اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس جمهوری اسلامی در مراسم افتتاحیه نمایشگاه تجهیزات و مواد آزمایشگاهی ساخت ایران، به دولت پیشین کنایه زد که میلیاردها دلار پول ایران را صرف اشتغال‌زایی برای جوانان چینی کرده است.
به گزارش خبرگزاری ایسنا، جهانگیری گفت: “باید در کشور این فرهنگ که کالای خارجی بهتر است و حضور کالای خارجی در منازل باعث افتخار است از فرهنگ ایرانی دور شود و باید افتخار بر این باشد که از کالای تولید داخل حتی با کیفیت کمتر از کالاهای تولید خارج استفاده می‌شود.” او تاکید کرد: “در دو دوره گذشته ۷۰۰ میلیارد دلار پول مملکت خرج واردات کالا به کشور شد، در دو دوره قبل پیش و پس از مصرف ۷۰۰ میلیارد دلار، تعداد شاغلین در کشور ۲۰ میلیون نفر بوده است و این به آن معناست که این میزان پول رفته و موجب اشتغال جوانان چینی و کشورهای دیگر شده است.” معاون اول حسن روحانی همچنین خبر داد: “امروز برای دستگاه‌های دولتی و شرکت‌های دولتی ممنوعیتی وضع کرده‌ایم که در سال ۹۴ هیچ دستگاهی حق استفاده از کالای خارجی که مشابه آن در داخل نیز تولید می‌شود را ندارد.”
این اولین بار نیست که مسئولان دولت روحانی به اشتغال‌زایی دولت احمدی‌نژاد در چین کنایه می‌زنند. در آذرماه سال 1392 در حالی که از آغاز به‌کار دولت حسن روحانی کمتر از چهار ماه سپری شده بود، او گزارشی از عملکرد صدروزه خود ارائه داد و در آن با اشاره به ناکامی برنامه ایجاد اشتغال در دولت سابق گفت: “در سال‌های اخیر شغل زیاد درست کرده‌ایم، اما برای چین و کره جنوبی”.
حسن روحانی در همان گزارش با تاکید بر اینکه “دولت نهم و دهم در هشت سال گذشته پولدارترین دولت بوده است”، اعلام کرد: “حداقل در بخش درآمدهای نفتی، درآمد نفتی ما حدود ۶۰۰ میلیارد دلار بوده که این رقم بی‌سابقه است.” و “دولتی که پولدارترین دولت بوده، متأسفانه بدهکارترین دولت نیز بوده است و من در همین راستا چند رقم از بدهی‌های دولت گذشته را بیان می‌کنم. مثلاً بدهی دولت به سیستم بانکی در روزی که ما دولت را تحویل گرفتیم، بیش از ۷۴ هزار میلیارد تومان بوده است. بدهی دولت به صندوق تأمین اجتماعی و بازنشستگی، ۶۰ هزار میلیارد تومان بوده است. در ادامه باید بگویم بدهی دولت به پیمانکاران و بخش‌های مختلف و خصوصی نیز حدود ۵۵ هزار میلیارد تومان بوده و کل این رقم بسیار بالاتر از ۲۰۰ هزار میلیارد تومان است.”
داستان ناکارآمدی دولت احمدی‌نژاد که علاوه بر فساد گسترده اقتصادی و اداری،نابودی منابع مالی کشور و خسارتهای هنگفت اقتصادی در پی داشت ، دیگر به داستانی تکراری تبدیل شده است. اهمیت این وضعیت در آن است که این دولت مورد حمایت بی‌سابقه آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای قرار داشت و حتی به گفته خود او نظر احمدی‌نژاد “درباره مسائل خارجی، نحوه اجرای عدالت اجتماعی و برخی مسائل فرهنگی” به نظر خامنه‌ای نزدیک‌تر هم بود. با اینهمه با گذشت زمان مشخص شد که پاک‌ترین دولت تاریخ، همان فاسدترین دولت در تاریخ ایران بوده است.
حتی برخی نمایندگان مجلس در اواخر دوره احمدی‌نژاد از سرنوشت نامعلوم صد و پنجاه میلیارد دلار از درآمدهای نفتی ایران هم خبر داده بودند. البته آمار اموال ناپدید شده بیش از این بود.
برای نمونه در بهمن سال ۱۳۹۲، بعد از انتشار گزارش تفریغ بودجه مربوط به سال قبل، روزنامه جمهوری اسلامی نوشته بود: “براساس گزارش تفریغ بودجه که اخیراً مجلس شورای اسلامی منتشر کرده است، دولت دهم تنها در اجرای قانون بودجه سال ۹۱ حداقل ۶۰ خلاف مرتکب شده است که از تخلف سه هزار میلیارد تومانی در بخش سهام عدالت گرفته تا حدود هفت هزار میلیارد تومانی در بخش پرداخت یارانه‌ها تنها بخشی از این تخلفات است و بالاترین رقم این تخلفات هم مربوط به تأیید نشدن پرداخت ۵۳ میلیارد دلار درآمد نفت و گاز توسط شرکت ملی نفت به حساب‌های خزانه‌داری تا زمان تحریر گزارش مجلس است. “(۱۷ بهمن ۱۳۹۲)
یکسال قبل از آن و در بهمن سال ۱۳۹۱ نیز خبری در روزنامه‌های ایران منتشر شد که بر اساس آن ۳۳ میلیارد دلار در شبکه بانکی کشور گم شده بود. گفته می‌شد که علت عزل رئیس بانک مرکزی همین مساله بوده است. عزت‌الله یوسفیان‌ملا، نماینده آمل و عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس در آن زمان اعلام کرد: “۱۸ بانک خصوصی و دولتی در این مورد نقش داشتند که حدود ۳۳ میلیارد دلار معلوم نیست کجا رفته و مصرف چه خرج‌هایی شده است.”(روزنامه جهان صنعت- ۳ بهمن ۱۳۹۱)این فساد و ناکارآمدی افسار گسیخته البته بدون حمایت آیت‌الله خامنه‌ای اساسا ممکن نبود. حتی هواداران محمود احمدی‌نژاد نیز صریحا به این مساله اشاره کرده‌اند. برای نمونه چندی پیش غلامحسین الهام سخنگوی دولت احمدی‌نژاد، در پاسخ به این پرسش که “چرا دولتی که ادعای پاک دستی داشت این چنین از آب در آمد؟” گفته بود: “مطالعه کنیم دیگر! اسناد را بدست آورید. هر کس چیزی گفت دلیل و برهان بخواهیم. دزد بود؟ چه دزدید؟” او اضافه کرده بود: “شما رهبری و شهادتشان را قبول دارید؟ ایشان اعلام کردند محبوب‌ترین دولت بعد از مشروطه همین دولت است. چند بار هم بر پاک دستی این دولت صحه گذاشتند. حالا می‌خواهند نقطه قوت دولت احمدی‌نژاد را خراب کنند. حداقل در چندین پرونده دیوان محاسبات که من می‌دانم عده‌ای را متهم کردند آخر کار همان حکم به تبرئه دادند. یک چیز را اعلام می‌کنند بعد می‌گویند نبود.”
اشاره الهام به “رهبری و شهادتشان” در واقع اشاره مستقیم به مسئولیتی است که او نیز در قبلا عملکرد این دولت داشته است. خامنه‌ای حتی در آخرین ملاقات با هیات دولت احمدی نژاد از آنها حمایت کرده و گفته بود: “هشت سال کار کردید، تلاش کردید، کارهای خوبی انجام گرفت، تحمل زحمات کار شبانه‌روزی را شماها نشان دادید؛ یعنی دیده شد، احساس شد، همه فهمیدند که رئیس جمهور محترم و همکارانشان در دولت حجم کارشان بسیار بالا و پرشتاب نسبت به همه‌ی دوره‌های دیگر بود و هست؛ این نقطه‌ی برجسته‌ای است که نباید این را نادیده گرفت.” او تاکید داشت: “یک نکته‌ی دیگر هم که در مورد این دولت در طول این هشت سال مورد نظرم بود و بارها هم به آن اشاره کردم، این است که این دولت بحمدالله توانست شعارهای انقلاب را سر دست بگیرد و به آنها افتخار کند و آنها را در جامعه مطرح کند.”
