495 روز تا انتخابات ریاست جمهوری

ابراهیم نبوی
ابراهیم نبوی

po_nabavi_01.jpg

‏‏

چیزی کمتر از پانصد روز به پایان فاجعه احمدی نژاد مانده است، پانصد روز وقت داریم یک ‏رئیس جمهور درست و حسابی به جای احمدی نژاد بیاوریم. امیدوارم خاتمی رئیس جمهور ‏شود، اما در هر حال این فاجعه را باید تمام کرد. به نظرم انتخابات 24 اسفند خیلی چیزها را ‏به ما یاد می دهد، کارهایی که باید برای یک سال بعد انجام بدهیم، اگر از فردا شروع کنیم، ‏ممکن است شانس مان بیشتر شود، فقط یادمان باشد که ما می خواهیم دولتی را که سالانه صد ‏میلیارد دلار درآمد دارد، از دست آدمهایی دربیاوریم که با این صد میلیارد دلار می خواهند ‏رویاهای شان را که اتفاقا کابوس های ماست، زمینی کند، ما به این صد میلیارد برای برآورده ‏کردن آرزوها و عملی کردن رویاهای مان احتیاج داریم. ‏


چند نتیجه گیری اخلاقی از یک انتخابات 24 اسفند‏

انتخابات انجام شد. نتایج اولیه فعلا اعلام شده است و احتمالا نتایج شهرهای بزرگ و تهران ‏کمی در نتیجه اعلام شده تغییر خواهد داد. در راستای اینکه یکی از مهم ترین کارهایی که یک ‏انسان یک روز پس از انتخابات می تواند بکند، این است که از انتخابات نتیجه گیری اخلاقی ‏کند، قصد داریم همین کار را بکنیم. البته توضیح بیشتر در مورد انتخابات و نتایج آن احتمالا ‏لازم نیست، چون خودتان نتیجه را تا الآن می دانید، اگر هم نتیجه انتخابات را نمی دانید و ‏خبرهای آن را تا به حال دنبال نکردید، احتمالا این نوشته هم به درد شما نمی خورد، البته یک ‏حالت دیگر هم وجود دارد، این که خبرهای انتخابات را بدانید و این نوشته به دردتان نخورد. ‏به همین دلیل برخی نتایج اخلاقی از انتخابات 24 اسفند می شود گرفت، چنین است.‏

اول، پیروزی شش نفر بر میلیونها نفر: اگر شورای نگهبان صلاحیت کاندیداهای اصلاح ‏طلبان را رد کند، آن نامزدها انتخاب نخواهند شد. به همین دلیل نتیجه می گیریم یکی از مهم ‏ترین راههای پیروزی در یک مسابقه این است که رقیب نداشته باشید، چون اگر رقیب نداشته ‏باشید قطعا پیروز می شوید.‏

دوم، پیروزی بزرگ اصلاح طلبان: اصلاح طلبان بدون این که تا یک هفته قبل از رای گیری ‏بدانند کاندیداهای شان کیست و بدون این که حتی یک هفته وقت داشته باشند تبلیغات کنند و با ‏وجود اینکه تمام تلاش شان را کردند که کسی به آنان رای ندهد، حداقل چهل کرسی در مجلس ‏به دست آوردند، در هیچ جای دنیا هیچ حزبی به این راحتی چهل کرسی در مجلس به دست ‏نمی آورد. ‏

سوم، پیروزی بزرگ برای رهبری: آیت الله خامنه ای از مردم خواست که به نامزدهایی که از ‏دولت خدمتگزار حمایت می کنند، رای دهند، مردم هم به اصولگرایان منتقد دولت و اصلاح ‏طلبان مخالف دولت رای دادند، تعداد آرای حامیان دولت در نقاط مختلف مستقیما با تعداد ‏سفرهای استانی رئیس جمهور رابطه داشت، هر جا رئیس جمهور بیشتر سفر کرده بود، ‏طرفدارانش کمتر رای آوردند. ‏

چهارم، پیروزی بزرگ برای وزارت کشور: رئیس جمهور اعلام کرد که اعضای دولت در ‏انتخابات به نفع هیچ حزبی فعالیت نمی کنند، در نتیجه برگزار کنندگان انتخابات جلوی ناظرین ‏اصلاح طلبان را که جزو هیچ حزبی نبودند، گرفتند. ‏

پنجم، پیروزی بزرگ مردم: این انتخابات ثابت کرد که مردم ایران هنوز زنده هستند و ‏نمردند، ممکن است تصمیم غلط بگیرند، یا تصمیم شان با ما متفاوت باشد، اما در هر حال ‏وجود دارند و سرنوشت شان هم برای شان مهم است. به همین دلیل لازم است که وقتی در ‏مورد مردم حرف می زنیم، جوری حرف نزنیم که انگار پشت سر مرده حرف می زنیم. البته ‏این موضوع دردناکی است که آدم فعال سیاسی باشد و از طرف مردم نظر بدهد و آن مردم ‏هنوز زنده باشند. ‏

ششم، پیروزی بزرگ برای تحریم کنندگان: براساس آمارهای نسبتا مشخص و موجود چهار ‏سال قبل در انتخابات مجلس و سه سال قبل در انتخابات ریاست جمهوری گروهی از مخالفان ‏مشارکت، انتخابات را تحریم کردند، در نتیجه 50 درصد مردم در انتخابات شرکت کردند، در ‏انتخابات 24 اسفند، تحریم کنندگان این کار را با شدت بیشتری انجام دادند، در نتیجه 60 ‏درصد مردم در انتخابات شرکت کردند، این پیروزی بزرگ نشان می دهد که تحریم کنندگان ‏حداقل منهای ده درصد طرفدار دارند، به همین دلیل پیش بینی می شود اگر در انتخابات سال ‏‏1388 تحریم گسترده تر شود، بعید نیست که دفعه بعد هفتاد درصد مردم در انتخابات شرکت ‏کنند. ‏

هفتم، مشروعیت و نامشروعیت: من که در خارج از ایران نمی توانستم رای بدهم، معتقد هم ‏نیستم با رای ندادن در انتخابات مشروعیت یک نظام از بین می رود، چون اگر چنین بود الآن ‏پنجاه درصد حکومت های دنیا نامشروع بودند. اصولا معتقد هم نیستم باید مشروعیت نظام ‏جمهوری اسلامی را از بین برد، چون می ترسم به محض اینکه این مشروعیت از بین برود، ‏این آمریکایی ها که به روابط نامشروع علاقه دارند، بفهمند حکومت ایران مشروعیت ندارد و ‏به ایران حمله کنند. همه اینها به کنار، به نظر شما حکومتی که حداقل سی درصد مردم به ‏طرفداران آن حکومت رای می دهند بیشتر مشروعیت دارد یا مخالفان حکومت که حتی ده ‏درصد مردم هم به حرف آنها گوش نمی کنند. ‏

هشتم، انتخابات ریاست جمهوری آینده: ما تقریبا 495 روز تا انتخاب رئیس جمهور بعدی ‏وقت داریم، اصل دعوا اواخر خرداد 1388 است، در این انتخابات فهمیدیم که نباید فرصت را ‏از دست بدهیم، نباید وقت عزیزمان را برای بحث کردن با تحریم کننده ها تلف کنیم، نباید ‏بدون رسانه بمانیم، نباید نامزدهای انتخابات را بسوزانیم، باید از همین حالا ده تا کاندیدای ‏مطمئن برای انتخابات داشته باشیم و یک چیز را یادمان نرود، فاجعه احمدی نژاد نباید تکرار ‏شود.‏