این کنفرانس٬ حداقل ۷ هزار مهمان حضور خواهند داشت. به نوشته مشرق‌نیوز مسوولان تاکنون در ۷۰ نقطه شهر تهران٬ امکاناتی برای مهمانان در نظر گرفته‌اند.
این امکانات علاوه بر هتل‌ها٬ شامل “برخی خانه های لوکس و ویلایی” می‌شود که “برای مهمانان این اجلاس اجاره و تجهیز شده‌اند”. هنوز مسوولان برگزاری این مراسم٬ آماری از هزینه‌های احتمالی این مراسم اعلام نکرده‌اند.
این در حالی است که عده‌ای از زندانیان سیاسی نیز در دعوتی نمادین از سران کشورهای عضو جنبش عدم تعهد خواسته‌اند، از زندان‌های ایران بازدید کنند. پیش از این یک زندانی سیاسی نیز خواستار آن شده بود که با ارسال ایمیل و نامه به سران کشورهایی که قرار است در این کنفرانس حاضر شوند٬ از آن‌ها درخواست شود این دعوت را رد کنند: “با توجه به اینکه تعدادی از سران کشورهای جنبش عدم تعهد در نشست‌های گذشته اجلاس سران یا اجلاس نمایندگان بین‌المجالس با موسوی، کروبی و خاتمی طرف بوده‌اند٬ باید در نامه‌ای از آنان خواسته شود که با توجه به شرایط حصر موسوی و کروبی و محدودیت‌های سیاسی خاتمی و به نشانه اعتراض، اعلام عدم حضور کنند مگر اینکه شرایط سیاسی و حقوق بشر ایران به حالت عادی برگردد”.
آن‌ها در نامه‌ی خود نوشته‌اند: “من همان روزنامه‌نگارم که در سازمان ملل یا نشستی بین‌المللی و منطقه‌ای یا دیداری دو جانبه با مقام‌های ایرانی، چند سال پیش با تو گفت‌وگو کردم یا عکسی خبری از تو و هیات همراهت برداشتم. یادت آمد؟ من همان خبرنگارم، عکاسم یا صاحب یک سایت خبری که اکنون در زندان‌های مخوف ایران محبوسم؛ تنها به‌جرم دموکراسی‌خواهی، طلب حقوق‌بشر و طرح این پرسش که “رای من کجاست؟” اگر شرمنده نبودی و به تهران آمدی نزد من هم بیا، در زندان اوین تهران، رجایی‌شهر کرج، کارون اهواز و دیگر زندان‌های ایران”. زندانیان سیاسی در این نامه‌ی نمادین به حصر خانگی میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی نیز اشاره کرده‌اند.
در تحولی دیگر برخی از استادان دانشگاه٬ کنش‌گران سیاسی و مدافعان حقوق بشر طی نامه‌ای به دبیر کل سازمان ملل از وی خواسته‌اند برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران تلاش کند. در این نامه شرح مفصلی از وضعیت زندانیان سیاسی داده شده است و از وی خواسته شده : “اگر با مقام‌های ایرانی مذاکره می‌کنید آنان را به رعایت اصول مربوط به حقوق ملت در قانون‌اساسی جمهوری اسلامی و نیز تاکیدات منشور جهانی حقوق‌بشر و رعایت آزادی‌های مدنی متفکران و فعالان سیاسی تشویق کنید؛ و اگر به ایران سفر می‌کنید، تلاش نمایید با مقام‌های سابق و چهره‌های برجسته سیاسی و فرهنگی ایران که در زندان و یا زندان خانگی به‌سر می‌برند ملاقات نموده و به‌طریق مناسب از آزادی هرچه سریعتر آنان، دفاع کنید”.
پیش از این علی سعیدلو٬ معاون امور بین‌الملل احمدی‌نژاد٬ گفته بود که هیات دولت در نظر دارد در زمان برگزاری این کنفرانس چند روزی شهر تهران را تعطیل کند.
وی گفته بود که این مساله “طبق روالی که در سایر کشور‌ها هم در زمان برگزاری کنفرانس‌های بین‌المللی وجود دارد”٬ انجام می‌گیرد: “با توجه به اینکه برگزاری اجلاس در روزهای پنجشنبه و جمعه (۹ و ۱۰شهریور) است، حداقل دو روز تعطیلی خواهیم داشت. در صورت نیاز به تعطیلی بیشتر با تصویب هیات دولت، امکان افزایش تعطیلی‌ها فراهم خواهد شد”.
سعیدلو در پاسخ به سئوالی درباره‌ی مشکلاتی که ممکن است در این زمینه برای مردم به وجود بیاید٬ گفته بود: “از آنجایی که اجلاس سران عدم تعهد در شهریورماه بعد از ماه رمضان برگزار می‌شود و عده زیادی از مردم به سفر می‌روند مشکل چندانی در مورد تعطیلات وجود ندارد”.
یک سایت نزدیک به اصول‌گرایان اما در این زمینه نوشت: “با نگاهی اجمالی به تقویم به یک نکته مبهم پی می‌بریم که طبق آن تعطیلی تهران نه چند روز بلکه دو هفته خواهد بود. در تقویم سال ۹۱ دو روز تعطیلی عید فطر در هفته پایانی ماه مرداد است، در حالیکه کنفرانس عدم تعهدها در هفته دوم شهریورماه برگزار می‌شود. در واقع، اگر قرار باشد سخن سعیدلو مبنای تعطیلی تهران باشد، مدت این تعطیلی از ۲۹ و ۳۰ مرداد (دو روز عیدفطر) تا ۱۰ شهریور (اختتامیه کنفرانس) یعنی ۱۵ روز خواهد بود”.
پیشتر و همزمان با اولین اجلاس سران کشور های اسلامی در سال ۱۳۷۶ نیز، تمام ادارات و مراکز دولتی و آموزشی شهر تهران تعطیل شده بود.
