“می گویند در آئین نامه زندان ها وقوانین نیامده که زندانی سیاسی حق استفاده از مرخصی داشته باشد. مرخصی امتیازی است که به زندانیان سیاسی داده می شود و ما با اقای قادری نه نقطه مشترکی داریم و نه او از مواضع خود کوتاه امده است لذا در شرایطی نیست که به او مرخصی بدهیم”.
این پاسخی است که مسولان به فرزانه میرزاوند، همسر سیامک قادری داده اند روزنامه نگاری که بیش از ۳۴ ماه از مرخصی محروم است و از مرداد ۹۰ هم امکان ملاقات حضوری با خانواده‌اش را نیافته است.
سیامک قادری، خبرنگار سابق خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) است که به نشراکاذیب، تبلیغ علیه نظام، توهین به رئیس جمهور و رئیس قوه قضائیه و همچنین فعل حرام متهم وبه ۴ سال حبس تعزیری و ۸۰ ضربه شلاق محکوم شده است.
خانم میرزا وند در مصاحبه با “روز” می گوید که این روزنامه نگار به خاطر همان اتهاماتی که از سه سال پیش در زندان و در حال سپری کردن محکومیت خود است از خبرگزاری ایرنا اخراج شده و دیوان عدالت اداری در نهایت بر این اخراج مهر تایید زده است.
آقای قادری، ۵ مرداد ۸۹ در منزلش بازداشت شد و اعلام گشت که به خاطر نوشته‌های وبلاگش متهم به نشر اکاذیب، تشویش اذهان عمومی و توهین به رئیس جمهور و رئیس قوه قضائیه دستگیر شده. او در حال حاضر در بند ۳۵۰ زندان اوین، زندانی است و تاکنون از مرخصی محروم بوده است و همسرش میگوید: ۳۴ ماه گذشته و در تمام این مدت به مرخصی نیامده. بارها ما درخواست داده ایم اما موافقت نکردند و مستقیما هم گفتند که کارشناس پرونده، وزارت اطلاعات و دادستان موافق مرخصی آقای قادری نیستند. یعنی هیچ کسی موافق مرخصی او نبود. سری آخر اما برای عید نوروز پی گیری کردم امیدوار بودم حداقل به خاطر عید و همچنین فضای انتخاباتی که پیش آمده و به تعدادی از زندانیان مرخصی داده اند به آقای قادری هم بدهند اما باز موافقت نکردند. مراجعه کردم دادیار ناظر زندان اوین گفت که هیچ کجای آئین نامه زندان ها وقوانین نیامده که زندانی سیاسی حق استفاده از مرخصی داشته باشد. مرخصی امتیازی است که به زندانیان سیاسی داده می شود و ما با اقای قادری نه نقطه مشترکی داریم و نه او از مواضع خود کوتاه امده است لذا در شرایطی نیست که به او مرخصی بدهیم.
خانم میرزاوند می افزاید: تقریبا نیم ساعت صحبت کردم گفتم اینطور نیست که به کسانی که مرخصی میدهید با آنها به نقطه مشترکی برسید حتی خانم ستوده را مثال زدم و گفتم در واقع به نقطه مشترکی نمی رسید. گفتم زندانی سیاسی، زندانی عقیدتی است و اینطور نیست که یک شبه به عقیده ای رسیده باشد که از آن عقیده دست بردارد. هیچ زندانی سیاسی، عقیده اش را عوض نمیکند. در نهایت باز گفتند که آقای قادری در شرایطی نیست که به او مرخصی بدهیم گفتم اینطور که صحبت میکنید با توجه به شناختی که من از آقای قادری دارم پس تا پایان دوران محکومیت ۴ ساله او به او مرخصی نخواهید داد. یعنی الان ۳۶ ماه گذشته و ۱۴ ماه از محکومیت آقای قادری مانده و در این مدت هم مرخصی نمی‌دهند.
درباره ملاقات حضوری سوال میکنم آخرین بار چه زمانی آقای قادری را به صورت حضوری و نه کابینی ملاقات کردید؟ میگوید: اینقدر گذشته که دقیق یادم نیست آخرین بار چه زمانی بوده. احتمالا مرداد سال ۹۰ بود. زمانی که تازه او را به بند ۳۵۰ آورده بودند و در ۳ الی ۴ ماه دو سه باری ملاقات حضوری دادند اما بعد از آن ملاقاتهای حضوری هم قطع شد و دیگر اجازه ندادند.
خانم میرزاوند با این حال همچنان برای مرخصی و ملاقات حضوری با همسرش پی گیر است و می گوید: سیامک که روحیه اش خیلی خوب است و با اینکه من هر ماه برای ملاقات حضوری یا مرخصی پی گیر هستم و مراجعه میکنم مخالف است میداند به چه کسانی طرف است و می گوید تحمل کنید اینقدر خودتان را اذیت نکنید و خود را در این روند قرار ندهید. اما من اصرار دارم هر ماه بروم و پی گیری کنم و درخواست ام را ارائه دهم حتی برای ملاقات حضوری به اسم پسرم پر میکنم و می گویم که بچه من حق دارد پدرش را ببیند او را از نزدیک حس کند و.. اما بی نتیجه است. باز با این حال من اصرار دارم هر ماه انجام بدهم تا روزی نگویند درخواستی نبوده و درخواستی نداده اید برای همین مرخصی یا ملاقات حضوری نداده ایم.
همسر سیامک قادری می افزاید: زندانیان سیاسی هم حق دارند مثل سایر زندانیان از مرخصی و ملاقات حضوری استفاده کنند. این باید به صورت روتینگ انجام شود و نیازی به رفتن به دادستانی و درخواست دادن از سوی خانواده ها نیست اما متاسفانه ما را در چنین روندی قرار میدهند و در نهایت هم که موافقت نمیکنند.
درباره تایید حکم اخراج آقای قادری از خبرگزاری ایرنا می پرسم. وب سایت کلمه هفته گذشته خبر داده بود که این حکم از سوی دیوان عدالت اداری تایید شده است. خانم میرزاوند می گوید: به استناد همین اتهاماتی که اقای قادری در حال سپری کردن محکومیت آن است حکم اخراج او را از خبرگزاری ایرنا داده بودند. در حالیکه برای چنین موردی او می بایست تخلفی اداری مرتکب می شد ما پی گیر بودیم ولی هفته گذشته دیوان عدالت اداری حکم اخراج را تایید کرده و به آقای قادری هم ابلاغ شده است.
آقای قادری دارای یک پسر ۱۵ ساله است و از مرداد ۹۰ تاکنون امکان ملاقات حضوری با او را نیز نداشته است. او موقع بازداشت پدرش ۱۲ سال داشته و خانم میرزاوند میگوید: واقعیت این است که علی اوایل خیلی اذیت می شد اگر چه تودار است و بیشتر درون خودش می ریزد اما هر بار صحبتی از پدرش یا بحث درخواست مرخصی یا ملاقات و. بود می دیدم چقدر زجر میکشد. می رفت توی اتاقش و نماز میخواند و می آمد میگفت که نذر کرده ام و… الان به این شرایط عادت کرده ولی متاسفانه حتی برای ملاقات کابینی هم او نم یتواند هر هفته بیاید گاهی چند هفته یکبار او را یم برم چون درگیر درس و مدرسه است و درسهای سنگینی هم دارد. به هر حال این شرایط را تحمل کنیم و می گذرانیم.
