با وجود ابراز نگرانی های متعدد رسانه ها و فعالان اجتماعی از روند رو به افزایش موارد خودسوزی اعتراضی شهروندان از ابتدای سال تا کنون، روز گذشته بار دیگر یک مورد خودسوزی دردناک در کرمان به وقوع پیوست تا آمار این مرگ دردناک در ۶ ماه گذشته به ۸ مورد افزایش یابد.
سایت خبرآنلاین دیروز نوشت: “یکی از کارگران سابق فضای سبز که به صورت شرکتی با شهرداری کرمان همکاری داشت، ظهر دیروز در مقابل شهرداری کرمان اقدام به خود سوزی کرد. این حریق با کمک مردم و اورژانس خاموش و فرد مصدوم جهت مراقبت‌های ویژه و درمان های لازم به بیمارستان منتقل شد. علت و انگیزه این خودسوزی هنوز مشخص نشده است.گفتنی است شرکتی که با شهرداری کرمان کار می کرد، در تاریخ ۶ مهر ۱۳۹۳ با این فرد قطع همکاری کرده بود”.(لینک)
بلافاصله پس از انتشار این خبر اما، علی بابایی سرپرست شهرداری کرمان در گفت و گو با یک سایت محلی ادعا کرد که “عامل خودسوزی مقابل شهرداری کرمان، هیچ ارتباطی با شهرداری نداشته است”.
او افزود: “عامل خودسوزی، قبل از سال ۹۱ با یکی از شرکت‌های طرف قرارداد شهرداری کرمان همکاری داشته و از سال ۹۱ اقدام به ترک کار می‌کند. وی از سال ۹۲ بار دیگر در یکی از شرکت‌های طرف قرارداد شهرداری مشغول به کار می‌شود، اما مجدداً از تاریخ ششم مهرماه ۹۳ ترک کار می‌کند. این فرد تقاضای اشتغال به کار مجدد داشته که به‌دلیل عدم نیاز، مورد موافقت قرار نگرفته است”.(لینک)
این مقام دولتی در حالی ادعا کرده که عامل خودسوزی “طرف قرارداد” شهرداری نبوده که از سالهاست ماجرای “کارگران قراردادی” و مسوولیت پذیری شهرداری ها در محافل مختلف زیر سووال است. شهرداری تهران در چند مورد قتل و خودسوزی به گونه ای با این موارد روبرو شده که به گفته یک نماینده مجلس انگار مقتول به شهرداری زحمت داده و باید خانواده اش جریمه شوند.
خودسوزی کارگر کرمانی سه شنبه در حالی روی داد که دو هفته قبل نیز در حادثه ای مشابه یک کارگر در شهرستان سنقدر کرمانشاه اقدام به خودسوزی کرده بود.
در همان زمان نیز مقامات تلاش کردند که مشکل این فرد را نیز شخصی و به دور از حوزه مسئولیت های خود جلوه دهند.
امیر شاه آبادی سرپرست معاونت سیاسی امنیتی استانداری کرمانشاه گفته بود: “متوفا در اعتراض به برخی مطالبات در مورد پروانه ساخت مسکن و عوارض که با شهرداری سنقر داشته، اقدام به خودسوزی در محوطه این مجتمع اداری کرده است. با مراجعه خانواده متوفا، هویت نامبرده که مردی ۵۹ ساله بود، مشخص شد”.
درباره اصل حادثه نیز رسانه ها نوشته بودند: “کارکنان مجتمع اداری فرمانداری که ارگان هایی چون شهرداری، بخشداری مرکزی، شورای شهر نیز در این مجموعه قرار دارند، با جسد سوخته فردی مواجه شدند. پلیس و پزشکی قانونی در بررسی های اولیه بدلیل شدت سوختگی فقط جنسیت متوفا را که مرد بود، اعلام کردند.از سوی معاونت سیاسی امنیتی استانداری کرمانشاه تیمی از کارشناسان به این شهرستان اعزام شد و با تحقیقات این تیم هویت این فرد ۵۹ ساله و انگیزه وی از خودسوزی در محوطه مجتمع اداری فرمانداری مشخص شد”.(لینک)
این ادعای مقامات دولتی در حالی بود که کانون صنفی معلمان شهرستان سنقر، این فرد را “منصور کیهانی” و بازنشسته آموزش و پرورش معرفی کرد.
رامین نیک‌روش، از اعضای کانون صنفی معلمان به روزنامه اعتماد گفت: “آقای کیهانی مرد آرام و شریف و متواضعی بود و ۱۸ سال بود که از همسرش که قطع نخاع شده بود و خانه‌نشین پرستاری می‌کرد. آنها چهار فرزند دارند، یکی از پسرانش هم حالا معلم است و همکار ما. قرار بود که آقای کیهانی خانه‌اش را بازسازی کند تا پسرش در طبقه بالای خانه ساکن شود و بتواند در پرستاری از مادرش کمک دست پدرش باشد. اما تقریبا ۲۰ روز بود که کار بازسازی خانه تعطیل شده بود. آقای کیهانی دو سال آخر خدمتش پیش از بازنشستگی را به عنوان مدیر مدرسه‌ای در روستای هزارخانی بالا گذراند، روستایی که ۴۰ کیلومتر با سنقر فاصله دارد و پیگیری او برای اینکه بتواند نزدیک به خانه باشد و هر روز با توجه به وضعیت همسرش این مسافت را مدام در رفت و آمد نباشد به جایی نرسید”.
این عضو کانون صنفی معلمان می‌گوید که نیم‌ساعت پس از حادثه و پس از شنیدن خبر خودش را سریع به محوطه فرمانداری رسانده تا از صحت آن مطلع شود: “اوضاع خیلی بد بود، نگذاشتند ما وارد شویم، همه محوطه را بسته بودند و ماشین پزشکی قانونی هم بود. دیشب به خانه مرحوم کیهانی سر زدیم. اوضاع خانواده خیلی به هم ریخته است”.(لینک)
در همین حال، خبرگزاری هرانا نیز گزارش داده که هفته گذشته یک زوج در کرمانشاه خود را به دلیل فقر به آتش کشیده اند.
این خبرگزاری نوشته است: “شهلا طاهری حدود ۳۰ ساله با ریختن نفت بر روی خود و شوهرش، نریمان بلیان، حدود ۴۱ ساله خود و همسرش را به آتش کشید. گزارشها حاکی از آن است که شهلا طاهری یک روز پس از این عمل در بیمارستان جان خود را از دست داد و همسرش نیز با ۸۰ درصد سوختگی و احتمال مرگ روبروست.این حادثه در روز شنبه ۷ شهریور ماه در شهرک رسالت شهرستان کرمانشاه روی داد.لازم به ذکر است که از این زوج سه دختر بین ۷ تا ۱۶ ساله باقی مانده است.بنا به گزارش های رسیده به هرانا و به گفته همسایه های این زن و شوهر، بیکاری و فقر و مشکلات ناشی از آن بر این خانواده موجب خودسوزی واقدام به خودکشی این زن به همراه خانواده اش بوده است”.(لینک)
چهار مورد خودسوزی در یک ماه، در حالی است که از ابتدای سال تا پیش از شهریور ماه نیز دستکم چهارمورد خودسوزی دیگر در اعتراض به فقر و ناتوانی در اداره زندگی در ایران به وقوع پیوسته است.
ماه گذشته یک دختر دانشجو در شیراز دست به خودسوزی زده بود.(لینک)
و پیش از وی نیز، یک زن کارگر در مشهد موجب شد تا آمار خودسوزی های اعتراضی در تیرماه سالجاری خالی نماند.(لینک)
فروردین ماه نیز دو مورد خودسوزی دیگر در ایران رخ داد که یکی از آنها مربوط به کارگر کارخانه “فراسو”، سازنده قطعات کامپیوتری بود.
برپایه این اطلاعات، کارگر اخراجی کارخانه فراسو که دچار سوختگی شدید شده بود ابتدا به بیمارستان فاطمه‌الزهرا رباط کریم و سپس به بیمارستان سوانح سوختگی تهران منتقل شده بود که پس از حدود دو روز در این بیمارستان جان باخت.(لینک)
خودسوزی او، پس از آن بود که یونس عساکره، دستفروش عرب خوزستانی در تعطیلات نوروز و به دلیل جمع آوری بساط اش توسط ماموران شهرداری برای بازکردن مسیر عبور کاروان راهیان نور، دست به خودسوزی زد.
در همان زمان، خبرگزاری هرانا در گزارشی نوشت: “یک جوان ۳۴ ساله خرمشهری به نام یونس عساکره پس از اینکه دکه میوه فروشی اش توسط مامورین شهرداری برچیده شده، در اعتراض به این اقدام خود را مقابل شهرداری این شهر آتش زد. این شهروند خرمشهری با استفاده از یک گالن بنزین دست به خودکشی زد، با حضور مامورین و آتش نشانی خرمشهر، نامبرده به بیمارستانی در اهواز منتقل شده است، گفته می شود با بیش از ۷۰ درصد سوختگی حال وی بسیار نامناسب است. درخواست مجوز نامبرده از مدتها پیش به شهرداری ارایه شده بود که این درخواست بدون پاسخ مانده بود”.(لینک)
او سرانجام ۲ فروردین ۱۳۹۴ بر اثر شدت جراحات، عفونت و سوختگی شدید اعضای داخلی بدن در بیمارستان مطهری تهران درگذشت.(لینک)
