فاطمه کروبی در گفتگو با “روز” اعلام کرد ماموران امنیتی، روز عید فطر از ورود دوستان، بستگان و کسانی که برای تبریک عید به منزل مهدی کروبی مراجعه می کردند، جلوگیری به عمل آوردند.
او همچنین با اشاره به بیانیه اخیر سپاه رسول الله که حمله هفته گذشته لباس شخصی ها به منزل آقای کروبی را به نیروهای خودسر و بی تدبیر نسبت داده بود، گفت:” اینکه بپذیریم گروهی خودسر یک واحد مسکونی را به محاصره در آوردند و هر کاری خواستند کردند وکسی نتوانست جلوی آنها را بگیرد غیر ممکن است.”
هفته گذشته و همزمان با شب های قدر، منزل مهدی کروبی، روحانی معترض به انتخابات مخدوش سال گذشته و دبیر کل اعتماد ملی توسط نیروهای بسیجی و لباس شخصی مورد حمله قرار گرفت.
به فاصله چند روز و در عید فطر نیز منزل آقای کروبی به محاصره در آمد؛ اما این بار این محاصره به گفته خانم کروبی توسط نیروهای امنیتی انجام گرفت:” از حدود ساعت 7 صبح این نیروها بیرون مستقر شدند و هر کسی که قصد آمدن به منزل ما را داشت بعد تلفن میکرد و می گفت دم در اجازه ندادند وارد ساختمان شویم و ما را برگرداندند. چند گروهی از نیروهای امنیتی بودند که در ماشین ها مستقرو برخی هم پیاده بودند و البته رفتار مودبانه ای داشتند و مانع از ورود افراد به منزل ما شدند.فقط حدود ظهر فرزندانم با خانواده هایشان آمدند؛یعنی تنها کسانی که اجازه ورود یافتند همین پسرانم بودند و تاشب کس دیگری اجازه ورود به خانه ما را نیافت.”
بدنه سپاه با مردم است
خانم کروبی، نماینده سابق مجلس و صاحب امتیاز نشریه ایران دخت در گفتگو با “روز” می افزاید:” من از سپاه تشکر میکنم که 5 شب حمله و محاصره منزل ما را محکوم کردند. سپاه متعلق به کشور است و اعتبارش هم متعلق به همه است.بخش قابل توجهی از بدنه سپاه هم با مردم هستند اما اینکه بپذیریم گروهی خودسر یک واحد مسکونی را به محاصره در آوردند و هر کاری خواستند کردند وکسی نتوانست جلوی آنها را بگیرد غیر ممکن است.”
همسر مهدی کروبی می گوید:” نیروی انتظامی هیچ گونه واکنشی در مقابل حملات این افراد نشان نداد حتی به داخل ساختمان هجوم آوردند؛ گاز اشک آور زدند؛ تیراندازی کردند؛ لوله های آب را ترکاندند؛ در ساختمان را به اتش کشیدند اما هیچ واکنشی از نیروی انتظامی دیده نشد. بالاخره این افراد از یک جایی سازماندهی می شدند و امکانات می گرفتند و خودسر نبودند. آخر مگر می شود در یک مملکتی 5 شب به خانه ای هجوم بیاورند، به رگبار ببندند و … کسی هم مانع نشود؟ امکانات را چه کسی در اختیار آنها قرار داده؟ با چه اعتماد به نفس و اطمینانی این کارها را انجام دادند و پشت شان به چه کسی گرم بود؟ اگر سپاه نبود بالاخره از یک جایی سرچشمه می گرفت.”
به قصد شهادت ما آمدند
خانم کروبی با تاکید بر اینکه این جریان برنامه ریزی و سازماندهی شده بود می گوید:” ما داخل واحد مسکونی مان بودیم و اول خدا و سپس فداکاری محافظان بود که این افراد نتوانستند وارد ساختمان شوند و گرنه ما اطمینان کامل داشتیم که قصد به شهادت رساندن ما و بچه هایمان را دارند. خیلی هم متاسف هستیم که چه شب هایی بر ما گذشت؛ گریه میکردم که چرا کار نظام به اینجا کشیده است. رکیک ترین حرفها و توهین ها را به من که یک زن 60 ساله هستم و آقای کروبی که 73 سال دارد گفتند. این شیوه حکومت نیست، این اسلام نیست، نمیدانم چه اسمی باید بر این اعمال بگذارم. بسیار شب های بدی بود. نه اینکه نگران باشیم که می آیند و ما را می کشند و … ولی زار زار گریه میکردم که چرا نظام به اینجا رسیده است. در 31 سال گذشته ، امسال اولین باربود که من از حضور در روز قدس و نماز عید فطر محروم شدم و … می ترسیدند روز قدس حاج آقا بیرون برود؛ خب راه حل های مختلفی داشت به جای لشکر کشی، می آمدند مثل همین دیروز مودب می ایستادند و نمی گذاشتند بیرون برویم نه اینکه این افراد را با هرزگی فرهنگی تربیت کنند و شب های مقدس در خانه مردم بفرستند.”
این نماینده سابق مجلس سپس می پرسد: “ این افراد تحت پوشش چه کسی و ارگانی بودند که با امنیت کامل هر کاری خواستند کردند و کسی هم اعتراضی به آنها نکرد؟”
از خانم کروبی می پرسم گفته می شود حکومت با این کارها در حال سنجش افکار عمومی است و احتمال دارد آقای کروبی را در حصر خانگی قرار دهند. او در پاسخ می گوید:” ملت ایران ، ملت باهوش و فهیمی هستند. می توان به آنها گفت نخورید اما نمی توان به آنها گفت نفهمید. مردم کاملا به مسائل آگاه هستند و آقای کروبی هم برای هر هزینه ای آماده است.”
خانم کروبی همچنین در خصوص ، آقای یاری، سر تیم محافظان مهدی کروبی که در حمله لباس شخصی ها مصدوم شده بود می گوید”: ایشان که اسلحه شان دستشان بود،به کوچه رفته بود تا با این افراد صحبت کند اما متاسفانه به شدت او را زده بودند تا حدی که بی هوش شده بود و با آمبولانس او را به بیمارستان بردند.چند روزی هم بیمارستان بود و اکنون هم در خانه بستری است و متاسفانه ما هنوز ایشان را ندیده ایم. ضربه های خیلی شدیدی به او زده بودند و اسلحه اش را هم گرفته بودند.ما نمیدانیم اکنون اسلحه او دست چه کسانی است.”
