۹ تن از نمایندگان مجلس به وزیر کشور در خصوص اظهاراتش درباره کمرنگ شدن حضور گشتهای ارشاد تذکر کتبی دادهاند. عبدالرضا رحمانی فضلی، پیشتر در گفتوگویی که روز چهارشنبه، ۱۳ آذر در روزنامه شرق منتشر شد، گفت است: “فضای بیمارستان، فضاهای فرهنگی، دانشگاه، فرودگاهها، نمایشگاهها و فروشگاههای بزرگ اینها متولی دارند. متولیان آنها مجوز دارند. باید مسوولیت فضاهای خود را قبول کنند و اگر ارزشهای انقلابی و اسلامی و باورهای دینی مردم در این فضاها دچار اشکال و ایراد میشود خود مسوولان باید پاسخگو باشند و نیروی انتظامی نباید به این اماکن ورود پیدا کند.” او همچنین گفته که “کوتاهی برخی دستگاهها در انجام وظایفشان موجب شده که بار این کار به دوش نیروی انتظامی بیفتد و در موقعیتهایی که نباید نیروی انتظامی وارد شده که این عملکرد آنها، هزینههای اجتماعی در پی داشته است.”
۹ نماینده مجلس که از جمله آنها میتوان به فاطمه آلیا، زهره طبیب زاده، لاله افتخاری، مرتضی حسینی و احمد سالک، اشاره کرد، با توجه به همین صحبتها در تذکری کتبی پرسیدهاند: “چرا وزیر اعلام کرد که گشت ارشاد برای برخورد با بدحجابی به فروشگاهها، فرودگاهها، بیمارستانها و مراکز فرهنگی مراجعه نکند؟ آیا وضعیت حجاب در این مراکز مورد رضایت وزیر کشور است؟”
سید مرتضی حسینی، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی یکی از ۹ نمایندهای است که به رحمانی فضلی تذکر داده است، او به “روزآنلاین” میگوید: “ما با سخنان وزیرکشور در خصوص گشتهای ارشاد مخالف هستیم و برای مخالفتمان هم دلیل داریم و حالا منتظر پاسخ وزیر کشورهستیم.” او دلیل مخالفتشان را اینطور عنوان میکند: “باید به قانونی که شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال ۸۴ مصوب کرده احترام بگذاریم. این شورا برای نیروی انتظامی ۲۳ مسئولیت قائل شده است که یکی از مسئولیتهای نیروی انتظامی این است که با کسانی که بیعفتی و بیحجابی را در جامعه ترویج میکنند، مقابله کند.”
فاطمه آلیا هم پیشتر با تاکید براینکه مردم از وضعیت بی حجابی در این مراکز گلایه دارند گفته بود: “مردم خواهان مراجعه گشت ارشاد به این مراکز هستند و ما از وزیر کشور توضیح می خواهیم که چرا چنین مواضعی را اتخاذ کرده است.”
حسینی در پاسخ سوال “روز” مبنی بر اینکه چطور به این نتیجه رسیدهاند که مردم با گشتهای ارشاد موافق هستند، میگوید: “مردم این دغدغه را با ما که نمایندگانشان هستیم در میان گذاشتهاند. قطعا ۷۰ در صد مردم با جلوگیری از فساد و فحشا موافق هستند، حالا ۳۰ درصد هم شاید مخالف باشند که اینها همانهایی هستند که هنجارشکنی میکنند و ترویج کننده فساد هستند.”
برخوردها کم شود، بعضی زنان روسریهایشان را بر میدارند
حدود یک ماه پیش بود که فرمانده نیروی انتظامی ایران از واگذاری مسوولیت اجرای طرح حجاب و عفاف به وزارت کشور خبر داد؛ این موضوع که با توجه به وعدههای دوران کاندیداتوری حسن روحانی در خصوص برچیده شدن گشتهای ارشاد، این امید را برای بسیاری از شهروندان پررنگ کرد که شاید دوران گشتهای ارشاد به پایان رسیده باشد. اسماعیل احمدی مقدم، فرمانده نیروی انتظامی در توضیحات خود پیرامون جابجایی این مسوولیت گفته بود: “وزارت کشور با تشکیل شورای اجتماعی در وزارت کشور، طرحهای حجاب و عفاف و امنیت اخلاقی را، خود به عهده گرفته است.”
فرمانده ناجا در عین حال گفته بود نیروی انتظامی نیز در این زمینه با وزارت کشور که سرپرستی شورای اجتماعی کشور را بر عهده دارد همکاریهای لازم را داشته و خواهد داشت. او همچنین تاکید کرده که “ناجا دیگر نمیتوانست به تنهایی این مسئولیت را بر عهده داشته باشد.”
اما بسیاری معتقدند اجرای “طرح امنیت اخلاقی” و به تبع آن حضور “گشتهای ارشاد” تنها به دولت و حتی نیروی انتظامی مرتبط نمیشود و چهرهها و نیروهای تندرو با جدیت از حضور گشتهای ارشاد حمایت میکنند. چنانچه پس از انتخاب حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور، رسانه های اصولگرا و وابسته به جریانات تندرو به جوسازی رسانهای مبنی بر بازگشت “بدحجابی” در شهرهای ایران پرداختند و مدعی شدند پلیس و گشتهای ارشاد کوتاهی میکنند. پس از آن نوبت به انتشار اخبار مربوط به ضرب شتم آمران به معروف و ناهیان منکر توسط مردم و همراه کردن بخش گستردهتری از اصولگرایان رسید. طرح” تشدید برخورد با بدپوششان” را که حضور گسترده گشتهای ارشاد را در مکانهای عمومی و هنری، میادین شهر و فروشگاههای بزرگ به دنبال داشت، میتوان از نتایج جوسازی همان تندروها دانست.
مرتضی حسینی، نماینده اصولگرای مجلس نیز که با “روز” گفتوگو میکند معتقد است: “هم قانون اساسی و هم شورای عالی انقلاب فرهنگی این اختیار را به نیروی انتظامی داده است که این نیرو جلوی کسانی که فساد و فحشا را در جامعه ترویج میکنند، بگیرد. یکی از مسائلی که باعث تریج فساد و فحشا میشود بدحجابی و بیحجابی است اگر جلوی بدحجابی گرفته نشود بعضیها به صورت مفتضحانه در جامعه حضور پیدا میکنند و بعد حتی بیحجابی اتفاق میافتد. همین الان هم میبینیم کمی که برخوردها کم میشود، زنان در خودروها روسریهایشان را بر میدارند و با یک وضعیت کذایی در خیابانها جولان میدهند.”
این عضو کمیسیون فرهنگی مجلس معتقد است: “برخی از بدحجابیها به صورت سازمان یافته و با هدف ایجاد فساد در جامعه صورت میگیرد.” حسینی تاکید میکند: باید پر قدرت جلوی فساد و فحشا را بگیریم، این بدحجابها عامل فساد هستند. نباید بگذاریم این افراد جامعه را به فساد بکشانند.”
نماینده قزوین با انتقاد از عملکرد دولت محمود احمدینژاد در زمینه برخورد با “بدججابان” میگوید: “آقای احمدینژاد با گشت ارشاد موافق نبود و به همین دلیل نگذاشت طرحهای خوبی که آغاز شده بود به نتیجه برسد. اگر از همان موقع با جدیت با بدحجابی برخورد کرده بودیم الان چنین مشکلات گستردهای نداشتیم.”
مرتضی حسینی ادامه میدهد: “آقای روحانی باید به همه ارگانها و نهادهایی که زیرمجموعه ایشان هستند دستور بدهد که کار فرهنگی را شروع کنند و امر به معروف که یک وظیفه همگانی و دولتی هم هست به جا بیاورند. نیروی انتظامی هم بلافاصله باید با بدحجابیها برخورد کند و ریشه فساد و فحشا را از بین ببرد.”
او همچنین معتقد است: “برخورد انتظامی به تنهایی کافی نیست بلکه مسوولان باید کار فرهنگی را هم کناری شروع کنند. همه کسانی که در بخشهای فرهنگی مثل صدا و سیما و دیگر رسانهها مسوولیت دارند باید پای کار بیایند. ضمنا نیروی انتظامی و قوه قضاییه هم باید مواظبت کنند که در سطح جامعه این بیحجابی پایان پیدا کنند.” حسینی در پایان تاکید میکند که نباید تسلیم جوسازیها علیه گشتهای ارشاد شد و عقب نشینی کرد. چرا که هر چه عقبتر برویم بدحجابها “پرروتر” میشوند.
حجاب، گشت ارشاد و حقوق شهروندی
بسیاری از کسانی که در انتخابات اخیر ریاستجمهوری به حسن روحانی رای دادند، به دنبال حقوق از دست رفته شهروندی خود بودند، چرا که وعدههای حسن روحانی را در همان راستا میدیدند. شهروندان و به ویژه زنانی که پس از هشت سال فشار و محرومیت از آزادیهای فردی و اجتماعی با اجماع نیروهای اصلاحطلب و منتقد وضع موجود بر روی حسن روحانی در انتخابات، روزنهای از امید یافتند و رای خود را به نفع او به صندوق ریختند تا شاید بتوانند در فضایی بازتر زندگی کنند و حق انتخاب سبک زندگیشان را داشته باشند. واگذاری مسوولیت “طرح حجاب و عفاف” به وزارت کشور، اگرچه گامی مثبت تلقی میشود، اما باید دید وزرات کشور چه ایدهای برای اجرای “طرح حجاب و عفاف” مدنظر دارد و دولت حسن روحانی تا کجا میتواند در برابر نیروهای تندرو وفشار افراطیها که به دنبال محدود کردن آزادی شهروندان هستند، مقاومت کند.