وبسایت روزنامه فرهیختگان از انتخاب قطعی سیدمحمد حسینی به عنوان جانشین عزتالله ضرغامی خبر داده است. پیش از این هم نام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت احمدینژاد در لیست احتمالی رییس آینده سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی آمده بود اما گویا قرار نیست تا آبان ماه، موعد پایان مدیریت ۱۰ ساله ضرغامی، نام جانشین او به طور رسمی اعلام شود. از سوی برخی مفسران سیاسی، انتخاب مدیریت ارشد شبکههای متعدد رادیویی و تلویزیون حکومتی از سوی رهبر جمهوری اسلامی و جهتگیری و مواضع سیاسیاش در همراهی و یا تقابل با رییس جمهوری و دولت، حائز اهمیت شناخته میشود. هرچند ناگفته پیداست که رییس آینده هم از جمع مدیران اصولگرا خواهد بود.
گزینههایی که اعلام و تکذیب میشود
فرهیختگانآنلاین از قول یک “منبع آگاه” خبر داده که رییس فعلی سازمان صدا و سیما دو هفته قبل، در جلسهای با تعدادی از مدیرانش از آنها خداحافظی کرده است.
این فرد از “انتخاب قطعی” سیدمحمد حسینی خبر داده و اعلام کرده که مراسم معارفه او و تودیع ضرغامی در آبان ماه برگزار خواهد شد. در صورت صحت این خبر، حسینی ششمین متولی سازمان صدا و سیما در تاریخ جمهوری اسلامی خواهد بود. به غیر از صادق قطبزاده که نخستین رییس این سازمان بود و دو سال در این سمت باقی ماند، سید محمد موسوی خوئینیها هم به مدت دو سال سرپرستی این سازمان را برعهده گرفت. از سال ۶۳ تا کنون نیز، به ترتیب محمد هاشمی، علی لاریجانی و عزتالله ضرغامی هر کدام ۱۰ سال این سمت را در اختیار داشتهاند.
از سال گذشته گمانهزنیهای زیادی در مورد جانشین ضرغامی صورت گرفته که در بسیاری از آنها وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دهم نیز حضور داشته است. از جمله وبسایت پیامنو در تیر ماه از حسینی در کنار غلامعلی حدادعادل، محمد حسین صفار هرندی، محمد سرافراز(معاون برون مرزی صدا وسیما)، علی دارابی(قائم مقام فعلی سازمان) و سید رمضان شجاعی کیاسری(نماینده فعلی مجلس و نایب رییس شورای نظارت بر صدا و سیما) به عنوان کاندیداهای نهایی ریاست صدا و سیما نام برد. اما این خبر که ابتدا به نقل از منبع آگاه اعلام شده بود، تکذیب شد تا این وبسایت منبع خبر را شخص رمضان شجاعی معرفی کند.
از نمایندگی رفسنجان تا وزارت ارشاد
در تابستان ۸۸ و در گرماگرم اعتراضات مردمی به نتایج انتخابات ریاست جمهوری، سیدمحمد حسینی در لیست پیشنهادی کابینه محمود احمدینژاد به مجلس قرار گرفت. پیش از او صفار هرندی، فعال رسانهای تندرو و جانشین مدیر مسوول کیهان با رییس دولت به آخر خط رسیده بود و پیشبینی میشد که یک فرد هماهنگتر از مجموعه حامیان احمدینژاد انتخاب شود، کسی مثل جواد شمقدری. اما انتخاب نهایی احمدینژاد هم اگرچه چندان شناخته شده نبود اما ویژگیهای لازم برای کسب اعتماد از مجلس اصولگرا را داشت.
دست بر قضا این فرد، نخستین بار در مواجهه با یکی از وزرای فرهنگ و ارشاد اسلامی، در مطبوعات چهره شد. او که در مجلس پنجم نماینده مردم رفسنجان بود، از مهمترین مخالفان سید عطاءالله مهاجرانی بود و وزیر دولت اول خاتمی در جلسه استیضاحش او را مخاطب قرار داد. حسینی اما در انتخابات مجلس ششم در رقابت با علیهاشمی، برادرزاده آیت اللههاشمی رفسنجانی، نمایندگی مجلس را از دست داد و معاونت سازمان صدا و سیما را در دوره ریاست لاریجانی عهده دار شد. ریاست هیاتمدیره انتشارات علمی و فرهنگی، مشاور پارلمانی رییس نهاد نمایندگی مقام رهبری در دانشگاهها، مشاور پارلمانی رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و مدیرعاملی و ریاست هیاتمدیره انتشارات سروش از دیگر سمتهای او بود.
وزیر کرمانی علوم در کابینه اول محمود احمدینژاد، او را به قائممقامی خود انتخاب کرد و هنگامی که احمدی از ریاست دانشگاه پیامنور به وزارتخانه آموزشوپرورش رفت، حسینی در دفتر ریاست این دانشگاه نشست. او که با دیپلم ریاضی ابتدا رشته مهندسی معدن را برای تحصیل برگزیده بود، پس از انقلاب فرهنگی و حضور در سپاه پاسداران و جهادسازندگی، کارشناسی ارشد پیوسته معارف اسلامی و تبلیغ از دانشگاه امام صادق را گرفت و از رساله دکترای فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه تهران در سال ۷۳ دفاع کرد، البته او از سال ۶۹ عضو هیاتعلمی دانشگاه تهران بوده است. عضویت در شورای سیاستگذاری خبرگزاری مهر از سال ۸۲ به بعد هم جزو فعالیتهای رسانهای این دولتمرد رفسنجانی و منتقد قدیمی سیاستهای خاندان هاشمی رفسنجانی و حزب کارگزاران است.
او اگر به ریاست سازمان صدا و سیما برسد، پس از محمد هاشمی، دومین رییس رفسنجانی این سازمان است.
حسینی دوران وزارت را بسیار طوفانی آغاز کرد. جواد شمقدری، مشاور هنری رییسجمهوری وقت را به عنوان معاون امور سینمایی برگزید و با خانه سینما، بزرگترین تشکل صنفی سینماگران جنگی را آغاز کرد که در نهایت منجر به تعطیلی موقت این نهاد شد. انجمن صنفی روزنامهنگاران پیش از حضور او به دستور قاضی مرتضوی پلمب شده بود اما حضور محمدعلی رامین، در سمت معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد نیز روزهای سختی را برای روزنامهنگاران و رسانهها رقم زد و وزارت ارشاد همپای قوهقضاییه به توقیف و تحدید مطبوعات پرداخت.
با این حال، حسینی در سال آخر وزارت خود، علیاصغر پورمحمدی را به عنوان قائممقام خود منصوب کرد که کمی سیاستها و چهره تندروانه این وزارتخانه را لااقل در نزد هنرمندان اصلاح کند.
علیاصغر پورمحمدی که پسرعموی مصطفی پورمحمدی، وزیر دادگستری فعلی است در حال حاضر رئیس مرکز رسانه قوه قضاییه است و به نظر میرسد با قطعی شدن انتخاب سیدمحمد حسینی به عنوان رییس سازمان صدا و سیما، بار دیگر به این سازمان برگردد.
او که مدیریت شبکههای سه و پنج را در کارنامه دارد، به نسبت مدیران صدا و سیما، فردی آشناتر به این حوزه شناخته میشود. او پس از برکناری از مدیریت شبکه سه، این سازمان را ترک کرد. او در جلسه تودیعش انتقادات تندی نسبت به ضرغامی عنوان کرد و گفت ضرغامی اداره تلویزیون را به “فردی که قبلا رئیس حراست یک فروشگاه در شاه عبدالعظیم بوده” واگذار کرده و این آدم “بیهنر” بر هنرمندان مسلط شده است.
او همچنین مدعی شد که بردن نامش در صدا و سیما و روزنامه جامجم ممنوع شده و به کنایه اضافه کرد: “از مهندس ضرغامی درخواست کردم که اگر مدیری را می خواهیم منصوب کنیم من نمی گویم امتحان هنر، امتحان عقل ازش بگیریم.”
صدا و سیما و دولت؛ تعامل یا تقابل؟
تقابل صدا و سیمای به مدیریت ضرغامی با دولت حسن روحانی خیلی زود و در همین یک ساله واضح و آشکار است. دولت و صدا و سیما حتی بر سر انتخاب مجری گزارش تلویزیونی رییسجمهوری به مشکل برخوردند و نزدیک بود این برنامه تلویزیونی زنده لغو شود. ضرغامی هم درباره این اختلاف به شورای نظارت بر صدا و سیما نامه نوشت و کسب تکلیف کرد.
در سوی مقابل، حسامالدین آشنا، مشاور فرهنگی و نماینده رییسجمهوری در شورای نظارت بر صداوسیما هم چندین بار از صدا و سیما انتقاد و از جمله عنوان کرده که مدیریت این سازمان فکر میکند صداوسیما، حق نظارت برهمه جهان، همه جامعه و همه قوای رسمی کشور را دارد، اما هیچ کس حق ندارد بر عملکرد این سازمان نظارت کند.
آشنا که بسیاری او را نفر اصلی دولت در حوزه رسانه میدانند، در سالهای گذشته چندین بار از لفظ “ورشکسته” برای صدا و سیمای جمهوری اسلامی استفاده کرده است.
به این ترتیب انتخاب رییس جدید برای رادیو و تلویزیون حکومتی ایران که مستقیما از سوی رهبر جمهوری اسلامی صورت خواهد گرفت، میتواند برای دولت مهم و برای مفسران سیاسی، دارای پیام باشد. آیا آیتالله خامنهای وزیر ارشاد دولت قبلی را به عنوان سکاندار صدا و سیما برخواهد گزید یا شخصی همراهتر با دولت انتخاب خواهد کرد؟ حتی شاید انتخاب فردی از همراهان ضرغامی و مشابه با او در سیاست و رویه، مدنظر باشد.