ژیلا بنی یعقوب روزنامه نگار 38 ساله ایرانی موفق شد جایزه شجاعت در روزنامه نگاری سال 2009 را که از سوی بنیاد بین المللی رسانه های زنان به روزنامه نگاران جسور زن اهدا می شود، از آن خود کند.
بنی یعقوب با تایید این خبر در گفت و گو با روز می گوید: فکر می کنم این جایزه به شخص من تعلق ندارد. بلکه به خاطر مجموعه ای از عوامل، که باعث شده کار زنان روزنامه نگار در ایران با دشواری های فراوان روبرو باشد، به من تعلق گرفته است و من همه روزنامه نگاران زن کشورم را در آن سهیم می دانم.
بنی یعقوب درباره فعالیت های روزنامه نگاری خود که منجر به دریافت این جایزه شده است، می گوید: ظاهرا یکی از عواملی که باعث شد این جایزه به من تعلق بگیرد، نوشتن از شرایط سخت پناهجویان و زنان خاورمیانه در زمان جنگ، و همچنین پرهیز از خودسانسوری و تن ندادن به سانسور و بارها بیکار شدن به این خاطر بوده است.
بنی یعقوب با حضور در افغانستان، لبنان و عراق در زمان جنگ و پس از آن، گزارشهایی از شرایط دشوار زنان در این مناطق به رشته تحریر درآورده بود.
وی همچنین سردبیر سایت “کانون زنان ایرانی” است که خبرها و دیدگاه های زنان را منتشر می کند. از جمله یکی از اقدامات متهورانه این سایت خبری پی گیری مداوم و انتشار گزارشهایی درباره مرگ مشکوک زهرا بنی یعقوب پزشک جوانی بود که دو سال پیش در شهر همدان و در دوره بازداشت موقتش جان باخت.
بنیاد بین المللی رسانه های زنان، در سال 2009 به جز بنی یعقوب از ایران، به دو زن روزنامه نگار به نامهای اگنس تایل از کامرون و ایرینا کالیپ از بلاروس نیز این جایزه را اهدا کرده است.
جودی وود راف مدیر بنیاد رسانه های زنان، در بیانیه ای که به مناسبت اعلام نام زنان روزنامه نگار شجاع، منتشر کرده از سرایط دشوار این زنان نام برده و گفته است: آنها با وجود خطر بازداشت، حمله و حتا مرگ، به جستجوی حقیقت ادامه داده اند.
ژیلا بنی یعقوب فعالیت مطبوعاتی رسمی و دائمی خود را از سال 1372 خورشیدی در روزنامه همشهری آغاز کرد. او همچنین در روزنامه های بسیاری قلم زده است که از جمله آنها باید به خرداد، صبح امروز، آفتاب امروز، آزاد، نوروز، یاس نو، وقایع اتفاقیه و سرمایه اشاره کرد. بسیاری از این روزنامه ها به دلیل توقیف، از ادامه انتشار باز ماندند.
ژیلا در ادامه صحبتش با روز، از وضعیت کار زنان روزنامه نگار در ایران می گوید: روزنامه نگار زن که باشی، از چند طرف همیشه درگیری. یک طرف حاکمیت مردانه روزنامه های ایران است. طرف دیگر خود حاکمیت است که موضوعی به نام “زن” جزء خط قرمزهایش محسوب می شود. بنابراین اگر روزنامه نگار زنی باشی که موضوع نوشته هایت هم در مورد زنان است، وضع خیلی بدتر می شود. نتیجه اینکه دائم درگیری. فشار، سانسور، حتا نگاه تمسخرآمیز همکارانت تو را رها نمی کند.
ژیلا بنی یعقوب همچنین از فعالان حقوق زن نیز محسوب می شود. زنانی که در 22 خرداد سال85 در میدان هفت تیر تهران برای اعتراض به قوانین ضد زن جمع شده بودند، صحنه ضرب و شتم و دستبند خوردن ژیلا را هنوز به خاطر دارند. او به خاطر فعالیتهایش تاکنون سه باربازداشت و زندانی شده است.
بنیاد بین المللی رسانه های زنان، از سال 1990 در واشنگتن ایالات متحده بنیان گذاشته شد. این بنیاد تا کنون به 66 زن روزنامه نگار جایزه شجاعت اهدا کرده است که یکی از ایشان نیز شهلا شرکت مدیر مسوول و سردبیر مجله توقیف شده زنان بود که چهار سال پیش این جایزه را دریافت کرد.
